bu vatanın ekmeğini yemek

[bluemoon24]

söylendiği yerde aklıma nedense düşkün, harap ve bitap durumdayken yere koyduğu bir tasa ekmek doğrayıp üstüne de su katıp karnımı doyurma lütufu gösteren bir devlet baba portresi uyandıran ifade.



kaldı ki ben bu cömert vatanda bugüne dek götümden ter akmadan bir şey kazanabildiğimi hatırlamıyorum. o teri de mars'ta akıtsam, yine ekmek yerim kanımca. hem de en pişkininden somun ekmeği. ekmek yedirme olayını bence bir tek bu vatanın tekeline indirgemeyelim derim.

hiçbir fırıncının bu ekmeği bedava verdiği görülmemiştir.

bu vatan üzerinde taş üstüne taş koyabilmiş her bireyinin günün birinde ulaşacağı mertebedir. ama sanırsam herkesin canını sıkan tek mevzu, ekmekten kimin kaç dilim alacağıdır. ne yazık ki cennet vatanım bu konuda en dengesiz muameleyi yapan şahsiyettir.



bazen ne kadar kıçını yırtarsan yırt, bir şeyler yapabilmek için ne kadar uğraşırsan uğraş, sadece kendi karnını doyuracak kadar pay alırsın o ekmekten. yıllarını harcarsın kişisel gelişimin için, hep doğru işleri doğru bildiğin şekliyle, hiç yan yollara sapmadan yaparsın ama eline geçen o dilimin sayısı asla yetmez. hele bir de senin dilimle aldığın sofrada tanelerle ekmek tüketenleri görürsün, yiyeceğin dilim de boğazında kalır.



ama yine de eninde sonunda sana şükretmek öğretilmiştir. senden fazla yiyebilenleri değil, hiç bulamayanları düşünüp şükredersin.. kim olursan ol, ne yaparsan yap, sana layık gördüğü odur deyip, bu vatanın ekmeğini yiyebildiğine en azından şükredersin..

bahsedilen vatan türkiye'yse birkaç milyon kişinin yapamadığı iştir.

bahsedilen vatan türkiye'yse washington'da, londra'da, brüksel'de, kopenhag'da yapılan iştir.





kdv, özel iletişim, özel sevişim vergileri dahil)

kendimi bildim bileli vatandaşın ensesine binmek, ümüğünü sıkmak için bu söylemin üzerinde durulur ha durulur. sen bu vatanın ekmeğini yiyorsun ulan, hain! diyen polat alemdar'lar hiçbir zaman başımızdan eksik olmamıştır. allah zeval vermesin. kanla beslenenlerin her zaman tedarikçileri olmuştur.



unutmayın ki vatan sizin için var olan bir şey değil. siz onun için varsınız. siz onun için çalışacak, onun için gerektiğinde aç kalacak, hatta onun için gerektiğinde seve seve hayatınızı feda edeceksiniz. iyi güzel hoş da, vatan nedir? ne için, daha doğrusu kim için aç kalıyor, kim için çalışıyor, kim için can veriyorsunuz? güneydoğu'da sınır boylarında gençler can verirken kimlerin sırtı semiriyor, kimlerin cebi doluyor? baksan onlar da bu vatanın evladı değil mi?



aslında bakınca onlar bu vatanın ta kendisi dostlarım. vatan artık bir toprak parçası değil. vatan artık sınır değil. vatan artık bayrağın dalgalandığı yer değil. vatan, uygarca sömürüldüğün yerdir. dün derebeyinin gölgesiydi, bugün kodamanın gölgesi. fark yok. sen bu vatanın ekmeğini yerken o bu vatanın etini, sütünü, havyarını, şarabını, rakısını tüketiyor. üstelik hesap soranı, başına kakanı yok.



aklıma bir hadise geldi. aktarayım:



meşhur bir kuple. mithat cemal kuntay'dan:

bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır

toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır



son dizeyi ilyas salman şöyle okumuştu:

toprak eğer üzerindekiler mutluysa vatandır



ilyas salman bu sözler yüzünden dgm'de yargılanmıştı.



giriyi süper bir kıtayla bitireyim. üstaddan gelsin*:

yoksulun sırtından doyan doyana

bunu gören yürek nasıl dayana

yiğit muhtaç olmuş kuru soğana

bilmem söylesem mi söylemesem mi

dünyanın en pahalı ekmeklerinden biridir.

