[bluemoon24]

veciz sözlerimizden...asker toplumu olmakla ne kadar övünsek de ara sıra yermeyi de ihmal etmemek lazımdır tabi...yine de şikayet etmek yerine biraz da askerlerin gözünden bakmak olaya farklı bir boyut katabilir inancındayım...

o gün astteğmen yorucu bir eğitimin ardından soluğu evinde almıştır..asker karısı hüviyetindeki hanımı tüm sıcaklığıyla karşılar..

-nasıldı kocacım günün..iyi geçti mi?

-sorma hatun,bir yorulmuşum ki..aman aman..

-benim mantıklı kocacım..yorulduğunu bile o kadar mantıklı dile getiriyorsun ki,bi de siz de mantık yok derler.

-ya öyle..bugün görecektin..tam 20 kez sıraya geçirtip saydırdım ibneleri...

-ohh canın sağolsun benim mantık abidesi kocam..



askerde eski tecrübelere ve genel mantık kurallarına göre hazırlanmış büyük bir disiplin vardır ve bu disiplin büyük bir mantığa sadakat ilkesiyle korunur.

mevcur kurallar zembille inmediğine göre veyahut bir sadistin aklından çıkmadığına göre tabiki mantık çerçevesinde oluşturulmuşlardır. peki neden insanların mantığını mantıksızca dinlememezlikten gelir derseniz: genel mantık özel mantığın üzerindedir. yani genel kurallar için bir kaç insanın mantığı önemsenmez. askerde mantık budur.

işin yapılması gerekiyordur, işin yapılması için de gereken eylemler listelenir: bunlar, bunlar, bunlar... diye sıralanır, mantığı en ince ayrıntısına kadar gayet mantıklı olarak irdelenir, son karar verilir. karar verildikten sonra uyulama aşamasında özel mantığa bakılmaz, amaç aracı meşru kılar. askeriyenin mantığı budur.

genelde mükemmel bir düşünülmüş mantık dizileri, özelde ise mantıksız mantıklar.



ben de ne zamandan beri askeriye ve dikta uzmanı oldum bilmiyorum*)



bağlı bulunduğu ülke için acı bir durumdur. zira mantıksız kişi ve kurumlardan rasyonel kararlar alması beklenemez. kaldı ki bu türkiye'de söylenen bir sözdür. yetkilerini aşan politikaya, seçilmişlere korku salan, şubat soğuğu estiren güçlü bir ordunun var olduğu türkiye'de...

mantık dersi hocamın hayatımın her anında mantık geçerliydi, askerlik hariç diyerek doğruladığı cümledir.



şöylede bir anısı vardır. hoca üniversite birinci sınıf öğrencileriyle ders işlemektedir, bir ara kapı çalar ve içeri üniforması üzerinde bir albay girer.

- xxx hocanın mantık dersi burda mı?

tüm sınıf dumur, hoca hayır der ve kapı kapanır.

a haa darbe oldu vs.. geyikleri içinde duruma alışık olmayan bir öğrenci

-hayırdır hocam, ne yapacak mantık dersini?

-bilmiyorum ki, askeriyeye mantık götürecek herhalde..

sınıf kopar.

not: olay gerçektir ve sözkonusu kişi bölümde doktora yapan bir askerdir, zorunlu derslerden biri olan mantık dersinin sınıfını aramaktadır.

farklı bir mantığı olduğundan bahsetmek belki daha doğrudur. memleketin dört bir yanından gelmiş onca adama hangi mantıkla davanmak doğru olur ki. mantık da kime göre... doğuluya mı, batılıya mı, okumuşa mı cahile mi, zengine mi fakire mi, yakışıklıya mı çirkine mi, iş sahibine mi işsize mi? kime göre mantık. en iyisi kaldıralım şu mantık denilen şeyi. adı askerlik olsun yeter...

eskilerden kalma bir adet vardır, tuvalet deliğine uzunca bir demirin ucunda yer alan beton kitlesi oturtulur . bunun sebebi o delikten çıkabilecek türlü sıçanı engellemektir bilindiği üzere.



askeri bir birliğin tuvaletinde ise aynen şöyle bir uyarı vardır:

tuvalete oturmadan önce betonu kaldır.



ne yani, betonun üzerine sçacak değiliz ya? bu ne saçma salak, bu ne mantıksız bir uyarıdır? diye düşünmeye başlayan sığ düşünceli insanların iç seslerini duyar gibiyim. ama madalyonun öteki yüzü öyle değil sanırım gelin bir de o uyarının tarihçesine bakalım.



o tuvalette o uyarı yokken de o demirli beton vardı tabiki. herkes halinden gayet memnun bir şekilde hacetini gideriyordu. gelgelelim askerlerden biri birgün ishal oldu ve karnının ağrısını farkettiğinde tuvaletten çok uzaktaydı. koştura koştura tuvalete gitti, kapıyı açtı ve deliğe bakmaya fırsat bulamadan, can havliyle, oturdu. oturuş o oturuş. o demir sap askerin anüsünü parçaladı ve doğuda bulunan bu askeri birlikte kısıtlı imkanlar sebebiyle asker kurtarılamadı. şimdi bir düşünün bakalım. o asker neden öldü? tuvaletin deliğinde duran o demirli beton yüzünden. ve bildiğiniz üzere o asker hakkında birileri birilerine mutlak surette hesap vermek zorundaydı. bu hesap kimseyi kurtaramazdı ama bundan sonra aynı hesabın getirebileceği yükün altına girmemek için o tuvalete o uyarı asıldı.



bu şekilde de düşününce askeriye o kadar mantıksız geliyor mu? gelmiyor değil mi?



