bir insan
 

* fallaci'nin romanı varmış..şahane olmalı fakat okumadım.benim anlatmak istediğim farklı ama



bir insan, varlığıyla kazanılmış, hak edilmiş bir insan.her şeyiyle benim, her şeyiyle biziz.fakat farkında değiliz kıymetimizin.

hep yanı başımızda olmuşuz, birbirimizin.. öyle içimdeymiş o, öyle içindeymişim ben, eleleyken bile yalnızlıklar yaşamışız.

sonra gerçekten, büyük ve derin yarıklar olmuş.ayrı yarıklar bunlar, daha önce hangi adı batasıca deliklerin içine beraber girmişsek, şimdi o yarıkların hepsi küller ile kapanmış.nefes almak için, hatta birebir bir nefes olabilmek için başımı sokacak bir delik aramışsam senin yanı başımda duran siluetini görüp, dokunamamışsam ve sen o yarıkların da en kallavisine doğru yola çıkmışsan, sanki ? bir insan.. yok, bir insandan da fazlası, daha dün buradaydın, bugün neredesin? hangi dünyanın magmasından beni duymazlıktan geliyorsun?

o kanepede hatıralar bırakmışız, ruhunun mayasından hamur* parçaları dökmüşüz.gözüm kişisel tarihimiz arıyor.et ve kemik yanılgısı..



ne kadar değerliymiş meğer etrafımdaki niceleri gibi.. itirafı adamı zorlar, onlardan daha değerli..

Kaynak: EkşiSozluk