görmediğim şeye inanmam

[bluemoon24]

-hülya, senin vajinan yokmuş diyolar

- neee!!! saçmalama

-valla ben öyle duydum..

-ya saçma sapan konuşma, nasıl öyle bişe olabilir!!!

-ayak yapma şimdi, sinirlendiğine göre yok demek ki!

-aggghh!

-göster o zaman! ben görmediğim şeye inanmam! hatta memelerini ve kalçanı da göster, yoksa olduklarına inanmam. hatta sen şimdi sevişmeyide bilmiyosundur, eğer bildiğini iddia ediyorsan onuda göster bi şekildede, kafamda soru işareti kalmasın dimi ama!

duyduğuna hiç inanma, gördüğününde yarısına inan der bir çin atasözü.

aksini ispatlayan en basit örnek elektrik olan olgu.



metaryalistlere dindarlar tarafından yakıştırılmaya çalışılan cümle. bilimde birşeyin varlığını ispatlamak için sadece görmeye veya diğer 4 duyuya başvurmak çok gerilerde kalmıştır. günümüzde insanın gözünün görmediği morötesi ve kızılötesi ışıklardan en güçlü mikroskoplarla bile görülemiyecek atomaltı parçacıklara kadar birçok kavram ispatlanmıştır.



herhangi bir teoriyi ispatlamak oturduğu yerden yorum yapanların sandığı kadar kolay bir süreç değildir. mümkün olan bütün etki tepki sonuçları incelenir ve tutarlı bir kuram oluşturulur. metaryalist bakış açısını görmediğim şeye inanmam diyerek küçümsemek tanrının varlığını ispatlanamamasından kaynaklanmaktadır. aksine genetikten fiziğe uzayı, zamanı ve canlıları açıklayan bilimsel ispatlar mevcut dinlerle uyuşmadığı için dindar insanların umudu bunları keşfeden bilim adamlarının kendi kurdukları basit düz mantığı düşünemiyecek kadar aptal olmalarıdır.



eğer bunların hiçbiri sökmez ise olmadığını ispatlasınlar o zaman savı öne sürülür. bu hepsinden saçmadır çünkü bir önermenin kabul edilmesi için onu ortaya atanın ispatlaması gerekir. aksi halde ne noel babanın ne de vampirlerin olmadığı ispatlanabilir ki bu durumda bunların da varlığını kabul edilmelidir. ne yazık ki bilimden anlamayanlar ve de fikirlerini düşünerek değil de inanarak oluşturanlar bu tür ilkokul düzeyindeki yaklaşımlarla kendilerince bilimsel sorgulamayı çürüttüklerini zannetmekteye devam etmektedirler.

bazı tartışmaların kaçınılmaz son sözü. anlatmaya çalıştığınız konu hasmınızın işlem gücünü o kadar zorlar ki,o bu cevapla kaçar. bu gerçek, anlamak için bir birikim gerekmesi gereğinden ortaya çıkar. nasıl ki konuşmak için temelde aynı öğelerden ve anlamlardan oluşan bir dile ihtiyaç duyarız, anlaşmak, ve bir fikir,teori, bilim geliştirmek için de dil benzeri bir yapıya ihtiyaç duyarız. nicelik bilmeyen birine birşeyin pahalı olduğunu anlatamazsınız. insanlık tarihini , insan hayagücünün ve sosyal yapısının neler yaratabileceğini, geçmişte neler yaptığını bilmeyen birine tarihi efsanelerin doğuşunu anlatamazsınız, o ancak inanır ya da inanmaz, kısa süreli yetersiz bir sorgulama ile en kolay cevabı seçer. insanın bitkileri evrimleştirdiği bilmeyen,doğal seçilimi, doğayı anlamayan biri için, dikenli bir bitkide güzel bir meyve bulunması çok şaşırtıcı bişeydir. onun için en kolayı işte bak burda diye göstermek, aynı mantıkla görmediğine inanmamaktır. bütün günahların nasıl olsa cezalandırılacağı bir cehenneme inanmak, bugün burda yaşarken cinayetleri durdurmak, ya da hırsızlık yapanları engellemeye çalışmaktan kolaydır. nasıl olsa tersi gösterilemez, ne gerek var düşünmeye...

