ab ye karsi olmak
 

* son zamanlarda solculara yapılan eleştirilerden bazıları şunlar de şu ''efendim bunlar doğuştan muhalif. her şeye karşılar. bak ab 'ye de karşılar. insan her b.ka karşı olmaz ki?''







işte bu lafları sağda-solda, çevremdeki insanlardan çok duymaya başladım. bazı cevaplar vermek hissiyatı kudurdu beynimde.







ilk olarak olaylara eleştirel bir bakış açısıyla yaklaşıp, nesnel analizler yapmak sol felsefenin esaslarındandır. o yüzden bu ''her b.ka karşılar'' lafı her duyduğuna inanan, at gözlüğüyle yaşayan insan cümlesi olmaktan öteye geçemiyor.







ab konusuna gelince, insanların ab'den ne anladıkları çok önemlidir. bugün birçok televizyon programı çıkıp vatandaşa soruyor ab nedir, girince ne olur diye.. cevaplara bakılınca ab'yi insanlar ya hiç bilmiyor ya da serbest dolaşım imkanı, hayat standartları artacak gibi cevaplar veriyorlar. şu noktada birçok insan hatta birçok gazeteci-aydın dediğimiz kişiler yanılgı içindeler. ülkeler ab'ye girdiklerinde hayat standartları, demokrasileri, hukukları gelişmez. bakın avrupa birliği ülkelerine, zaten bu kriterleri belirli bir seviyede ya da bu seviyenin üstünde olduğu için bu topluluğa dahil edilmişlerdir. yani ab'ye üye olunca bu ülkelere sihirli değnek değmemiştir. bu ülkelerin hepsi belli standartları yakalamış ülkelerdir. işte şahsen benim karşı olduğum nokta burdan başlıyor. madem amaç uygarlaşmak biz uygarlaşalım. refahımız artsın, tam anlamıyla bir hukuk devleti olalım. bunlara hangi solcu, hangi insan karşı olabilir. bizim karşı olduğumuz durum köpekliktir. ağızdan salyalar akar bir vaziyette kapılarda beklemektir yıllar yılı.







velhasıl kelam biz çağdaşlaşalım, ki amaç budur. ab'ye kulluk yapmaya gerek yok. bu çağdaşlaşmışlığı yakaladığımız zaman bize bu kapılar kendiliğinden açılacaktır...



* dayatılan saçma sapan ve ayrımcı kurallara karşı olmak demektir. hiçbir ülkeye şart koşulmayan maddelere boyun eğmemek demektir. gelişmişlik anlamında bizden çok daha üstün sayılan??? ve bu nedenle birliğe kabul edilen romanya ve bulgaristan a dahi tanınan hakkı istememektir. yeniliklere ve çağdaşlaşmaya açık olmak lakin sadece ab istediği diye dayatmaları kabul etmemek, kendi isteği ve iradesi ile gelişmektir. kimseye muhtaç olmamaktır, özellikle de çöküş içerisinde olan bir birliğe asla ve asla yaltaklık etmemektir. halkından barbar, gorgusuz diye bahseden insanlara g.t yalayıcılığı yapmamak demektir. türk parasını euro ya değişmemektir. serbest dolaşım hakkının asla verilmeyeceğini bile bile lades olmamaktır. bunca yıllar kapısının aşındırıldığı ve her seferinde küçük düşürüldüğünü bilmesine rağmen bir umut tekrar kapısında yatmamaktır. yıllarca topraklarımız üstünde paylaşım yapmaya çalışan, sozde ermeni soykirimini temcit pilavi gibi önümüze sunan, genç nüfusumuzdan hammal gibi yararlanmaya çalışan, dinimiz yüzünden 2. sınıf insan muamelesi gösteren, jeopolitik önemimiz için kenarda yedek oyuncu gibi bekleten ve kendi içinde dahi savaş veren ve ironiler içerisinde bulunan bir birliğe?? karşı çıkmaktır. ve en önemlisi kendi içinde, 70 milyon içinde gelişmek adına birlik sağlayabildiği an eline verebileceğini bildiği bir toplulukta işinin olmadığını bilmektir!!!







edit: en önemlisi yıllar önce ataturk ün söylediğini unutmamaktır! " başkalarının yönettiği bir birliğe katılmamız söz konusu değildir. türkiye cumhuriyeti bir birliğe katılacak ise bu ancak kendisinin yönettiği bir birlik olmalıdır. manda ve himaye kabul edilemez!!!! "







yani ataturk ün yolundan ilerlemektir!



