[bluemoon24]

tanrının varlığının veya yokluğunun sorgulanmaması durumu. ateistler tanrının olmadığını idda ederlerken agnostikler için tanrı kelimesi birşey ifade etmez. daha doğrusunu sınırlı bilincimizle tanrının varlığını düşünemeyeceğimizi falan söylerler. tanrının varlığını veya yokluğunu sorgulamazlar.

bence deizm ile ateizm arasına koyulmalıdır.

deist-agnostik-ateist

bilinemezcilik

- bu konu hakkında ne düşünüyorsun kezban?

+ ben bilmem beyim bilir

- ama aş artık bunları. herkesin bir fikri olmalı

+ ondan değil, agnostistim ben

- ...tamam, ben bu konuyu... üstlerime ileteceğim*

benim de takipçisi olmama rağmen tatlı su balıkçılığı olduğunu düşündüğüm akım.

kanımca en mantıklı fakat existent bir beyin yapısına sahip olduğum için asla uygulamada başaramayacağım inanç. kendi örneğimi vermem gerekirse nasıl bir bir su damlası içerisindeki mikrobun bizim dünyamızı anlaması mümkün değilse bizimde bu tür konuları anlayışımız en fazla kendi dünyamızdan vereceğimiz abuk subuk örneklerle olacaktır. bundan dolayı bunları sorgulamak vakit kaybı ve gereksizliktir.herhangi bir geçiş evresi falan değildir agnostiklerin çoğu zaten ateisttir. her hangi bir kanıt sunulana kadar tanrıya inanmamayı seçmişlerdir...

tanrıyla ilgili tartışmalara girmeyen fakat dinleri kabul etmeyen düşüncedir. ateist olmaktan veya körü körüne inanmaktan daha mantıklı olan düşünce akımı.

1800'lü yıllrda biyolog t.huxley tarafından geliştirilmiş bir düşünüştür. buna göre, tanrının varlığı kesin olarak bilinemez. şu haliyle 'tanrının varlığı kesindir' diyen teistlerden veya 'tanrı yoktur' diyen ateistlerden ayrışır, ona göre dinler kesinlikle tanrıdan gelmemeiştir ve bu nedenle dinlerin tanrısı kabul edilemez. ancak yine de başka bir tanrının var olup olmadığı konusu şüphelidir. bilim ve bilimadamlarının tavırlarının çoğu kez agnostik olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır.

latin dillerinde a olumsuzluk ekine gnostos kelimesi eklenmek suretiyle türetilmiş bir kavram olduğunu hemen eklemeli. yoksa başkaları ekler ayıp olur)

lenin'in agnostizmi kazıyın, altından idealizm çıkacaktır gibi bir sözü vardır.

pascal abimizin de mensubu olduğu inanç tipidir.

aslında bu akımı ikiye ayırmakta fayda var:



birinci kutupta, katıksız agnostikler. yani bilinen manada tanrı'yı akıl yoluyla kavrayamayacağımızı söyleyenler ki aslında haklılardır, tanrı'yı görmemişizdir, bilim de kanıtlamamıştır. şekli şemali, bizi niye yarattığı bilinmez ancak iman edilebilir.



ikinci kutupta ise tanrıya inanan ya da inanmayan agnostikler vardır. bunlar agnostik deistler ve agnostik ateistlerdir. bunlar da kendi içlerinde tutarlı ve haklılardır. çünkü ne kadar tanrının varlığına ya da yoluğuna inanırsak inanalım elimizdeki bu bilgi hiçbir şekilde %100 doğru değildir. sadece spekülasyon yoluyla bu kanaate varmışızdır. %100 biliyorum tanrı var ya da %100 biliyorum tanrı yok demenin de aslında birbirinden pek bir farkı yoktur. bu da aslında bir çeşit bağnazlık olarak kabul edilebilir.



bu durumda ancak şöyle denebilir. ben deistim/ateistim ama bu %100 doğrudur diyemem, bana tanrı'nın olma/olmama ihtimali daha yüksek görünüyor.



aslında bilimi rehber kabul ettiğimiz söylenirse de olması gereken bu tür bir yaklaşımdır.

şüphe inancın düşmanıdır diye bir laf geçer gülün adında. agnostisizme göz kırpar gibidir.

yüksek sadakat'in ikarus adlı parçasının muhteviyatını oluşturan felsefe

sözleri ise şöyledir



gozlerimiz ucurtmanin

kuyruguna takilinca

goz goze gelip gulumseriz o an

sen ve ben anlariz ki ozguruz



mumdan kanatli bir adamin

gunese ulasmasi kadar

anlamli bu dunya, biliriz

sen ve ben sasariz insanlara

anladim sananlara



yapraklar dokuldukce

ve ruzgar supurdukce o yerleri

anlayamazsiniz



sen ve ben biliriz ki

dogmak olmeye baslamaktir

ve boyle oldukca

soylenecek onca az sey var ki



sen ve ben hep deriz ki

tutku en buyuk yanilgidir

ve boyle oldukca

soylenecek onca az sey var ki...

bir nevi topu taca atmak tır.



bir sınır olabildiğini düşünebilmek..

inanmanın boşluğunu farkedebilmek..



her iki inanan tarafın düşüncelerini meraklı gözlerle dinleyebilmek..

vardıkları sonuçlara anlam verememek..

ama nedenlerini anlayabilmek..



Kaynak: İtüSözlük