duygusal zeka

[bluemoon24]

kişide varlığı kendini tanıma, kendine ve kapasitesine güvenme, toplum içinde iyi ilişkiler kurabilme, yeniliğe açık olma, yaşadığı hayatla ve kendiyle barışık olma şeklinde görülür. duygusal zekaya sahip insanların empati yeteneği de çok gelişmiştir. hayatın her alanında gösterilecek gelişmelerin en az ıq kadar duygusal zekaya da bağlı olduğu yapılan araştırmalarca kanıtlamıştır.

daniel goleman ın eq nun ıq dan daha önemli olduğunu kanıtladığı okumaya değer biraz sıkıcı ama faydalı kitabının adı

- bizim oğlanın iq'su 160 çıkmış sanırım dahi falan oluyor ama önemli değil

+ aaa çok güzel, bizim oğlanın da eq'su 140, o iq'dan bile daha önemli birşeymiş ama neyse boşver...



zeka ölçüldü şimdi duyguları ölçelim de annelerin sidik yarıştırdığı günlerde konuşacak ikinci bir alternatif konusu olsun tadında bir kavram ve kitap.



zekanın hala ölçülemeyecek bir gerçeklik olduğunu ve insan bilincinden bağımsız olduğunu idrak edememenin getirdiği ikinci bir kavram.



neyin doğru neyin yanlış olduğunu ortaya koyma adına daha insan beyni tam çözülememişken ortaya atılan sansasyonel parametre.



hatırlamak gerek ki kimi zaman en salak, en zeki bile olabiliyor



bilinçsizce tartışılan ve her tarafa çekilen bir kavram. duygusal zeka çok geniş bir yetenekler bütününü temsil etmektedir. kanımca soyut duygusal zeka tartışmaları değil, duygusal zekanın göstergesi olarak değerlendirilebilecek somut yeteneklere ve onların geliştirilmelerine yönelik tartışmalar daha ufuk açıcı olacaktır.

iq testleri olduğu gibi duygusal zeka testleri de vardır,olmalıdır.



1

a



2 dananın üzerine çıkıp,seri bıçak saplamak.

cek bilgi:kediye pis burun abanmakla,teknik bir iç falso vermenin duygusal zeka açısından bir farkı yoktur)

iş hayatında başarının temel koşullarından biridir, ki özellikle yönetici pozisyonundakilerin bu kavramdan yoksun olanları çalışanların verimini düşürmede birebirdirler.

medeniyetimizin ...

medeniyetimizin çöküşüyle öncelikle duygusal geri zeka olarak tanımlanması gereken kavramdır. şu duygusal zeka ile yapılan yorumlara, haberlere, orada burada gözüme ilişen şeylere bakıyorum. hep iş hayatında yegane işinize yarayacak hede hodo... tarzı açıklamalar var. kusura bakmayın, anger management yapamayacağım, böyle sikindirik terminoloji ile insanların iş hayatında bir yerlere koşturuluşlarını izlemek, zaten sahte olan iş hayatından, kariyer gibi kavramlardan dolayı içimde oluşan iğreltiyi daha fazla körüklüyor.



aklıma bir görüntü geliyor bir anda. maslak'ta çalışan takım elbiseli bir adam, hissellikten, duygusal yoğunluktan uzak bir insan. sürekli çevresine politika yapan, doğru adamı oynayan, iğrenç bir sahte görüntü.



halbuki duygusal zeka deyince çok daha saf, çok daha temiz bir duygunun insanının niteliğini hayal etmek istiyorum. çevresindeki insanlara merhamet eden, bu merhametin yarattığı gelgiti anaçlığıyla aşan, çevresine güven veren, olumlu bakan tertemiz bir insanın görüntüsü aklıma geliyor. bunları hayal etmek istiyorum. sonra bir anda gene o iğrenç pazar eki kılıklı cümle iş hayatında gerekli olan hede hodo.... hay allah belanızı versin.



her neyse, yapılan araştırmalara göre en yüksek duygusal zeka, hz. isa'ya aittir.



sevgiyle kalın...

ebebeynlerin zeki olmayan normal zekada olan çocuklarında olduğunu düşündükleri zeka çeşidi.

