ve
 

* Haydi tut ellerimi sıcacık yürüyelim



Bulanık bir sonbaharı saçlarına sindirerek



Eski coşkular yoldaşı çınar gölgelerine



Bastırılmış tutkuların deprem kuşaklarına



Hırslı çocukların yürüdüğü sokaklara



Al kurumuş yapraklar gibi sakla bu hüznü







Ölümle oynayan çocuklardık daha



Alaca gömleklerimiz sızıyordu tenhalara



işte yine pencereden atılmış



r süsü verilmiş bembeyaz bir yüz



Bir kadının sevdasını bıçaklıyor güz



Herkes dulbaşına kalıyor



Çiçekler çürüyor



Çürüyor solgun dostluklar







Bir nabız vuruşu duyulsun tut



Ölü kentin aylak karıncaları saklasın suskusunu







Devinsin sarhoş yosunlar durmadan



Edilgen kaygıların burgacını tırmanalım



Tutunalım karanlık dallarına selvilerin



Kimselerin duymadığı çığlıklarımız



Ulansın birbirine



Tut ellerimi sıcacık tut.

*