son yeniçeri
 

herhalde reha çamuroğlu'nun en iyi romanı. birtakım kurgusal eksiklikler, bilhassa dille ilgili göze çarpan eğretilikler olmakla beraber, yeniçeri ocağı'nı içeriden kuşatan güzel bir romandır. yeniçeri zihniyetini çok güzel bir biçimde ortaya koyması, özellikle o zihniyetin bugüne kadar gelen bir uzantısının var olabileceğini düşündürtmesi, başarı hanesine düşülecek notlar arasındadır. arif ağa ve sabit oldukça canlı tiplerdir. dahası o dönem istanbul'u hakkında bilgi vermesi ayrıca güzel ve çekicidir.



Kaynak: İtüSözlük