[imported_Angel]

konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum umarım öyledir..
telkinler ve buradaki arkadaşların desteği sayesinde epey yol katettim..ancak malum herkes gibi her sorunumu daha çözebilmiş değilim..

ailem bana çok küçük yaştan beri büyüklerime karşı sürekli saygılı olmamı tembihlerlerdi...ama onların saygı anlayışı normal bir saygıdan ziyade ezilmek büzülmek kibarlıktan kırılmak ve yerlerde sürünmek şeklindeydi...
bu yüzden hayatım boyunca yaşca büyüklere saygı göstermek en büyük fobim olmuştur..böyle insanlar karşıma çıkınca sanki onların beni ezmek haklarıymış gibi hissediyorum..bunun kaynağı da ailemin dayatmaları..hatta bugün bile abi yerine koyduğum enişteme "sen" yerine "siz" diye hitap etmem gerektiğini söyledi ailem ki..aslında eniştem benimle senli benli olmayı tercih eden bir insan..durumu ona anlattığımda ona "sen" dememi tercih ettiğini söyledi...neyse konumuz bu değil zaten örnek vermek istedim..

yaşca büyük insanlarla hatta yaşıtım olup da evli ve çocuklu olan insanlarla karşılaşmak istemiyorum..karşılaştıysam bile "inşallah bir daha görmem" diye geçiriyorum içimden ve bunun için elimden geleni yapıyorum..saygıda kusur etmiyorum ama onların yanında çok eziliyorum..hatta bir de yanımda aynı anda ailem varsa ve hareketlerimi konuşmalarımı gözetliyosa bittim yani...aslında devir baya rahatlık devri oldu ama ben hala yaşı benden az büyük de olsa birinin yanında bacak bacak üstüne bile oturamıyorum..hatta birşeyler bile yiyemiyorum..hatta ikram edilmiş olsa bile..

hep de şansıma ne zaman dışarı çıksam yani şu dominant dedikleri baskın kişilikli çok bilmiş ve karşısındakinin yaşını küçük görünce hadleri olmayan konularda bile akıl vermeye kalkan ve çok konuşan hanım teyzelerle karşılaşıyorum..hatta karşılaşmak ne kelime..onlar bana bulaşıyor...ve ben bu durumdan çok sıkıldım..neden bu tür insanlar beni buluyor...bu durumlar için çözüm önerileri olanlar var mı ?

kendimden büyük birisi bana yanaştığında "aha büyük biri geldi eyvah" falan diyorum içimden..resmen alarm konumuna geçiyorum..

Aynen bende böyleydim. . Ama biraz da olsa aştım, bu durumu. . Artık büyüklerime saygısızlık etmeden onlarla samimi olabiliyorum

[imported_Angel]

seni tebrik ederim o zaman
ben hala aşamadım onlarla karşılaşmak korkulu rüyam oldu..inadına da dışarı çıktığımda veya alışveriş esnasında bu tip insanlar benimle konuşuyor..yanlış birşey yapma korkusuna da sohbeti kısa kesmeye çalışıyorum onlar uzattıkça uzatıyorlar..
her seferinde de mutsuz oluyorum..çünkü onlara nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum..kimseye kesinlikle saygısızlık yapmıyorum ama saygının da bir sınırı var..ben resmen kendimi ezdiriyorum...onlar ezmeyi kendilerine hak görüp işi daha da abartıyorlar ve yüzsüzlük yapıyorlar..sonucun hep böyle olduğunu bildiğimden de onlarla karşılaşmak istemiyorum çünkü napıcağımı şaşırıyorum..

yazını görünce geldimm sana tek tavsiyem onları sıradan bir insanmış gibi düşün. . ben onları Nietzsche nin üst insanları gibi düşünürdüm; bir muhabbet açıldı bigün baktım onlarda saçmalayabiliyorlar. . Hatta ben onlardan daha akıllıyım. Konuşsam sular seller gibi ortamı götürürüm ama konuşamıyorum bu da benim özürüm yazınca kendimi daha iyi ifade ediyorum. . daha mutlu oluyorum 2 parmakla fett gibi yazıyorum zatenn xD çok feci alıştımm neyse, onları takma dediğim gibi. Umursama. Ben; mesela, bibine aynı yerde 6 7 kez merhaba derdim. Ne zaman göz göze gelsek başımı öne eğerek selamlardım. Ama baktım olmuyor; gözlerimi dikip bakıyorum öylece. Kimse benden birşey beklemesin, kardeşimm!! Ben korkuluk muyum, gelene geçene jest yapayım bir zaman sonra baktım millet benle haşır neşir olmaya çalışyıor, iyimi benden çok fazla saygı bekleyenler etrafımdan arazi oldular, olduğum gibi kabul edenler hala çevremdelerr ohh bee!! öyle iştee

[imported_Angel]

sağol arkadaşım beni burdada yanlız bırakmadığın için
bu tür insanlar hep dışarıda beni buluyorlar..acaba ben özellikle o tarz insanları hayatımda istemediğim için onlar bana çekiliyor olabilir mi ? bu bir mesaj mı acaba...
alışverişte reyondayken bile o tarz insanlar bana birşey sormak veya söylemek için bana sesleniyorlar veya dürtüyorlar...ya bi kere de benim yaş gurubumdan ve beni ezmeyeceğine inandığım tarzda bir insan birşeyler söylese ya hep dominant hanım teyzeler bana muhattap oluyor..onların benle konuşmak hoşlarına gidiyor çünkü onların karşısında ezildiğimde onların egoları okşanıyor...bense mutsuz oluyorum..