köprülerle anlatmak gerekirse, sizin vergilerinizle yapılmış köprüden geçmek için yine para vermeniz gerekir. ya da üç milyonluk konuşma yaptığınız bir telefona on sekiz milyoncuk vergi ödersiniz. su parası gelir üzerinde ağaç kesim vergisi diye bir vergi vardır hala anlayabilmiş değilim. ha bi de bakım vergisi falan yazar adam bakıp okuyor diye alıyorlar sanırım vergiyi çünkü kimse ayrıca tamiratla ilgili bi durum için gelmedi şu ana kadar. ot vergisi, çöp vergisi, vatan borsu namus borcu, tabela vergisi, derken bi de bakmışsınız bu vatanın ekmeği kursağınızda kalmış, cepte para kalmamış. tarih dersleri gelmeye başladı aklıma: bi kalıp vardı hani, halkın beli alınan yüksek vergilerle bükülmüştü diye. aynen öyle.

kurtlar vadisinde arslan akbey'in konuyla ilgili bir sözü

bu vatanın ekmeğini yiyip ihanet eden, bir gün gelir ekmeği yediği yerden kurşunu yer .
kişilere göre farklılıklar gösteren eylem. nicelik ve nitelik farkı var. kişilere göre değişiyor. kimi bu vatanın ekmeğini çöpten topluyor, kimi az bulabiliyor vatan ekmeğinden, kimi fazla fazla tüketip göbek yapıyor, artanı çöpe atıyor. bir çeşit de değil bu vatan ekmeği. yüzlerce çeşidi var. biz pek çoğunu hiç tatmadık bile. ruşeymli ekmek ne örneğin? varmış böyle bir şey. çoğumuz bilmiyoruz. içine ruşeym katılan ekmek olsa gerek. tadını bilmeyince havada kalıyor yine de. bir de bu vatan ekmeğini kimileri içine bir şey katmadan yiyor. yok. katacak bir şeyi yok. kimileri ise bu yüzlerce çeşit ekmekle milyonlarca çeşit katık ile tüketiyor. ben ruşeymli ekmeğin havyarla olan tadını çok merak ediyorum.



bu vatanın ekmeğini yiyip ihanet edenlere kin kusulacaksa bunlar ruşemli ekmeği havyarla yiyenlerden olmalı.



yoksul bir kız çocuğunun dediği gibi zenginlik her sabah poğaça yiyebilmektir belki. ruşeymli ekmek ve havyarı tadsa ne der ki?

milli gelirin bölüşümüne bakılırsa kimlerin bu vatanın ekmeğini yediği kimlerin onlardan kalan kırıntılarla beslendiği çok daha net ortaya çıkacaktır. % 5 lik bir kesim vardır türkiye de gelirin %80 ini alan %20 lik bi kesim ise milli gelirin %15 ini paylaşır. kalan %75 ise % 5 lik kırıntıyı alır.etilere giderken daha net görülür bu ayrım bi sokak ötesi küçük armutludur, gecekondudur, hani deniyor ya varoştur işte. onlar kırıntıyı alanlardır. ordan geçer gider kocaman jeepler, son model arabalar görmezler bile kimler vardır, belki bakıp sadece burda da yaşanır mı diyorlardır kendilerine. sonra yola devam etilere doğru. kimler yiyor sizce bu vatanın ekmeğini?

devletin baba oluşuna atıfta bulunan söz. paternalistiktir. bireyi halen doyurulan, terbiye edilen, aç karnını doyurmaktan aciz bir varlık mesabesinde algılamanın ense arkasından gösterilmesidir. devlete metafizik bir öz atfetmektir. derin devlet mülahazalarının da çıkış noktalarından biri olarak görülmelidir. ekmeği yenen, ekmek üreten koskocaman bir fabrikayken ekmeğin üretilmesine katkı sağlayan kişi ise koskocaman organizmanın basit bir hücresi derekesindedir. esasında aba altından da sopa gösterilmektedir. senki bu koskocaman mekanizmanın basit bir çarkı olarak haddini bilmezsen hikmet-i hükümete kadir haşmetmeap leviathan sana bildirir demek istemektedir. kısacası çok da masum bir söz değildir. ima ettikleri.. görebilene tabi!



Kaynak: İtüSözlük