futbol - 6

[bluemoon24]

* akıllı ve pek kültürlü olan ingilizleri uyutan spor.



* eğer ki futbolu, saf ve pek kulturlu olmayan halkimizi! uyutan spor diye iddia edenler uyuyorlarsa, o zaman kimse futbolun tanımını yapamaz.



ben bir futbolseverim. başkaları için futbol bir uyku hapının adı olabilir. ama benim için, 8-10 yaşındayken bile mahallenin pazar yerinde, pazar kurulmadığı günlerde deli gibi maç yapmanın zevki ve maç aralarında eve gidip annemden kana kana içmek için istediğim bir iki bardak suyun tadıdır. o gün bugündür o içtiğim sular beni hep uyanık tuttu allah'a şükür.



ama bu ülke yastıkla yorganla değil de bir futbolla mı uyuyor sanıyorsunuz? bunu kesin bilemiyorum.



ayrıca gerçek futbolseverlerin hepsi de uyanıktır. bunu kesin biliyorum.



* değerini ''onsuz bir hayat nasıl olurdu?'' sorusunu kendimize sorarsak çok daha iyi anlayabiliriz. şöyle bir düşününce hayatımın her devresinde benimle olmuş futbol, ilk oyuncağım topum olmuş, ilk arkadaşlarımı sokakta futbol oynarken tanımışım, ilk kez e.h soccer'da orta sahadan aşırtma golü attığım zaman orgazm olmuşum, hayatımın en heyecanlı dakikalarını ilk kez karşıyaka'nın maçına gittiğimde yaşamışım ve ilk kez bağıra bağıra ağlamışım o maçta yenildiğimizde.







bir çoğumuzun bütün ilklerinde bir şekilde futbol ucundan kıyısından etkili olmuştur, eminim. hatta dahada ileri gideyim, eğer futbol hayatımızda olmasaydı sıkıntıdan birbirimizi s.kerdik, varlığına duacıyım.



* kesinlikle türkiyede sevilmemektedir. takip edenlerde ya tuttuğu takımı ki genelde 3 büyüklerden biri olur ,ya da milli takımı takip ederler. bir kaç örnekle derdimi anlatayım.



2006-2007 ülkelerin liglerine göre seyirci ortalamaları



1.Almanya 39 bin 975



2.ingiltere 34 bin 363



3.ispanya 28 bin 838



4.Fransa 21 bin 974



5.italya 18 bin 473



6.Hollanda 18 bin 78



7.iskoçya 16 bin 194



8.TÜRKiYE 14 bin 49



2.ligimizin içler acısı halinden hiç bahsetmiyeyim. bir örnek daha vereyim 2002 dünya kupasındaki ilk brezilya maçımızın türkiyedeki reytingi brezilyadakinin altında kalmıştır.bir tarafta 50 sene sonra dünya kupasına katılıp dünyanın en iyi takımıyla maç yapan bir milli takım. diğer tarafta her dünya kupasına katılmış göreceli zayıf bir takımla maç yapan bir milli takım. ayrıca maçın yerel saate göre bizde gündüz onlarda gecenin bir yarısı oynandığını hatırlatmakta bir borç bilirim.



ayrıca showtv'nin



* yerine varmısın sabaha mı bırakırsını yayınlaması ve başta spor basını ve trabzonsporlular olmak üzere



* kimsenin buna bir tepki vermemesi de türkiyedeki futbol sevgisinin olmamasına örnek verilebilir.



* aptal oyunu. oyun dedim bakın spor değil.



* almanlar yenilince, bizim de yenik sayıldığımız oyun.



* ne kadar boş olduğunu anlamanız için hakikaten hayatınızın baş aşağı olması lazım.



* biz türklerin iyi oynadığı oyun. artık tescillenmiştir.



* toplumsal mastürbasyon aracı.



* bir takım oyunu.



* dert unutturan birkaç şeyden biri, diğerleri











* siyasetten çok bir farkı yok. birileri oynar, birileri izler ve birileri de yönetir.



* genellikle hayat standartı düşük kesim tarafından icra edilen eğlence. eğlence fakat kesinlikle spor değil, çünkü o bir endüstri. eğlence endüstrisi.







hangi spor dalı olursa olsun, artık endüstri haline geldiğinde ve belli bir takım şablona göre yapıldığında artık spor değildir benim için.







pazarlaması da ayrı bir komedidir bunun, ama ebleh kesim o kadar ciddiye alırki... öncelikle "spor kardeşliktir, dostluktur, iyi bir dünya içindir" diye geyikler döner, gevişler getirilir. sonra kalemler bilenir köşe yazarları tarafından ve taraftarları düşmanlığa, hamasete sevk edici yazılar saçılır kağıtlara. "üçüncü viyana kuşatması", "fenerbahçe pusuda", "yerle bir edeceğiz" gibi yazılar. kardeşlik, dostluk geyiklerinden eser yok yazılarda. herhangi bir gazetenin spor sayfasını açıp baktığımızda buna benzer yazıları her zaman ve fazlasıyla görürüz. avam kesimine avamca yapılan bir pazarlama ve sonuçta sanal zaferler, sanal başarılar, sanal yenilgiler, sanal kardeşlikler ve gerçek düşmanlıklar.







bu endüstri dalı insanlara bir taraftan sanal başarılar ve zaferler vaad ederken, diğer taraftan yüzlerce insanın canına maal olabiliyor. bu ülkede terör sebebi ile ölen ve yaralanan insan sayısı, spor karşılaşmalarının doğurduğu magandalık sebebi ile ölen ve yaralan insan sayısı kadar değil. istatistikler bunu söylüyor, fakat her nedense bir iki vaka dışında pek de gündeme taşınmıyor bunlar. es geçiliyor.







medya sektörünü elinde tutan kesim tarafından gündeme getirilmek istenmeyen hatta teşvik edilen bir eğlence terörü var bu ülkede.