eskisi gibi olamamak
 

* yine de zorlamaktır şartları, kendini. degişmektir. halanın gecerliligini yitirmesidir.



elde degildir. olunmuyorsa, bi'şeyler bitmiş, gitmiştir.



ve artık, simdi zamanıdır.



* hayat şartları gereği değişmiş olma ve eskiye dönememektir...



* sonralara ertelemek aslında herşeyi.'belki bi gün'ün avuntusuna sığınmak.eskiyi,eksiği doldurmaya çalışmak yeninin ışığıyla...Sonra diye birşey aslında hiç yoktur belki.Sevap ve günah kayıtlarından bunalan bir melektir artık yazı...



* çogunlukla degismek şeklinde tanımlanır. eskisi gibi olabilmek için, yeni bir degisim gerekir. ''istege baglı mıdır?'' bilinmemektedir.



* büyümek,büyüdüğünü hissetmek.



* ney eskisi gibi ki biz eskisi gibi kalalım dedirtecek mevzudur.



* insanın her saniyedi her dakikası her saati her günü her ayı her yılı bir öncekine göre farklıodır. bir önceki saniyede dakikada saatte günde ayda yılda olduğu gibi olamaz insan. ama öyle saniyeler öyle dakikalar öyle saatler öyle günler öyle aylar öyle yıllar da vardır ki öncesine göre tamamen farklı yaşanmıştır. eskisi gibi olmak mümkün değildir.



* Değişimi biyolojik



* , sosyolojik



* anlamda yaşayan her insanın söylediği ve özellikle gençlik yıllarında sergilenen umursamaz tavrın hovardalıklarına ve eğlenceli taraflarına atfedilen içerisinde nostalji barındıran özlem , üzüntü , gurur , mutluluk ,pişmanlık içerebilen geçmişin şu anki yaşamda sahip olduğumuz koşullara göre tekrar değerlendirilmesi sonucu ortaya çıkmış bir söylemdir. Bu anlar için söylenen favori sözlerden birisi de :





* "Those were the days!" - Ah o eski günler !





* mutlu olmak için bi sebep aramaya başlamak.



* eskiye özlem duymakla ilgilidir.eski hayatını özleyen insan eskisi gibi olamamaktan yakınır.



* bazen durum daha iyi ve katlanır da olsa, yeniyi kabullenememek. eskinin içerisine geçmiş anlamları özlemek. kahve içerken, kar yağarken, şarkıya sinerken, aynaya bakarken, bileklerin kanarken, kitaplara dalarken, unuturken ve hayal ederken ve kör düğüm olurken, eskisi gibi hissedememek. düş ülkendeki o siyah kelebeklerin nereye gittiğini bir türlü bulamamak. huzursuzlandığında ya da mutlu olduğunda, sinir bozucu bir değişikliği fark edip de ne olduğunu söyleyememek.







yazdığın onca öykü ve şiire bakıp da, "bu sarmaşıklarla dolu arkabahçeden ben mi geçmişim?!" derken, o düş ülkenin yolunu kaybettiğini sezinleyip de eskisi gibi olamamak.