[since1986]

2009 yılında ilk defa tanışmıştım bu telkinlerle, 2 ay dinleyip nedenini bilmediğim gelişmeler oldu, üniversite son sınıfta terkedilmiş, sigaraya başlamış ve berbat halde iken dinlemeye başladım baş agrısı 2 gün sürmüştü. sonrasında dik yürüme, istemsiz kendine güven, başladığım işi bitirme, hatta öğrenci halimle kendi işimi kurmuştum. kredi bırakıp kaybettiğim erasmus sınavını kazanıp erasmusla yurtdışına çıktım. Orada bıraktım dinlemeyi. Yıllar geçti şimdi dibe vurmanında dibindeyim. Uğruna doktoramdan vaz geçtiğim sevgilim Askerden geldiğimin ilk günü, terk etti sineye çektim. Askerden geleli 6 ay olmadan büyük annemi kaybettim, üstüne kızın başkası ile evlendiğini öğrendim. İşimi kaybettim, 2 iş değiştirdim yapamadım.yakın akrabalarım hayati ameliyatlar geçirdi. Emdr tedavisi gördüm çok etkili olmadı. Sürekli onunla birlikte çalıştığım zamanları düşünmekten kendime gelemedim. İntihar etmek için neden duruyorum diye kendime soruyordum. Bu kadar da üst üste olmaz ki diyor insan, ki en korktuğum şey askerden sonra sevgilinin başkası ile düğün haberini almaktı. eski bir tanıdığımın başına gelmişti aynı durum ondan heral de fobi olmuştu bende de. İş yerindeki ve çevremdeki arkadaşlarımdan çook güzel kazıklar yedim, askerden önce benimle konuşmak, buluşmak, bilgi almak, nasıl ederiz sen yardımcı ol diyenler, gezmek için can atanlar şimdi 180 derece döndüler. Kendi Mesleğimle alakasız bir işe girdim gece çalışıyorum. Parasına bakmadım biraz uzaklaşmaya, sakin olup başka bir şey ile uğraşmaya ihtiyacım olduğu için. Bir şekilde aklıma geldi olm daha önce bi kaç kere dibi görmüştük kalktık şimdi neden olmasın dedim. Ama bu seferki offff çok fena magma tabakasına indim desem yeridir. Hem maddi hem manevi. Dün gece aklıma geldi ya böyle bir şey vardı diye. Eve gelince siteyi açtım sayfayı otomatik liste önümde açtım müziği, uyandığımda aylardır küfür ederek uyanmam gitti garip bi boşluk rahatlama hissi vardı içimde. 5 saattir siteyi inceliyorum okuyorum. İlk dinlediğimde bırakmasaydım şimdi ne doktora ne iş kaygısı nede başka kaygılarım olacaktı. Hayatta başıma gelenleri daha kolay atlatabilecektim. Bu sefer hakkını vererek dinleyeceğim yıllar alsada toparlanmam, daha önce bu telkinlerin faydasını görmüştüm gene yararlanabileceğimi düşünüyorum. Günlük tutulmasını sevem ama günlük diye bölüm açılmış, olumlu şeyler oldukça yazacagım, arada olumsuzlarıda yazayım ki murphy teorileri cortlamasın. Herkese iyi günler dilerim, Hayatta kalmaktan sıkıldım, Artık hayatımı Yaşamak İstiyorum

[sweeet]

Murfy yasalarını boşver. Hayallerini başkalarına bağlı değil kendi üzerinden kur. Doktora için yeniden çabalayabilirsin. Dipteysen gidebileceğin tek yer yukarısıdır unutma. Şimdi yükselme zamanı. Ve şu korku üretmeyi bırak korkuların bir süre sonra gerçeğin olur. Hayallerine sahip çık korkularından arın ki hayallerin gerçeğin olsun. Ve umarım hayat yolunda seni yalnız bırakmayacak ve hayallerini destekleyecek bir yol arkadaşı bulursun. İstersen olur. Sevgiler.

[ßyKuS]

Özetle beni anlatmışsın since1986 bende telkin dinlemediğim süre içinde hayatım çok da iyi yönlere gitmedi. 2011'de üye oldum bu siteye. O zamandan bu zamana kadar dinleseydim durum çok daha farklı olucaktı. Forumda okuduğum yazıların bazılarında kendimi buluyorum. Bu benim diye.

İmkanın varsa çekirdek inanç yaptır ben yaptırmayı düşünüyorum. Kimileri çekirdek inanç çalışması yaptırdıktan sonra kısa sürede değişimleri görüp kendisine ben neden bunu daha önce yaptırmadım diyor. Senin şu anki yaşadığın pişmanlıkla kısmen aynı. Özetle daha fazla zaman kaybetmeni istemem. 2009 yılı gibi...

Magma nedir ya özel mesaj atarken agma yerine magma yazıp sonra düzeltme. Girdiğim ilk konuda magma kelimesinin geçmesi bende çok oluyor bu farkındalıklarda umursamıyorum. Sanki evren şu an ki ruh halimi diptesin diyor bana. Sweet bu konuda akıl danışabilecek tek tanıdığımsın. Bu yüzden yorumun benim için önemli. Sen ne düşünüyorsun bu konuda

[Pelish]

Merhaba, since1986

yaşadıklarının hepsini, yaşadım desem yeridir... unutmaki bu yaşadıkların tek ben değil herkez hemen hemen yaşıyor.

