hatıra
 

nerde o eski günler dedirtenler, yaşanılanlar



hatırlamaya çalışıyorum. belki bir saat oldu. yok ama bulamadım. bir isim mi arıyorum? bir şarkı mı? bir sokak adı mı? bir kaldırım taşı mı beraber bastığımız, bir parça deniz mi beraber baktığımız? her köşesini dolaştım şehrin. ama bulamıyorum. ufak bir tebessüm ya da birkaç damla göz yaşı getirecek yüzüme yeni bir hatıra bulamadım. hepsini hatırlamış gülmüş ya da ağlamışım. olabilir mi peki bu? her birini tek tek hatırlamış olabilir miyim? her tebessümünü, her gözünü kısmanı, her öpücüğü hatırlayıp tüketmiş olabilir miyim? yeni bir sahne yaratamaz mı beynim? küçük bir öpücük, bir ten ellerime değen. bileklerime değen dudaklar, bana bir mucizeymişim gibi bakan gözler yaratamaz mıyım yeniden? saçlarımı senin için uzatamaz mıyım?



hafızamın en kuytu köşelerinde bekliyorum. korkmuş bir kız çocuğu, oturmuş orada ağlıyorum. bekliyorum bekliyorum bekliyorum. bulamıyorum yepyeni hatıraları. bulamıyorum sorularımın cevaplarını.



bulamıyorum sağıma döndüğümde seni, sağ kolumu bulamıyorum, yazmıyor ellerim o olmadan satırlar. sorulmuyor sorular. sorulamıyor. bir kolum eksik dönüyorum her akşam eve. bir çiçek büyütür gibi yine büyütmek istiyorum onu. senin yerine bir sağ kolum olsun istiyorum. ama olmuyor.



bulamıyorum sağıma döndüğümde seni. kendime kendim sarılıyorum. yine öyle ağlıyor olmandan korkuyorum. ağladığını düşünmek yoruyor beni. göz yaşların ağır gelir çünkü sağ koluma, taşıyamam.



aradım işte yine bütün gece. sağımı sabah ettim. anladım ki şimdi yeni bir hatıra bulmanın tek yolu uyumak, hazır bu kadar yormuşken kendimi. sen de hazır ağlamışken, uyumak en güzeli. uyuyorum, hem yeni hem de hatıra olan anlar üretiyorum kendime. ne sen sağ kolum oluyorsun, ne kolumu koparıyorsun. yarım da olsa yanımda oluyorsun. yarım, sağım, bekliyorum, üşüyorum, ağlıyorum. ama tükenmiyor geceler.

04.05



gündüzlerim geçse de, gecelerim bitmiyor.

enis behiç koryürek'in insanın içini bir garip eden şiirinin adı...



geçsin günler,haftalar

aylar,mevsimler,yıllar...

zaman,sanki bir rüzgar

ve bir su gibi aksın..



sen gözlerimde bir renk

kulaklarımda bir ses

ve içimde bir nefes

olarak kalacaksın..!

ilkokuldaki hatıra defterlerinde sıkça geçen bir şiirdir kendisi



hatıra



hatıra hatıra dedin

başımın etini yedin

al sana hatıra

senin gibi katıra!



Kaynak: İtüSözlük