[bluemoon24]

*



ilk asik oldugumun kizin ismiydi bu...ilkokul 1. siniftayken...hatta hic unutmam birinde kalemimi evde unutmustum..kimseden bisey isteyecek cesaretimde yoktu o zamanlar..ders basladiginda ogretmenimiz kalemimin olmadigini gordu..sinifa yonelip fazla kalemi olan varmi diye sordu..evet vardi..feridede fazla bi kalem vardi..ogretmenimize verdi kalemi..oda bana..ama inanin ben o kalemle yazi yazamamistim..ellerimin titredigini gun gibi hatirliyorum...ne masum ne saf duygulardi onlar....tabi sonrasinda niluferler aslilar ozlemlerle platonik platonik bu hos ve saf duygulari herkez gibi bende yasadim...yas ilerledikce bu duygularin safligida bi o kadar geriledimi dersiniz...yoksa benmi boyle dusunup yanlis yapiyorum...







herkesin bir feride'si vardır ben bilmez miyim



herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı



herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim



bir de kimsesizliği



(...)



d(erken) yıllar geçer



o herhangi bir gün de akşam olur



akşam olur sen bana bir bardak çay getirirsin



ensenden öperim, o saat bardakta şeker gibi erirsin



sen bir yaz güneşisin bakınca gözlerine bir sevinir



bir sevinirsin



yüreğinden ansızın okul çocuklarının trampetleri geçer



tramvaylar, havai fişekler geçer



benim yüreğimde ise hep uzak ki yollar



içinden uzun yol otobüsleri, sessiz ırmaklar geçer



benim ırmaklarım



ırmaklarım benim



senin gözlerinden geçer...



…………………



feride şiir huyludur,gül kokuludur



gül kokuludur gözleri ile gözlerime dokunur



dokunur



..................



gözlerinle gözlerime dokunuyorsun



bir bilsen o an gözlerim oluyorsun



kaçalım,beni gören sen sanacak



görüyor musun dağlara dokunuyor insanlar



giderek dağlaşıyorlar



görüyor musun adınla başlıyor herşey



karın eriyişi,yağmurun dirilişi



özlemenin ilk harfi,gücün hecelenişi



adınla!



adınla herşey



şarabın dökülüşü,sesimin eskimeyişi



.....................



gözlerini sil ve bu sevda kadar koyu bir çay tutuştur ellerime



yok,gitme!



gitme aç göğsünü ısınıp kalayım öyle



.......................



caddeye bir taşıt huzmesi düştü görüyor musun?



bak bakalım beni mi arıyorlar



ya da ne geziyorlar gecede yarasa gibi



bakarken görünmesin göğüslerin pencereden



yollar bir çift gül görmeye alışık değil



........................



.......................



......................



(feride/yılmaz odabaşı)



Feride aşktır,hasrettir,acıdır,yaradır kanar inceden inceye.......



Kavgadır,mücadeledir,yenilmektir,yenmektir.......



Hayattır Feride...







Feride







Dam başında sarı çiçek oy oy



Burdan geçek, Ürgüpe göçek



Nenni de feridem nenni







Ürgüpe vardığımız gece oy oy



Hak yoluna kurban kesek



Nenni de feridem nenni







Gidiyom işte gör oy oy



Hayalde gör, düşte gör



Nenni de feridem nenni







Kıymetimi bilemedin oy oy



Bir soysuza düşte gör



Nenni de feridem nenni







emel sayın, feride..



tarık akan, ferit..







herkesin bir feridesi var ben bilmezmiyim..



(yılmaz odabaşı'nın feridesi bu..ben bilmezmiyim..)







Benzeri olmayan



Feride..



Çalıkuşu..



İpekböceği..



Gülbeşeker..



Ve hain Kamran..







çalıkuşu romanında ilk 40 -45 sayfayı okuduktan sonra bu ismi öğrenip



''hele bin şükür baş karakterin adını örenebildim'' dedriten isim...







Kaynak:Antropoloji