[bluemoon24]

* bir anlamda çekmek. doyumsuz iştahıyla binaları olduğu kadar insanları da yutan, yuttukça canavarlaşan bir kentte kendi koordinatlarını algılayınca o kentte kaplanılan yerin görece fantastik sonlanması.



bir pe re ja fabrikası, bir karayolları binası, hatta odakule bile nasıl da küçüldü büyüyen istanbul şehrinde. azamet kaybına uğradı topyekün kentin nirengi noktaları, utandılar, olduklarından daha da küçüldü kaldı işte hepsi. sıkıldı, büzüldü hepsi olduğu yerde kaldı. çekememezlik gitgide yükselen dalan talan kulelerinin mavi ışığıyla yansıdı kente. bizimkiler iyice bir eğildiler. mütevazi mi bunlar ne... bir çırağan sarayı bile, kimleri ağırlamak zorunda kaldı.



bir selamlık adımlarla gezilen kent öyle büyür ki yeri bulduğunda, selam sabahtan kaçarak dolaşılır o kentte. oysa daha bebekken o kent, her adım bir selam ve her selam bir adım sayılırdı hani... geçti işte. şimdi kopartma zamanı. kopardıkça küçülme, küçüldükçe kenti beslemek zamanı. yemeyip yedirme, içmeyip içirme, sakın ola bir kenti evlat edinme! ... demişti süt annem ki öyle biri hiç olmadı.



ayaklar geri geri gidende, zamanı geldiyse adam gibi bir elvedanın zevali yoktur küçülmenin büyüyen bir şehirde. *

arkası yarın acıklı spoiler:

...

vidanjör geldi hanım....

Kaynak: EkşiSozluk