milyon kere ayten
 

bir ümit yaşar oğuzcan şiiri. duygusal olduğunu düşünenler de vardır tabi, saygı duymak lazım.



ben bir ayten'dir tutturmuşum oh ne iyi

ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum ne güzel

hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin

biraz ayten sürüyorum güzelleşiyor

şarkılar söylüyorum

şiirler yazıyorum ayten üstüne

saatim her zaman ayten'e beş var

ya da ayten'i beş geçiyor

ne yana baksam gördüğüm o

gözümü yumsam aklımdan ayten geçiyor



bana sorarsanız mevsimlerden aytendeyiz

günlerden aytenertesidir

odur gün gün beni yaşatan

onun kokusu sarmıştır sokakları

onun gözleridir şafakta gördüğüm

akşam kızıllığında onun dudakları



başka kadını övmeyin yanımda gücenirim

ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz

bir kadehte sizinle içeriz ayten'li

iki laf ederiz

onu siz de seversiniz benim gibi

ama yağma yok ayten'i size bırakmam

alın tek kat elbisemi size vereyim

cebimde bir on liram var

onu da alın gerekirse

ben ayten'i düşünürüm, üşümem

üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar

parasızlık da bir şey mi

ölüm bile kötü değil

aytensizlik kadar



ona uğramayan gemiler batsın

ondan geçmeyen trenler devrilsin

onu sevmeyen yürek taş kesilsin

kapansın onu görmeyen gözler

onu övmeyen diller kurusun

iki kere iki dört elde var ayten

bundan böyle dünyada

aşkın adı ayten olsun
bu ayten'in bir de hazin sonu vardır.

bazen olur aslında insana, birşeyi düşünürken sonsuz döngüye girer beynim. o an birlikte bulunan insan, ortam önemsiz kalmıştır. sanki geçerli olan sadece o dur. böyle bir durumu çağrıştırır bu şiir bende.

saplantı halidir, tedavisi yoktur belki zamanla alışılır duruma.

kadın isimlerine ithaf edilmiş şiirlerden.. bir başkası için



Kaynak: İtüSözlük