80 kuşağını psikopat yapan etmenler

[bluemoon24]

perde arkası programının jenerik müziği: efendim bu müzik 80 kuşağında yaşamış bir çok genç için hala depresyonun altın kapısı niteliğindedir. zaten gudik olan programla birlikte, işte eroinman kızı buraya kaldırıp tecavüz ettiler...dın dı dın dı dınnnn... eşliğinde giren jenerikle evden bir müddet çıkamadık, sokaktaki herkesi kötü sanarak ruhsal çöküntümüzün ilk adımını attık bu kuşağın insanları olarak.



2 o çocuktan ileride nasıl bir psikolojik iyilik hali umarsın? hadi tamam, çocuk emniyet kemerini takmayı öğrendi, ulan psikopat ettin çocuğu, rüyalarında çok sıkmasın abi, ölmesin abi, kırılan yumurtalar akmasın, bağlayın yumurtaları diye yıllarca sayıklayan çocuklar yarattın sen. ee ne anladım bu işten?



3











bu ve bunlar gibi bir sürü gelişmeyi kıçından anlamak, suyunu çıkarmak.

1. idrak ettiğin en eski paranın bugünkü 5 ykrş. büyüklüğündeki 1 tl. olması ve bir daha asla o parayı görememek



2. ilk kutu kolaların açma halkasının geriye soğru sıyrılacak şekilde tasarlanmış olması, çocuk nası açsın o kapağı, her seferinde elimi keserdim



3. küme çalışması diye bir şeyin varolması



4. hava kirliliği nedeniyle okulların tatil edildiği gün çoluk çocuk herkesin sokağa gezmeye çıkması



5. okullarda renkli kazak giyme yasağı beynin moda anlayışı lobuna vurulan ilk darbeler + tek tip olmanın iyi bişey olduğunu zannettirme ideolojisi ilk kez deriye zerk ediliyor)

tim burton'dır en büyük neden. nedir o beetlejuice filmi. veletken bu filmi izleyen ve çocuk yaşı yüzünden anlam veremeden aval aval ekrana bakıp saykoya bağlayan seksen kuşağı çoktur.







hiç kuşkusuz 70 kuşağının serbestliği ve özgürlüğüdür. kendilerinde bunları bulamayan bu kuşak kendilerine göre attack pozisyonunu almış ve 70'leri bile geride bırakan unutulmaz efsane haline gelmişlerdir. öyle ki kendilerinden sonra gelen 90 kuşağı da 70'leri değil kendilerini örnek almışlardır.

80 ihtilalini yaşamış,ölümlere tanıklık etmiş ebeveynlerin kendi psikolojik bozukluklarını istemeden de olsa çocuklarına aktarması en büyük etkenlerdendir.60'lı 70'li yıllarda çocuk korkutmak için ''seni iğneciye götürürüm'',''seni öcüye veririm'' gibi korku etmenlerini kullanan ebeveynler 80'den sonra ''seni polise veririm'', ''seni askere veririm'' gibi yeni korku yöntemlerini, muhtemelen farkında olmadan türetmiş ve 80'li yılları yaşamış olan kuşağın çocuklarında polisi,askeri görünce yönünü değiştirme ve kolluk kuvvetlerine karşı korku ,antipati duygusunun oluşması kaçınılmaz olmuştur.



ilkokul yıllarında ''büyüyünce ne olmak istersin?''sorusuna sınıftan tek bir kişinin 'polis olmak istiyorum''demesi,bu kişinin de en psikopat,şiddet eğilimli kişi olması ise kolluk kuvvetlerinin algılanma biçimini ortaya koymaktadır.



belki kolluk kuvvetleri sanıldığı kadar öcü değildir ama ebeveynler tarafından öyle öğretilmiş,çocuk tarafından o şekilde içselleştirilmiştir.sonuç olarak bizi koruması gerekenlerden korkmak gibi mantık sınırlarını zorlayan,psikopat bir duygu oluşmuştur.
sozkonusu etmenler sadece 80 kuşağını psikopat yapıp sonra çekilmemiştir. 80 kuşağını psikopat yapıp , sonrası tüm kuşakların da bu şekilde gelişmesini sağlamıştır.



