garip
 

kimsesiz, zavallı.

şaşırtan, tuhaf gelen şeyler için de kullanılır.

orhan veli'nin, melih cevdet ve oktay rifat'la çıkardığı şiir kitabının ismi ve devamında oluşan edebi akımdır garip. çağdaş türk şiirinde bir çığır açmıştır. ölçü, uyak, imge, ses, müzik hiçbir şey sınırlayamaz artık şiiri diyen orhan veli, kitaba manifesto niteliğinde bir önsöz yazıp, türk şiirinde yeni bir dönemi resmen başlatmıştır. gerçi sonradan o şiirleri beğenmediğini, şiirde ustalığın önemini ve artık güçlerini halk şiirinden aldıklarını da söylemiştir o ayrı...



yine de garip deyince büyük şair orhan veli ve yeni bir dönemi başlatan akım akla gelir ilk...

sunay akın'ın zeka parıltısı dolu şiiridir.



şiirden kovduğu uyağın

dönüp dolaşıp

sonunda mezar taşına

konması ne

garip:

orhan veli

1914 - 1950

kemal sunal ve ece alton'un oynadığı 1986 yapımı bir film. filmde kemal sunal'ın mızıka çalıp fatoş'un oynadığı sahnede arkada itü maçka kampüsü ve hilton oteli görünmektedir.

öncülüğünü orhan veli, oktay rıfat ve melih cevdet'in yaptığı edebi bir akım. çıkış noktası şiire her türlü konun malzeme olabileceği düşüncesiydi. yer yer sembolizm, yer yer dadaizmi andırmakla beraber kendisine has ve gayet hoş bir üslubu vardır, alır götürür.

öykücü sadık yalsızuçanlar'ın, 'hicranlı aşk öyküleri' diyebileceğimiz, gönlü acıtan, son kitabının ismi...



garîb gurbette olan kişi demektir. kimsesiz, zavallı anlamının bu gurbette olma anlamıyla birebir alakası vardır. özledim lan.
düşlerini dirilt

hayatın her gece kendi ölümünü yasarken ..



sonkez olacakmıs gibi inanıp

ilkkez oluyormus gibi yasamak bazen ..



garip.. '' işte bunu hatırlıyorum .. ''

unuttugunu düşündüren neydi peki ?



sana gel dedigimde

kendimin gelemeyecek oldugunu biliyordum ..

öyleyse bu kavusmamız anlamına gelmiyordu

ben öylece yerimde

ayak seslerini duyuyordum

kalbinin atıslarına sagır ..

adımlarını görüyordum

bıraktıgın izlere kör ..



gecmiste bırakamadım işte

sen de geldin itiraz etmedin

hava ne soguktu ne sıcak

ellerimizde buz parçaları

hissediyor musun beni ..

yoksa bu kendi hissizligim mi ..



dudaklarını ısırtan sessizlikler

kanatan yalanlardan daha iyiydi biliyordum ...



gitmek gerekti sonra

uzak olan yer yoksa da

sadece gitmeyi de özler ya insan

bir yer olmadan duracagı

sadece gitmek ...



gidemiyorsun bazen de

umutsuzluklarınla kavrularak

imkansızlıklarınla tutusarak

acılarınla yanarak ...

durmaksızın oldugun yerde kanayarak ..

gidemiyorsun iste ..



''sonra''



dokunmak yaralı bir eylem

ellerini eskisi gibi sevemedim bu yüzden

ne zaman sevecek olsam

sevmeyi deneyecek olsam

yaraladıgın yanımı hatırlattın hep..

ellerini bir kez daha tutamazdım ...



herseyi yalanlamak kolaydı

hiçbirsey olmamıs gibi

herseyden olanca hızıyla kaçmak

ve ansızın bastıran yagmurda

boyaları akan bir biblo gibi

kendinle karsılasmak ...



ve uzaklasmak

herseyden

hatta kendinden bile

gölgenin seni tamamladıgı gibi

o an'ın içindeki senle tamamlanamamak ..

sürükleyen hayat

ve dalgalara bıraktıkca

bizden uzaklasmasını istegimiz birşeyleri

onlar yine aynı sularda

kıyılarımıza vurmuyor mu ....

kaçmak arzusu

kaçındıklarımız..

ve yalanladıklarımız olmuyor mu ..



saclarını kulak arkasında biriktiren inatcı küçük bir kız gibi

ertelediklerin ... rüzgar kendini hatırlattıkca devam ettigin ...



eksik ..

hep birseyler eksik

ne oldugunu tam olarak bilemedigin

ama sadece hissedebildigin

yarım yasanmıslıgı birseylerin..



sana 'yeiden tamamla' diyemem ki

ben bozmustum resmi

sen son parçayı koyacakken ..

bilemedik bu yüzden hiç

nasıl bir resmin içinde

sen ve ben .. ikimiz . . .



tenler, burusuktu arzular

karıstı içten içe yalnızlıklar



hayatımıza girdikleri ve çıktıkları anda sıkışıp kaldıgımız insanlar vardır ..

acı aşkın faizi olarak geri dönerken bize ..

o insanları izleriz bu kez uzaktan,

alısana dek gözlerimiz ...

kalbimiz acıdan uyusana dek ...





...onunla .. hiçbirsey yaşayamadıgınıza mı

yoksa,

yaşadıklarının hiçbirşey olduğuna mı üzülürsünüz en çok ? *

bir edip akbayram klasiği...





hızlı hızlı giden yolcu, bu mezarda bir garip var

bak taşına acı acı, bu mezarda bir garip var

bu mezarda bir garip var



garip garip garip garip



kurumuş yeşil otları, toprak olmuş umutları

gökte mavi bulutları, bu mezarda bir garip var

bu mezarda bir garip var



garip garip garip garip



izi bile yok dünyada, onu aramak beyhude

ne gezersin bu ovada, bu mezarda bir garip var

bu mezarda bir garip var



garip garip garip garip



gökler yüksek toprak derin, rüzgâr eser serin serin

senin olsun çiçeklerin, bu mezarda bir garip var

bu mezarda bir garip var



garip garip garip garip



etrafı ağaç dizili, vücudu toprak sızılı

taşı mahsuni yazılı, bu mezarda bir garip var

bu mezarda bir garip var

bir ruh hali.

birinin sesindeki titreşim, diğerinin anlatamadığı.

yalnız kalmak istemek, ama yanınızdan ayrılmalarından korkmak.

garip işte.tüylerinizi ürperten ruh hali.

nefesinizi kesen.

önsezileriniz, ve önsezilerin mırıldanmalarına uyanan içinizdeki senarist.

ruh halleri havalar gibi.ve uzun mevsimler geçirmiş olmasına rağmen, insan gene de kestiremiyor hava değişimlerini.işte bütün mesele bu.

alışıldık olmayan, acayip, tuhaf durumları tanımlamak için kullanılan söz.



Kaynak: İtüSözlük