Bende değişiklik istiyorum,

[emn]

Merhaba arkadaşlar,
Bu siteye girmem hayatımdaki aksiliklerden dolayı oldu yaklaşık 1yıl önce buldum bu siteyi ama telkinleri dinlemeye hiçbir sebebim yoktu o sıralar. Ama bu aralar var.
Tam olarak telkinlerin ne işe yarayacağını bilmiyorum. Yada bana bir faydası dokunacak mı hiç bir fikrim yok.

Bir süredir telkinleri dinlemeye başladım ego güçlendiriciyi ve suçluluk duyguları versiyonunu dinliyorum. İlk günlerde inanılmaz bir kafa yorgunluğu içinde milyonlarca ses varmış gibi geldi. Mide buluntılarıda anlatılan ölçüde oldu. Ama daha farklı bir şekilde kabuslar gelişti. Benim için alt etmesi oldukça kolay insanlar rüyalarımda bana büyük bir öfkeyle kin kustular. Bir kaç günün ardından gözlerimin içinin parladığının farkına vardım. İnanılmaz güçlü hissediyordum kendimi. Ama bu günlerde, ilkgünlerin tam tersi bir durum var. İçimde fırtına öncesi sessizlik gibi birşey sanki yine başa döncekmişim yine herşeyi kaybedecekmişim hissinin önünü alamıyorum. Telkinler ters mi tepiyor anlayamıyorum. Ne yapmam gerekiyor kocaman bir muamma şu an. İlgilenirseniz sevinirim. Teşekkür ederim okuduğunuz için...

[Belgin ∞]

Merhaba emn

Hoşgeldiniz yanımıza.

Aslında bizlerin en büyük yanılgısı belkide, o an ihtiyacımız yoksa o şeye alıp kabul edemiyoruz. İleride lazım olabileceğini düşünemiyoruz. Herkesin yaşadığı gibi dalgalanmalar yaşıyorsunuz, bunlar çok normal. Zamanla nasıl her denizdeki dalga durulursa sizdeki dalgalanmalarda yerini berraklığa bırakacaktır. Ama tabii zamanla.

Kabuslarınızın su yüzüne çıkması suçluluk duygularınızdan arınmaya başlamanızdan kaynaklanıyor, genelde bu tür etkiler normal. Alt edeceğiniz insanların size rüyanızda öfke kustuğundan bahsetmişsiniz, bunu gerçekten hiç düşündünüz mü? Neden böyle olduklarını, size neden böyle davrandıklarını.

Güçsüz insanlardan nefret ettiniz mi hayatınızda, ya da potansiyelinin sizin kadar olmadığına inandığınız insanlardan? Ben bunları bir kalemde yenerim bakışınız oldu mu hayatınızda?

Onlarla beraber elele vererek gücünüzden, bilgeliğinizden onlarında faydalanmasını sağlamak, onların sizi sizin de onları tamamlamasına izin vererek yaşamayı düşündünüz mü? Onların eksikliğinden, yarımlığından dolayı kendinizi güçlü görmek yerine, onları yan basamağıma nasıl taşıyabilirim, nasıl hizmet edebilirim diye sordunuz mu?

Mutlaka sormuşsunuzdur.
Cevaplarınızı en iyi şekilde almanızı dilerim.

Mutlu paylaşımlar.
Sevgiler.

[emn]

Merhaba Redflowers,
İlgin için teşekkür ederim.
Kabusların bu yönde değerlindirilmesi ilginç benim için. Bu yönünü ele almamıştım. Devam edeceğim uygulamaya.
Aslında şu anki dinginlik bana yapay geliyor. Kendi gücümü kaybetmişim gibi, iyiyemi gidiyor kötüyemi hala karar veremiyorum. Zaman herşeyi çözüyor ama beklemek olmasa daha mükemmel sonuçlar doğuracak sanırım.
Güçsüz insanlar konusunda, bir nefret değil barındırdığım sadece tahammülsüzlük. İnsanların aciz durması ömürleri boyunca beni çıldırtıyor. Ve insan ayırt etmeden seviyorum herkesi. Bir söz vardır "Mahluk bilmezse, Malik bilir" diye o söze tutunup gerisini yaradana bırakanlardanım.

[Belgin ∞]

Güzel anlayışın için ben sana çok teşekkür ederim Emn.

Bildiklerim sizinkilerden farklı değil aslında. Ama insan bu tür deneyimleri yaşadıkça istiyor ki yaşayanlara da elinden geldiğince destek olabilsin.

Esmek, coşmak, köpürmek, kabına sığamamak kadar dinginlik de bizim hayatımızın bir parçası. Bunu da diğerleri gibi sevgiyle kabul etmemiz gerekiyor.

Aslında iyiye mi, yoksa kötüye mi gittiğini en iyi sen bilirsin. Ama fikrimi söylemem gerekirse elbette iyiye gidiyorsun. Sözü tam olarak hatırlamıyorum ama hemen hemen şöyleydi bu söz: karanlığın en yoğun olduğu saatler gün doğumuna yakın saatlerdir. Şu an yaşadığın dinginliği gelecekte yaşayacağın mucizelere hazırlamak olarak gör kendini. Beklemek o kadar güzeldir ki aslında bilinçli bir şekilde.
Hayatım ne zaman rutine girse döner o günüme bakarım, bugün ne yapıyorum diye sorarım kendime kafamı topladığım zaman. Ve o gün ne yapıyorsam yarınımı hazırladığımı bilirim. Boş geçirmişsem o günümü yakınmam, ona da ihtiyacım vardır çünkü. Ama yarınımı hazırlamaya da başlarım bir yandan. Güzeldir beklemek, ama beklerken boş oturmamak da gerek :)

Düşünce tarzın çok hoş gerçekten, Mahluk bilmezse Malik bilir. Aslında sadece senin bilmen de yeterlidir. Karşılık beklemeden, birilerinin birşeyi bilmesini istemeden sadece bilmek, ne harikulade bir duygudur. Aciz insanları kendi hallerine bırak, tahammülsüzlük hissini bile at bir kenara. Her şey insan hazır olunca çıkar karşısına. Yardım etmek istiyor musun? Bak, eğer istiyorsan elinden geleni koyma ardına, ama bekleme. O hazır olduğu zaman sana dönecektir. Sen yoluna devam et, içinde huzurlu olmanın verdiği rahatlıkla. Herkesin bir tekamül amacı var dünyaya gelirken, herkes bir ödevle basıyor toprağa, herkesin herkese vereceği şeyler vardır elbet. Başkalarına hisler besleyerek kendini gerileteceğine yarın nasıl daha güzel bir güne uyanabilirim e odakla kendini. Sen iyi olunca bak göreceksin çevrendeki aciz olarak nitelendirdiklerin de nasıl iyiye doğru gidiyorlar.

Çok uzun yazdım sanırım yine :)

Hayatını hep güzellikler ve kolaylıklar içinde geçirmeni dilerim.
Sevgilerimle.

[emn]

Gerçektende etkileyici bir anlatımınız var.
İlginiz için tüm içtenliğimle teşekkür ederim tekrar.
Cümleleriniz ve yazım tarzınız insana yeni bir kapı açabilecek kadar akıcı. İstediğiniz kadar uzun yazabilirsiniz.
Sevgilerimle...