-benimkinin duygusal zekası gelişmiş.sizinki hiperaktifdi değil mi.bu da zeki ama çalışmıyor.falan falan.

hakikatte, insan ilişkilerinde kişinin kendi içselliğiyle dış dünya arasında dengeyi bulabilmesi için ihtiyaç duyduğu yegane olaydır. karşınızdaki insana kusarak konuşuyor ve bunun sonuçlarını kestirmek gibi bir kontrol güdüsü hissetmiyorsanız, sadece içinizdekini dışarı fırlatmak için insanlarla iletişim kuruyor ve insanları anlayamamaktan yakınıyorsanız işte eksikliğini çektiğini şey bu hededir.



halbuki insan ilişkileri anlayış ve hissetmek üzerine kuruludur, bilmek değil. iq denilen nane ile bütün dünyayı bilebilir, anlayabilirsiniz ama bu anlayış sahibi olduğunuzu göstermez. bir insanın karakteristik özelliklerini bir çırpıda anlayabilir, onun doğasını çözebilirsiniz. lakin eylemleriniz, onun doğasına ve hislerine göre şekillenmediği sürece yakını bağlar kurmakta veyahut mevcut ilişkilerinizi yürütmekte zorlanırsınız. haklı olduğunuz durumlarda tartışmaları sürdürüp sonucunda ego savaşına varan olaylar içinde kendinizi buluyorsanız, işte eksikliği çekilen şey buradadır.



insan lineer düşünen, lineer davranna bir hayvan değildir, bir robot hiç değildir. hisleri, duyguları onu karmaşıklaştırır. çünkü ilkçağda yaşamıyoruz, sahip olduğumuz güçle dürtülerimizi gerçeklemiyoruz. beğensek de beğenmesek de belli başlı kuralların olduğu, maskelerin olduğu, sahteliklerin olduğu bir dünyada yaşıyoruz ve kesinlikle hiç de adil bir dünya değil burası. o halde doğrular ile varolan arasında bir denge kurabilmek gerekiyor, bildiklerimizin ve bilebilme kapasitemizin bunlarla hiçbir ilişkisi de yok, söz konusu insan ilişkileri olduğu vakit.



nice entellektüel ana baba gördüm, çocuklarını basitçe mutlu etmekten muaf olan. dağ gibi kütüphanedeki kitapları yalayıp yutmuş onca insanın, bu zekada, bu algılama yeteneğinde insanın nasıl olur da düşünce dünyasında kaybolup yaşamlarında mutsuzlaştığını anlamak da zor değil aslında. zira beyin salt bilgisayar gibi düşünen bir otomat değil, hissi var, dürtüsü var, duygusu var. bu durumda dengeyi kurmayı sağlayan duygusal zekadır işte.



duygusal zekadan anlaşılması gereken kesinlikle ağlak ve sulugöz olmak değildir. kendine dışardan bakabilme, insanlara ise onların içinden bakabilme ve arada uyum sağlayabilme becerisidir. duygusal zekası yüksek olan insan iyi olacak diye bir kaide de yok, bu becerisini art niyetli bir şekilde kullanabilir pek kolay biçimde.



çevrenize bakın, kendinize bakın. karşındakine bir şekilde güven veren, bir şekilde ihtiyaç duyulan insanlar vardır. bir şekilde eksikliğini hissettiren, geldiği yeri ışık gibi aydınlatan insanlar. o insanların da egoları, o insanların da dürtüleri vardır lakin bunu sosyal yaşamları içinde nasıl varetmeleri gerektiği konusunda beceriklidirler. duygusal zeka böyle bir şey olsa gerek.



ışık ve sevgiyle kalın yaşasın masonizm...)



Kaynak: İtüSözlük