psikopat demeyelim ama 80 ve sonrası tüm kuşakları eksik-mutsuz-doyumsuz yapan sebeplerden biri sadece bu ülkede değil, tüm dünyada karşı konulamaz , sınır tanımaz modernizmdir.yıllarca baskı altında kalan-bırakılan herşeyin pat diye kabuklarından çıkması-çıkarılmasıdır. özgürlük kelimesinin bile yetesiz kalacağı sınırsızlığa ulaşılması ve bunun doğal bulunmasıdır.

cinsellik bastırılmamalı dediler, her türlü ilişki biçimi olağan sayılmaya başlandı. ilk cinsel ilişki yaşı 9 a indi , ortalıkta çocuk ebeveynler dolanmaya başladı. oysa ki doğanın kendi düzeni vardı ve henüz adet bile görmemiş, kendini bulmamış, kadınlığın ne olduğunu daha öğrenmemiş ama seks yapabilen çocukların artması bu düzene aykırıydı. tabular sıkıcıdır ama tüm tabuları yıkarsak insanlaşmaktan uzaklaşırız demedi kimse. yıkılması gerekenler yıkılmalıydı ama hepsi yıkıldı. şimdi enkazında milyarlarca insan o en eski ve filmlerde izlenilerek tatmin olunan duygu arıyor, adına aşk dedikleri.bedenindeki boşlukları doldurabiliyor da genç insanlar, ruhunun hep bir yerleri boş kalıyor.



80 ve sonrasını tuhaf kılan, kişisel özgürlüğün de sınır tanımaz hale getirilmesidir. kişiler o kadar özgürdü ki ve özgürlükten belki o kadar sıkılmışlardı ki kendilerini eğlendirmek için herşey mübah hale gelmişti. mutluluğu her türlü maddede aramaya başladılar. hayatta her türlü zevki tatmak gibi bir yaşam şekli doğdu ve doğru olsun olmasın zevk veren her şey sınırsızca yaşanmaya başladı. hazcılık hiç olmadığı kadar popüler oldu . yaşamanın tek anlamı haz almaktı ama sadece vücudun haz alması .

dedim ya ruhlar o kadar ezildi ki gitgide küçüldü, yok oldu...ruhsuz, bilinçsiz ama zevk içinde yaşayan insanlar olduk.

kitap okumak gülünç bir şey oldu, türk filmlerini izleyip ağlamaktan utanılır olundu.

zaman barlarda geberene kadar içip, kız-erkek kesip, one night stand yaşamaya çalışmak zamanıydı.



ülke elden gidiyor hikayeleri bile rafa kalktı, ülke kimin umrundaydı ki her öglen stuckbucks larda machiato içerken, prada nın yeni modellerini konuşan gençlik için.



önceden sadece hangi din olursa olsun inananlar veya inanmayanlar varken inançlar bile değişti. bir güce inandılar adını koyamadıkları. kurallar koydular,şartlı inandılar tanrıya inanıyorlardı ama din kavramı saçma geliyordu, ya da tanrıya inanmıyorlardı ama bir güç vardı. ama dan önceki herşey yalandı oysa.

adam gibi ben inançsızım diyenleri bile özledi benim gibi inananlar.



cinsel devrim, sanayide devrim, politikada devrim, bir sürü devrim oldu, oysa hiçbiri devrim değildi.çünkü devrim bir şeyi yıkıp yerine yeni ve bambaşka bir şey koymaktı. bizim herşeyimiz yıkıldı ama yerine hiçbir şey koyamadık. bunlar devrim olamazdı. yıktıklarımızla kaldık ve toz-pas içinde hayallerimizi ve düşünme yetimizi de kaybederek yaşamaya devam ettik. lakin bizim yaşamamız bir sincabınki kadar bile özel değildi,rastgeleydi,ciddiyetsizdi...



yasamak sakaya gelmez,



büyük bir ciddiyetle yasayacaksin



bir sincap gibi mesela,



yani, yasamanin disinda ve ötesinde hiçbir sey beklemeden,



yani bütün isin gücün yasamak olacak.



