michael jackson dinlerken robotikleşmek

[bluemoon24]

aslen mj dinlerken g.tü başı ayrı oynayan herkesin ortak refleksidir de bu haliyle de pek kibar olmuş, lordlar kamarası kokmuş.



doksanların başına ve ortasına tekabül ediyor bizler için daha ziyade bunlar. alan shearer'ın çok formda olduğu, hakan şükür'ün hakan suker* diye isimlendirildiği arkaik zamanlar yani. dünyanın en süper oyuncağı olan üfleyince ucundaki sepetin üzerindeki plastik topun uçuştuğu boru oyuncağı favorilerimize eklendiği, mj'i nadiren interstarın, teleonun yayınladığı yarısı sansürlü kliplerden takip edebildiğimiz dönemler. thriller izleyince korkan masumiyetlerin yeşil kaldığı dönemler he mi?



dünyada anlaşılamamasına rağmen uydurularak söylenen şarkıların yüzde 99'una mj imza atmıştır malum. kalan yüzde bir de ivilzena hepşınlı ninja kaplumbağalar cingılı zaten. buna fantastik kuntastik ritmler, mj çığlıkları eklenince olay kopuyordu.



bu uydurma sözlere el kol oynatarak, jackson'ın efsanevi ay yürüyüşünü taklit ederek, ne bileyim sağ kola bant takıp kendi etrafında dönerek eşlik etmemek mümkün değildi. black or white klibinde şarkı esnasında değişen yüzleri herkes hatırlayacaktır sanıyorum, o zenciden uzak asyalıya, uzak asyalıdan sarışına geçiş sürecinde el kol oynatmayan bile kafasını sağa sola çevirmiştir şüphesiz. özetle mj aynı prodigy'nin breathe şarkısındaki gibi el kol oynatma, dans triplerine girme hissi yaratır ilginç vokal vurguları ve ritmleri ile.



bu etki şimdi tam anlaşılamıyor ve küçümseniyor olabilir ama ben inanıyorum ki, jackson'ın efsanevi kendi etrafında dönüp sondaki şapka atma hareketi bir çağ açıp kapamıştır. ve hiç şüphem yok ki, o dönemler nazmiye demirel evdeki kasetçalarda her thriller açışında süleyman demirel kendi etrafında dönüp fötr şapkasını ucundan tutarak fırlatıyordu.



yine de çok küçük çocuklar yapmasın ya, malum mj bu. sakata gelmemek lazım.



Kaynak: İtüSözlük