* bilinçli bir vatansever hareketi. takdir ederiz bu hareketi. çünkü türkiye cumhuriyeti'nin bir onuru şetefi vardır. yaklaşık elli yıldır bizi alın diyerek yalvarıyoruz. yazıktır günahtır. tek çaremizin ab olduğunu söyleyenlere de inanmayın.



* " uye " ile "somurge " arasındaki küçük farkı bilmeyen aklı evvellerden kurtulduğumuz zaman göğsümüzü gere gere, onurumuzla girdiğimizde "karşı olmak" kavramı ortadan kalkacaktır.



* olmamakla olmak arasinda pek fark olmayan durumdur. zaten hem ab de hemde degiliz.



* bu durumda turkiye'de ab'yi savunan gozu korlerin anlayamadigi tek nokta sudur, 'avrupa birligi'nin varligina karsi cikmak ayri bir sey mevcut turkiye-ab iliskilerine kari cikmak ayri bir seydir.' bu kisiler iste bu ikisinin arasindaki farki anlamiyorlar. turkiye'de cogu insanin karsi ciktigi sey mevcut ab-turkiye iliskileridir, ab'nin turkiye'ye karsi yaptigi serefsizliklerdir yoksa avrupa birligi'nin varligina karsi cikan gorulmemistir.



* kabataslak 3 ayrı hareket noktası olan duruştur







1- radikal bir ideolojik mensubiyetten kaynaklı, avrupa egemen ideolojisiyle uzlaşma ihtimali olmayan, toplumsal ve siyasal doku uyuşmazlığının eseri karşı duruş,







esasen bir burjuva devletler örgütlenmesi ve kapitalist pazar arayışı ürünü ab. ye gerçek bir marksist leninist in sıcak bakması açıklanamaz örneğin,







veya gerçek anlamda şeriat yanlısı - tatlı su muhafazakar ılımlı liboşlara seslenmiyor yazar burada - bir cihat neferi, özellikle 11 eylül sonrası tüm kinini açığa vurmuş, islam dünyasını yeni öcü olarak ilan etmiş batının en önemli kurumsal temsiliyetine ne kadar sempatik yaklaşabilir?







kurumsal ve siyasi yapısı gereği uluslar üstü , ulus devletler üstü oluşunun yapısal mecburiyeti gereği birçok milliyetçi argümanı reddeden veya ortadan kaldıran veya anlamsızlaştıran,ki bunlar ulusal para, ordu, bayrak, sinir, milli egemenlik - höt zöt etmesin kimse bunların hepsi kollektif iradeye kısmen de olsa devredilecektir.- gibi örneklerin çoğaltılabileceği bir milliyetçi için vazgeçilmez argümanlardır,



ki ülke özelinde kıbrıs, ermeni , kürt meseleleri gibi daha spesifik ve subjektivizmi şüpheli olabilecek bahislere girmiyorum bile nesnellik kaygısı gereği,







2- sol, milliyetçi, muhafazakar bir siyasi ekolden olup, liberalleşen dünyadan nasibini almış veya merkez sağ - liberal çizgide kendini ifade eden grupajların,







genel çerçeve ile barışık,







fakat özel meselelerde kaygılı, denge siyasetine inanan, ''ab' ye karşı değiliz ama tam teslimiyete karşıyız'' diyen daha heterojen ve kafası karışık duruşudur.







3- ab. ye girmeyi gönülden isteyen, daha dürüstünün ''liberal kapitalist sisteme böyle entegre olur, biz de zengin ülke oluruz veya bireysel anlamda parayı buluruz '' hayaliyle,







takiyyecisinin, bölücüsünün ''bu sayede ulus devletin, kemalizmin, tsk nın dişlerini kırarız'' cinliğiyle







yanıp tutuştuğu,







fakat nasıl olsa bizi almazlar ümitsizliğiyle kıvrandığı, esasen karşı olmayan fakat çok da meraklısı gibi görünüp karizmayı çizdirmek istemeyen duruşuna hasta olduğum duruştur.