- rahat hazrool!! aranızda sözlük yazarı olan var mı?

- statüsü - 150 den aşağı olanlar bir adım öne çıksın!

- alın bu askerlik anket defterini, bütün taburun askerlik anılarını yazın!

- sola dön! uygun adım, marşş! sol..sol..sol! yürüyün lan!

kendi yaşadığım basit bir örnek vereyim, var mı yok mu karar verin. usta birliği için birliğime gittim. ilk farkettiğim şeylerden birisi araç sıkıntısıydı. şöyle ki karakollara yemek dağıtan araç her işi yapıyor ve bütün birliklerde göreve çıkarılacak araç sıkıntısı var. halbuki bütün land roverlar garajlarda bekliyor ve göreve çıkmıyor. nedeni ise bir sene önce bu araçların biriyle şoför kaza yapmış ve takla atmış. bundan dolayı tümene bağlı bütün birliklerde işler aksasa da, araç sıkıntısı da olsa bütün land roverlar cezalı, göreve çıkması yasak.

askerde mantık var mıdır yok mudur tartışma konusu ancak şöyle bir gerçek var ki:



hiyerarşinin mantık ve etik dışı olduğu iddiası temelsiz ve hesapsızca sokağa salınmış bir düşünce kırıntısıdır. hiyerarşinin mantığını hemen açıklayayım. askerlik denen olgu savunma için vardır. amaç nedir? dış tehditlere karşı ülkeyi ve milleti korumak. bu koruma işinin layıkıyla yapılabilmesi için bir sistem geliştirilmiştir ve bu sistemde her bireyin kendine ait bir görevi vardır. örneğin, hiyerarşik düzenin en altındaki erin görevi ateş ve manevra ile düşmanı etkisiz hale getirmektir. bu erin hiyerarşik düzendeki bir üstü olan tim komutanı, timini, düşmanı etkisiz hale getirme hususunda sevk ve idare eder, gerektiğinde emirlerini vererek timindeki erleri yönlendirir. bu tim komutanı, manga komutanının altında bulunur ve manga komutanı da kendisine verilen görevi tim komutanları vasıtasıyla uygulatır ve yine bu işlem için emir vermesi gerekir. manga komutanları, mangalarıyla beraber bir takım komutanının emir ve komutası altındadır ve takım komutanı da bir üstü olan bölük komutanından aldığı emirleri takımına uygulatarak onları sevk ve idare eder. bu hiyerarşik yapılanma genelkurmay başkanına kadar gider. bu silsile sistemli bir çabanın ürünüdür ve kendi mantığını içerir. siz bu silsile içerisinde, size verilen görevleri yaptırmak için astlarınıza emir verirsiniz ve bu emir verme yetkisi size hiyerarşik yapılanma sayesinde verilir. bu kanunla belirtilmiş bir olgudur. emir vermek, bir üstünlük ihtirası değil, işlerin yürütülmesi için gerekli bir harekettir.sistem bellidir ve size sınırlarıyla belirttiği yetkiyi vermiştir. siz bu yetkiyi kullanıp bu döngüsel sistemdeki çarkların dönmesine katkıda bulunursunuz. emir vermezseniz çarkların bir dişlisi kopar ve sistem bozulur. işte emir verme hususunun bu denli önemli olması sebebiyle mutlak itaat kavramı geliştirilmiştir. mutlak itaat, astın, üstün emrini sorgusuz sualsiz yerine getirmesidir. buradaki sorgulama olayının yokluğu, emrin süratli bir şekilde yerine getirilmesi içindir. ast emri sorgulayıp, kendine göre yorumlarsa yine sistemin çarklarında bir bozunma meydana gelir. çünkü emir verildiği şekliyle yapılmalıdır. herkes aldığı emri yorumlayıp, kendi yorumunagöre yaparsa sistem gevşek bir hal alır ve faaliyetlerin hiçbiri asıl amacına ulaşmaz. işte bu işin mantığı budur.



biz bir ordu hakkında konuşuyoruz. yani gerektiğinde savaşacak kişilerin oluşturduğu bir ordu. şimdi kalkıp da bu orduda hiyerarşik yapılanmanın mantıksız olduğunu savunmak, mantıksız olmasını bir yana bıraktım tehlikelidir de. bu hiyerarşik yapılanma daha esnek de olsa her kurumda olan birşeydir. hiyerarşik yapılanmayı mantıksız bulan kişinin kendine herhangi bir kamu kuruluşunda veya özel bir girişimde yer bulabilmesi, asıl mantıksız olan durumdur. insanoğlu doğası gereği eşit yaratılmamıştır ve her zaman birileri, birilerini yönetmek durumundadır. tarih boyunca da bu böyle olagelmiştir zaten. bu yönetme işlevinin kötü niyetli olarak kullanılması insanın doğasından kaynaklanan bir sorundur, ki bu da başka bir yazının konusu olur, bunun da hiyerarşik yapılanmanın kaldırılmasıyla çözülebileceğini sanmıyorum.



Kaynak: İtüSözlük