yazarlardan denemeler
 

* ne dizginden anladın ne de laftan.



sana senin gibi biri bicilmez kaftan.



anlayamadım senin yüzünden şu hayattan.



tedbirimi alamadım, takdiri allah dan.



seni ona havale ettim, en iyisini bilir yaradan.







yazıklar olsun dudaklarına onlar değil miydi beni kandıran?



yalansın yalan! tıpkı bir kedi kadar nankör,



iyilik meleği gibi görünen bir şeytan.



mutluydum yastigima sarilmaktan.







basitliği seçtin. gözümdeki ferini bitirdin.



dizlerime koyardın başını oysa hiç haketmedin.



benim sanarken, benim değilmişsin.



kop benden, git şimdi.



artık yıllar boyunca unutmaya çalışırım şu gelişini.



rengarenk dünyam varken karanlığa sürükleyen sen!



tüm çıkmazları, hepsini sende gördüm.







tükenmişken ve bununla mutluyken, az önce özlediğimi anlarken,



tutup kolundan gitme diye haykırmaya çalışırken,



eski günleri yeniden yaşatırken,



kokunu içimde biriktirirken,



güneş girmeyen evimde perdeleri açarken,



sense etrafa hüznü saçarken, yine gidiyorsun.



git! deyişimle gidiyorsun?



oysa yıllar önce yalvarmıştım gitme demiştim.



hep tersimi olacak yaptıkların.



bu sefer gurur ağır basıyor, boşver git!



yine yaslanacağım dostum duvara.



git!



ardına bakmadan, el sallamadan,



çıkarken ses çıkarmadan.senin gibi biriyle olmaz ne işim, ne tadım.



bundan boyle girme bir daha ruyalarima tatlim..