[derya88]

bence kafanda bukadar büyütme gül geç .sende görmemezlikten gel fazla açıklama falanda yapma ,o tip insanlar kimden yüz bulursa yapışırlar, sende rol yap dominant görün. sana bulaşamazlar bazen rol işe yarıyor , denedim ben, ama kafandan uzaklaşınca bunlarıda çekmedigini göreceksin sevgiyle kal...

[MuminOKAN]

merhabalar. foruma son günlerde zaman ayıramıyorum. malum işler ve ev aramalarım devam ediyor. neyse...

gelelim konuya, içimizdeki tüm duyguların bir enerji olduğunu biliyoruz, değilmi?
yazmış olduğunuz durumları ciddi şekilde senaryolara oturtup, içine his' te katıyoruz. doğru mudur? yaşıyorsunuz.

eğer doğruysa çekim yasası denilen yasayı sonuna kadar ve layıkıyla kullanıyorsunuz. ancak bir sorun var gibi geliyor. istenmeyen durum üzerine yasa işliyor.

yasanın nasıl işlediğine dair az da olsa bilgiye sahip olduktan sonra, istediğimiz duruma getirmekte bu yasa ve işleyiş, bize yardımcı olacaktır.

sağlıcakla ve ışıkla.

[imported_Angel]

açıklamanız için teşekkür ederim..
evet gerçekten sorunumu çok iyi anlamışsınız..
çekim yasası hakkında pek bilgiye sahip olduğum söylenemez..fakat hakikaten hep istemediğim durumun üstüme üstüme gelmesinin ardında başka birşeyler olduğunu sezinlemiştim...çekim yasası konusu hep bana 10 bilinmeyenli denklem gibi gelmiştir..yani hiçkimse nereden başlayacağımızı yada bu işlemin madde madde aşamalarını sırasıyla açıklayamıyor..ya da ben anlamıyorum

[iloscuk]

Çekim yasası konusunda hem fikirim seninle imported angel.
Yaşça büyük insanlarla iletişim konusuna gelirsek; baskın olmaktan hoşlanan bazı insanlar bu şekilde de tanınmak istedikleri için(bunun onlara zevk verdiğini düşünüyorum) fırsatları belirli durumlarda iyi değerlendirirler.Etrafta kendilerine benzer birilerini görmeyince; kendilerini üstün hissedip bir şekilde kendilerinden veya yaşantılarından övgü ile bahsederler.Bu aynı zamanda karşı tarafada sen benim gibi değilsin, ben gençken çok farklıydım gizli mesajını taşır.Bu benim gözlemim yada daha önce hissettiklerimden alıntı.
Senin yaşadığına gelirsek olaya olumlu açıdanda bakabiliriz aslında.Belki o insanlar senin saygılı bir insan olduğun ve onları dinlemeye tahammül edebileceğini hissederek sana yaklaşıyor olabilirler.

[imported_Angel]

iloscuk Nickli Üyeden Alıntı

Çekim yasası konusunda hem fikirim seninle imported angel.
Yaşça büyük insanlarla iletişim konusuna gelirsek; baskın olmaktan hoşlanan bazı insanlar bu şekilde de tanınmak istedikleri için(bunun onlara zevk verdiğini düşünüyorum) fırsatları belirli durumlarda iyi değerlendirirler.Etrafta kendilerine benzer birilerini görmeyince; kendilerini üstün hissedip bir şekilde kendilerinden veya yaşantılarından övgü ile bahsederler.Bu aynı zamanda karşı tarafada sen benim gibi değilsin, ben gençken çok farklıydım gizli mesajını taşır.Bu benim gözlemim yada daha önce hissettiklerimden alıntı.
Senin yaşadığına gelirsek olaya olumlu açıdanda bakabiliriz aslında.Belki o insanlar senin saygılı bir insan olduğun ve onları dinlemeye tahammül edebileceğini hissederek sana yaklaşıyor olabilirler.

evet canım ben de aynen senin anlattıkların gibi olduğunu düşünüyorum.. :)
moral vermek için söylediğin son söz için de teşekkür ederim fakat ben o konuda daha başka düşünceler içindeyim..belki beni kolay lokma olarak görüyorlar..yani kolayca ezebilecekleri ve üzerinden kendilerini tatmin edebilecekleri biri olarak görüyorlar gibime geliyor..çünkü hepsi akıl verme modunda..ve çok kararlı gözüküyorlar benim söylediklerimi dinlemiyorlar bile..kendileri konuşmaya devam ediyorlar...

ailemin bana dayattığı büyüklere abartılı saygı olayını mı halletmeliyim yoksa çekim yasası olayınımı bilemedim..biraz karışık benim olayım