Aç ne yemez, tok ne demez.
 

Yoksul kişi ihtiyaç duyduğu şeyin en kötüsüne bile razı olur iyisini, kötüsünü arayacak durumda değildir. Oysa varlıklı kişi için durum farklıdır, o her zaman daha iyisini ister, en güzel şeylerde bile bir kusur bulur, mırın kırın eder.