ideal din
 

kanımca herkesi kafadan cennete gönderen dindir.



patates dinidir. dadından yenmez.



tanrısı olarak bana tapılan bir din muhtemelen yaşadığım süre boyunca ideal olarak tanımlayacağım din olurdu. sonrasında dükkanın sahibiyle tanışınca ne olur bilemem.

allah katında tek din islamdır. binaenaleyh en ideal din islam olsa gerek.



edit medit: valla bunu ben söylemiyorum. kitabımızdır bunu diyen. lütfen araştırıp oylayalım.

insanın zevkleri doğrultusunda ortaya çıkabilecek,bir kaç istek ve arzunun dinleştirlildiği din olsa gerek.



cenneti vaadetmenin yanısıra, ahlaklı bir birey yaratan her din ideal dindir.

kimsenin birbirine karışmadığı, kendisi ile inandığı her ne ise onla arasında olan ve kalan saygılı münasebettir, şekli, rengi, sınırı yoktur, sadece insanın tarih boyunca bir şeylerden korkarak sığınma amaçlı aradığı bir limandır.

mesela katolik kilisesinin anladığı şekliyle hristiyanlık değildir. kilisenin hata yapmayacağı, incilleri yazanların da tanrı sayesinde hatalı bilgiler vermeyeceği gibi bir doktrin kilisenin hatalarını kabul edememesine bu da günün bilimsel gelişmeleriyle taban tabana ters görüşler savunur durumda kalmasına sebep oldu. mutlak doğru laflar ettiğini iddia etmek kim olursa olsun o kişiyi ileride gerici durumuna düşücerektir.

birleşimdir. tüm insanlığın iki ayaklı varlık olmaktan çıkıp gerçek anlamda insan olduğu, ayrımcılığın ortadan kalktığı, yeryüzündeki tüm insanların birbiriyle eşit olduğu bir yaşam şeklidir. bu dinde kutsal kişiler, tabular yoktur. çünkü kutsal olan insandır, insanlıktır.

öğretilerini uygulatmak açısından bir dinin paradoksal bir şekilde insanları alışkanlığa sevketmemesi gerektiğine inanıyorum. ideal olduğuna göre ideal din de bu özelliğe sahip olmalı muhtemelen.



yurtdışında yaşayan, domuz eti yeme ve alkol tüketme yasaklarını kafasına takmayan yani islamın gereklerini pek yerine getirmese de müslüman olan bir insanı ele alın. diyelim ki bir gün içinden geldi ve beş vakit namazı birden kıldı. o gün içerisinde alkol tüketmesini bekler misiniz? ben beklemem. kırk yılda bir içiden namaz kılmak gelmiş adamın muhtemelen o gün alkol tüketip de kıldığı namazlara halel getirmek istemez. ya da adak niyetine oruç tuttu diyelim bir gün. o gün orucunu açarken domuz eti yiyeceğini sanıyor musunuz? ben sanmıyorum.



peki nereye kadar gider bu? kıldığı namaz ibadet olmaktan çıkıp alışkanlık olana kadar. tuttuğu oruç arada sırada yaptığı bir şey olmaktan çıkıp her gün tuttuğu bir şey olana kadar. işte o zaman yine eski hayatına geri dönecektir. aynı beş namazını her gün kılıp islamın yasaklamasına karşı tek ayak üstünde kırk yalan söyleyebilen insanlar gibi o da iki namaz vakti arası bir kadeh şarabını içmekten geri durmayacaktır.



iki seçenek görüyorum. birincisi düzenli tekrarlanan ibadetlerin olmaması . ama bu dediğim gibi paradoksal. düzenli ibadetleri olmayan bir din nasıl ayakta kalır ve kendini hatırlatır. ikincisi temelde düzenli de olsa ibadetler bir düzensizlik içermeli. beklenmedik bir süpriz unsuru olmalı içlerinde. bu da onları hem belirli bir rutin içinde tutar hem de alışkanlık hâline gelmelerini engelleyebilir.

3+1 sisteminin uygulanmasını sağlayan dindir.

içinde savaş şiddet olmayan dindir.bütün dinler öyle gerçi dimi)

- ideal din arıyorum anlıyo musun, ideal din...

+ şu an için mümkün görünmüyor. lütfen daha sonra tekrar deneyiniz!



Kaynak: İtüSözlük