bilimi üretenlerin anne karnındaki henüz beyni gelişmemiş bebekler değil de dışarıdaki yetişkinler olduğunu idrak etmemiz gerekir. dışarıdaki doktorlar da anne karnındaki bebeği çıplak gözle göremezler. ama karnın şişliğinden, diğer hamilelik belirtilerinden, stetoskopla dinleyerek veya ultrasonla görüntüleyerek bebeğin varlığını ispatlarlar. karnı düz ve bu bulguların hiçbirini göstermeyen bir kadın istediği kadar ben hamileyim desin ona inanan olmaz.



tanrı ve öbür dünya kavramları içinde durum aynıdır. inananlar ortada hiçbir bulgu yokken bebeğin! var olduğunu iddaa ederler ve doktorları çıplak gözle görmediği şeye inanmamakla suçlarlar. oysa tıp insan duyularına bağlı kalmadan gerçekleri kan tahlili, ultrasonografi ya da röntgen gibi birçok teknikle ortaya çıkarır. sonuç olarak anne karnındaki bebeklerin de bu donanımı, zekası ve bilgi birikimi olsaydı onlar da dışarıdaki dünyayı çıkmadan görür doğumdan sonra da hayat olduğunu farkederlerdi.

genelde sevgililer tarafından böyle söylenir.işte ben görmeden inanmam o beni aldatmaz falan diye ama içinde hep bir şey kalır. sonunda genelde doğru çıkar.



görmekten kastedilen şeyin sadece gözle görme olayı olmadığını en salak kişinin bile anlayabileceği hadise..çok klasiktir ve sürekli kullanılır

-niye tanrıya inanmıyorsun?

-ehem..ee..tanrının varlığını ispatlayan, ona inanmamı sağlayacak hiç bi delil yok.

-peki sen elektriği görmüyorsun ya yok mu şimdi elektrik die bir şey..

-elektriği genci yaşlısı kadını erkeği hayvanı bitkisi herkes görür..çünkü vücudu yakar.tanrı böyle bir şey değil işte bu yüzden görmemiş oluyoruz.bu yüzden inandırıcılığı yok..toplumdan topluma değişen inanç sistemleri var..milyonlarca tanrı var yeryüzünde..ve herkes kendi tanrısının en büyük tanrı olduğunu iddia eder.herkes kendi inancının doğru olduğunu savunur.biz doğruyu nasıl bulacağız? işittik ve inandık diyerek mi? doğruyu ancak elektriği hissettiğimiz gibi, hindistan'ı görmemişsek bile onun varlığını bir şekilde oraya gidenlerden öğrendiğimiz ve merak edip bizde gidip görebildiğimiz için hindistan diye bir yer olduğuna indandığımız gibi bulabiliriz.ben tanrıyı görmek istiyorum neden gidip göremiyim? ya da neden tanrı görünmesin? eğer varsa gerçekten böyle bir şey..ve ben çıkıp tanrım ben seni göremedim o yüzden kusura bakma diyebilme hakkına neden sahip değilim?neden böyle bir şey için tanrı veya tanrılar cezalandırsın beni? hatta tanrılar cezalandırmadan insanlar neden yapsın bunu ya da neden yapıyor bunu? tarihteki savaşların büyük çoğunluğu dini sebeplerden ötürüdür..bence tarih bizimle dalga geçiyor..iyice bir düşünelim.

aksini ispat için elektriğin anlamsızca örnek verildiği söz. elektrik görülebilir. nihayetinde elektron hareketinin ortaya çıkarttığı bir durumdur. elektronlar da istenirse görülebilir. ama kimi olgular vardır ki gerçekten görmediğim şeye inanmam dedirten cinstendir.

jodie foster'ın oynadığı contact filminde de benzer bir sahne bulunur.sahnede esas oğlanla aralarında aşağı yukarı şöyle bir konuşma geçer:

- tanrı'ya neden inanmıyorsun?

- görmediğim şeye inanmam.

- peki...sen babanı seviyor musun?

- evet.

- kanıtla.



Kaynak: İtüSözlük