abanoz sokagi
 

* bir ümit yaşar oğuzcan şiiridir:i







Kirli çarşaflar ağardı karanlıktan



Abanoz sokağında akşam olmaktadır



Alçacık sedirlerde üryan kadınlar



Kötü kadınlar, kederli kadınlar



Çaresiz yalnızlıklar içinde



Sığınmış merhametine kederin



Kan gibi, irin gibi kadınlar







Ezilmiş bir çiçeğe benzer kalpleri



Gözbebeklerinde saadetten eser yok



Bekleşirler gelecek ilk sevgiliyi



Bu umutla sürüklenir sofalarda ayaklar