yasamayi ciddiye alacaksin,



yani o derecede, öylesine ki,



mesela, kollarin bagli arkadan, sirtin duvarda,



yahut kocaman gözlüklerin,



beyaz gömleginle bir laboratuvarda



insanlar için ölebileceksin,



hem de yüzünü bile görmedigin insanlar için,



hem de hiç kimse seni buna zorlamamisken,



hem de en güzel en gerçek seyin



yasamak oldugunu bildigin halde

özal dönemini yaşamış olmak unutulmasın sakın. neo liberal politikaların türkiye yansıması olan özal, hanedanıyla papatyalarıyla,prensleri, hayali iharacatçılarıyla, ülkenin ekonomik-politik gidişatını epey etkilemiştir.



onun ekonomi programını anlamak için 24 ocak kararlarına bir bakmak yeterli olacaktır. dünyada thatcher-reagan ikilisinin başkanlığını ettiği neo-liberalizm , türkiye de özal la yer almıştır.ilk özelleştirmeler onunla başlamıştır, ne olursan ol, ne yaparsan yap yeter ki zengin ol mantığı onun döneminde gelmiştir.elbette bu o dönemin çocuklarını epey etkilemiştir.büyükler bile ne yapacaklarını bilemezken çocuklar ne yapsın, nasıl şekillensin. bir taraftan beslenme çantasına alan var alamayan var arkadaşların görür de canı ister diye muz konmadan büyütülen , yerli malı haftası kutlayan bir çocuk, ama televizyonda ve gazetelerde ha bire zenginliği öven açıklamalar.benim memurum işini bilir e gelmiyorum bile. özal, bu ülke halkının şimdiye kadar tutunmasını sağlamış o toplumcu mantığını yerle bir eden ve yerine bencil bir bireyciliği getiren bir idarecedir.



onun dönemindeki çocuklar da iki arada bir derede kalarak işte böyle ne yapacağını bilemeden olabildiğine sorunlu olarak büyümüşlerdir.kimi paraya taparken, kimi toplumcu değerlere olabildiğine sıkı sıkıya sarılmıştır, sonuç bireyselliği bireycilikle karıştıran ya da toplumsallığa yönelirken kendini unutan bir kuşak.

çalıkuşu dizinde durup durup karşımıza çıkan ve kameranın kendisini zumlayıp uzaklaşmasıyla fısıldayarak şşt küçükhanım...şşt küçük hanım...şşt küçük hanım diyen kara çarşaflı teyze de, 80 kuşağını psikopat yapan nedenlerden biridir. ah be teyzem, bari çarşafın önündeki tülü açaydın da bileydik o tülün altında çok da korkunç bir yüz yok. inanaydık. zaten sen açtın bütün kabusları kızın başına. evleniyodu işte kamranla. bok teyze.

1. kesinlikle atilla atasoy.

ben hala arada hatırlar, ürkerim bu adamdan. lütfen tıklayın, hatırlayın ve bana hak verin: http://www.atillaatasoy.com/...



2. 80lerde çekilmiş olmasa da 80 kuşağındaki çocukların okuldan eve dönüş saatlerinde gösterilen türk filmleri.

bu filmler sayesinde, aşkın karşılıksız filan olamayacağına, kötülüğün yüze pekala yansıyacağına ve böylelikle kötüleri iyilerden ayırmanın çok kolay olacağına inandırıldık. yine aynı tür filmler, sadakati norm olarak önümüze serdiler ve biz sandık ki biriyle bir kere sevişilir ve o büyük aşka yıllarca sadık olunursa yani yeterince sabırlı olunursa, mutlu son mutlaka bizim olur. peh!



iyilerin her zaman kazanacağına dair inancı aklıma kazıyan ve kazanmadığım her sefer için kendimi kötü saymama sebep olan türk filmleri, fakirliği de öyle bir yüceltti ki gözümde son 27 yıldır tanıştığım her çok zengin insanın, konken bağımlısı annesi ve fabrikatör babasından ilgi göremediğini zannettim.



Kaynak: İtüSözlük