Evet neredeyse bir yıl gibi (şimdi düşününce anlamlandıramadığım) bir aradan sonra tekrar merhabalar abilerim ablalarım ve en önemlisi sevgili dost insanlar
(abi abla diyorum çünkü o 1 yıl kadar önce sitenin en küçüğüydüm hatırladığım kadar.evet 17 yaşındayım)
Aslında siteye tekrar üye olmamın birincil nedenide bu sanırım.Daha 17 yaşındayım bu kadar erken pes etmek ne yaşıma ne bana ne de insanın içindeki o sonsuz güce yakışmaz.
tekrar burada olmama ikinci neden olarak gösterebileceğim şey ise şudur;
inanmamıştım.etkilerini görmeme rağmen telkinlerin gücüne inanmamıştım ama dinlemeyi bıraktıkdan 5-6 ay sonra bile bazı etkiler kendini gösterir oldular.1 yıl geçti hala o etkileri hissedebiliyorum
şimdi bu kadar şey yazdıktan sonra isterdim başarı hikayemi anlatayım ama maalesef...
Bu geçen 1 yıl içinde yine öncesi gibi kötü ama alıştığım olaylar yaşadım;yine birçok insanın alay konusu oldum,40 yılda bir girdiğim ortamlarda yok sayıldım.beni sevdiğini söyleyen birkaç insansa benim bu içekapanık halimi bildiklerinden ve acıdıklarından söylediler bunu.ve bir öss sınavı atlatıp çok istediğim,üzerine ne hayaller kurduğum eskişehire gidecek o puanı alamadım
Ve en önemlisi şudur ki şu ana kadar hiç aşık olmadığım için ne olduğunu bile anlayamadığım bir hisle 1 yıl geçirdim ve atlatabildiğimide düşünmüyorum
Ne mi? Hayalini kuramayacağım güzellikte bir kıza rastladım.hayır bu öyle ne güzel bir kız diyip sadece bakıp geçebildiklerimden değildi.bu başkaydı.belki de ruh eşi denilen türdendi.Zaten gördüğüm andan itibaren başka birine bakamaz oldum.Sanki ona ihanet ediyormuşum gibi.hoş benden haberi bile yoktu ya.
sonra birkaç kez daha gördüm onu işte bu zamanlarda içimde birşey sızlıyordu ki anlatamam.Hiç hissediniz mi bilmiyorum kalbin tam ortasında aniden bir yanma,sızı olur sanki kalp krizi gibi.
Ha diyeceksiniz ki yaşayabileceğin en güzel duygulardan birini yaşarken gülmek,hayata mutlu gözlerle bakmak yerine böyle hisse kapıldın?
çünkü yukarıda bahsettiğim gibi sosyal yönü çok zayıf olan bir gencim ve onu ilk gördüğüm andan itibarende beni bu acı duyguyu içime sokanda buydu.Onu elde edebilmek için çok ama çok yetersizdim ve hatta bir hiçtim.
Neyse uzun zmandır görmüyorum ama şu anda nerede ne yapıyordur iyi midir?
diye düşünmekten kafayı yemek üzereydim
ama herşeye rağmen yine de çabalamam ayakta kalmam gerektiğini hayat bana bu kısa zaman aralığında öğretti belki bir gün onunla başka bir yerde karşılaşabilirim ve ona hazırlıklı olmalıyım
çok uzatttım galiba ama dertliyim be...
buda siteye tekrar üye olmamın sebeplerimdendi
tekrar merhabalar.hep burada olacağım bundan sonra. sevgilerimle...