[bluemoon24]

izmir gaziemir ulaştırma okulu ve eğitim merkezi komutanlığı'na sabahın erken sularında ulaşarak girdiğim sınav.



gördüm ki bu sınav üzerine dönen efsaneler frp oyunlarında dönmüyor. dahası edinilmiş deneyimlerle çürütülmeyen teori kalmamış. buradan da gördüm ki insanlar kendileri için tamamen random ve açıklanamaz bir olayı mantığa oturtacağım diye ölüyor. tanrı'nın nasıl yaratıldığını anlamak için hayatlarına dair böylesi önemli bilinmeyenler verilen bir grup aciz insanı izlemek pek zihin açıcı, adeta hayatın hızlandırılmış ve ağırlaştırılmış versiyonunu izledik.



neyse sonuç itibarı ile hiçbir koşulda sınavı nasıl yaptığın bir şey ifade etmeyince, bunun bir formaliteden ibaret olduğu yönündeki ihtimal iyice kuvvetleniyor. değerlendirmeye tabii tutulduğundan çok şüpheliyim. insanların başarmak için çabalamak gibi ortak bir eğilimi olmayışı da bunun hem bir sonucu, hem de sebebi gibi.



askerde işlerin tuhaf yürüdüğü zaten işlerin başlangıcından belli. abi bir insan işe izin alarak başlar mı? ilk yaptığımız bu oldu, kapıdan girdik, gittik izin kağıtlarımızı alıp doldurduk. otobüse bile şişe gibi dizilerek biniyoruz, evraklarımızı organize edeceğimiz salonda bile böyle oturtuyorlar. sayıla sayıla, dizile dizile bir yarım gün geçirdik. böyle abuk bir şey bu yedek subay sınavı macerası.



Kaynak: İtüSözlük