Şu Sözümü unutma; Acı iki türlüdür, birincisi senin gibi yaşadıkların insanı olgunlaştıran, ikincisi ise gereksiz olanlar onlarda dipteyim napacam... diyip çağresizliğini kabullenmendir.

Sana burda sadece ama sadece eline biz ip veririz sen çekip kendini kurtarırsın, çağre sende... unutma herşey kafanda bitiyor.

sana çok kısa birşey söyliyeyim, ben yazmaya başladığımda çok ayrıntılı yazıyorum okumaya başlayanlar uyuyor sonra:)

hayat dediğimiz bu yolda, yaşam ile ölümün ince çizgisi arasında kaldım. En sevdiğim insan yanımda can verdi, nişanlım ben askerdeyken başkasıyla evlendi çocuğu var. Çalıştığım iş yerinde herkez bir birinin kuyusunu kazıyor... insan diye konuştuklarım karaktersiz birisi olarak karşıma çıkıyor. Yani biz buna HAYAT diyoruz... kimse 4-4lük değil sadece "he... tamam olur hallderiz" diyip gene bildiğini okumaktır :)

Doğan CÜCELOĞLU savaşçı adlı kitabı okuyup hayatta savaşçı ol ;)

Hayata tutun kim ne derse desin kafana takma salla gitsin relax ol rahat ol ama gevşek olma ne demek istediğimi anlamışındır.

Sevgi ile kal...

Ahmet
Saygılarımla

[sweeet]

Canım magma dünyanın merkezindeki katman. AGMA ise bir enerji sistemi arkadaş en dipte olduğunu tanumlamak için böyle bir benzetme yapşmış. Benzetmede hata olmaz. :)

[Işıklı yol]

Ben biraz farklı düşünüyorum bu konuda. Biz toplum olarak böyle bir kültüre sahibiz. Birincisi, her şeyi ama neredeyse her şeyi abartırız. Anneliği, babalığı, akrabalığı, arkadaşlığı, sevgiliyi. Her şeyi abartırız. Çocuklarımızı korumak adına, onlara seçme şansı vermeyiz mesela, onlar adına karar verir ve uygulamaları için baskı yaparız ve sonuç hayatla kaşılaştıklarında her şey sarpa sarar adeta.
Yaşananlar yaşanmıştır arkadaşlar. Yaşadıklarımızdan ders almalı ve geleceğimize odaklanmalıyız. Eğer ders almaz ve durmadan olanları düşünürsen kuyruğunu kovalayan kedi gibi döner durursun olduğun yerde. Sadece biraz gayret, sadece ışığa doğru yürüyün ve kendinizi keşfe çıkın. Kendi gerçeğinizi bulun. Ben kimim? Neyim? Ne istiyorum? Yaşadıklarını sence neden yaşamıştın? İşte bu soruya verdiğin cevap senin inancın, hatalıysa değiştirmelisin. Ona inanmayı bırakmalı, yeni bir yol haritası çizmelisin kendine.
Yola çık, yol açık inan bana!...
Ve tabi ki bir anda olmaz yine kötü şeyler olacak önemli olan sükunetini kaybetmeden çözüme odaklanarak onu bulman ve yola devam etmen. Kolay gelsin...

[since1986]

yazdıklarınız için tesekkür ederim geçte olsa yazabildim. ilk bir kaç gün muhteşem geçti. şimdi dalgalanma evresindeyim sanırım. hafif depresyon ve toplum içinde rahat olamama gibi sıkıntılar oluyor.

Ama omuzumdaki ağrı artık yok gibi. ilaç dahi kullanmadım. stresim azaldı. işyerinde yoğunlukta bile rahat davranabiliyorum. bayanlarla ilk konuşmalarımda zorlansam bile sonrasında açılmaya başladım. daha çok dışarı çıkmaya başladım ve evim daha düzenli. Evde duramıyorum sürekli dışarı çıkıp hayata açılmak isteğim oluştu.

Toplum içinde de rahat etmekte zorlanıyorum. beşiktaş sahilini kendime mesken ettim eskiden de severdim ama oraya gidip kitap okumak rahatlatıyor. cafelerde vakit öldürmektense bjk de insalara bakıyorum. National georaphic belgeseli izlemek gibi :D. insanları gözlemliyorum.

Evden çıkıp iş saatine kadar dışarıda geziyorum. Evde saatlerce bilgisayar başında vakit öldürmüyorum.

[letca]

benim de hayatım telkinleri dinlediğim süre zarfında daha olumlu oluyor. bi süre dinlemeyi bırakayım olumsuzluklar ya da hayattan keyif almamalar başlıyor sürekli telkin dinlemek de bi süre sonra zor geliyor geceleri telefondan dinlediğim için sürekli şarj bitiyor

[since1986]

haklısınız gün içinde dinlemek zorluyor onun yerine yatarken dinlemek daha rahat oluyor. şarj konusu sıkıntılı, laptop açık bırakıp uyuyorum.