Okulda çok sorun yaşıyorum neden :(

[pinky9]

Atakan bey umarım bu konuyuda çözmeme yardım edersiiz
telkinleri 3 haftadır dinliyorum. Evdeyken, oturduğum mahalledeyken veya akrabalarımlayken bi sorun yok,eskisiden çok daha iyiyim ve kendine güvenliyim.
Fakat okula gidince iş değişiyo :( üniversitede okuyorum,çok iyi arkadaşlarım var fakat çok farklıyız, onlar biraz sosyete insanlar, bense mahalle ortamında büyüdüm,halimden çok memnunum fakat nedense hep suspus oluyorum onların yanında,
sınıfta otururken falan kendimi çok kasıyorum, sanki bön bön bakıyomuşum gibi geliyo,ne kadar salak duruyorumdur falan diyorum.Sırada nası oturcağımı şaşırıyorum. Sonra yanımda oturanlara bakıyorum gayet rahatlar,moralim bozuluyo ve kendime bahaneler yaratıyorum,yarın bende saçımı düzleştircem para biriktirip bende çok gzel kıyafetler alıcam vs fln die.
Anlayacağınız sadece okul arkadaşlarımın yanında dürüstçe sölemek gerekirse ezik hissetme sorununu aşamadım,napabilirim yardım edin:)

Bugün sınıfta kendimi okdr kastım ki, sırtım ağrıdı durduk yere erkenden eve geldim,okul hariç heryerde kendimi güvende hissediyorum.Asosyal biri de değilim ama umarım anlatabilmişimdir,arkadaşlarımda beni çok sever ama bazen konuşcak bişey bulamıyorum bi ortamda suspus oluyorum,varlığınla yokluğun bir diyolar

[sanık]

Mesajın dikkatimi çekti arkadaşım. Galiba senin sorunun psikolojik. Kendini arkadaşlarından farklı gördüğün için o davranışları sergiliyorsun. Yani sen arkadaşlarınla aranda kendince tamamen kendi fikrince bir fark olduğunu düşünmüş ve buna inanmışsın. Bu kendini farklı görmen etki aşaması senin için. Sen bilinçaltına yerleştirdiğin bu düşüncenden etki alıyorsun ve bu psikolojik etkilenme arkadaşlarının yanında su yüzüne çıkıyor. Yani sen etkilendiğin duruma tepki veriyorsun. Bu tepkiler sen göstermek istemedikçe daha belirgin hale gelir çünkü insan psikolojisi böyledir. Sana tavsiyem bilinçaltına yerleştirdiğin fark fikrini kendine olumlu telkinler vererek (-biz aynıyız. vb.) yavaş yavaş yok etmeye çalış. Arkadaşlarının yanında iken düşüncelerin su yüzüne çıktığında aklına pozitif şeyler getirmeye çalış ve kendine içinden (rahatım vb.) telkinler ver. Bunlar umarım işini kolaylaştırır. Sağlıcakla huzurluca kal...:)

[pinky9]

sanık Nickli Üyeden Alıntı

Mesajın dikkatimi çekti arkadaşım. Galiba senin sorunun psikolojik. Kendini arkadaşlarından farklı gördüğün için o davranışları sergiliyorsun. Yani sen arkadaşlarınla aranda kendince tamamen kendi fikrince bir fark olduğunu düşünmüş ve buna inanmışsın. Bu kendini farklı görmen etki aşaması senin için. Sen bilinçaltına yerleştirdiğin bu düşüncenden etki alıyorsun ve bu psikolojik etkilenme arkadaşlarının yanında su yüzüne çıkıyor. Yani sen etkilendiğin duruma tepki veriyorsun. Bu tepkiler sen göstermek istemedikçe daha belirgin hale gelir çünkü insan psikolojisi böyledir. Sana tavsiyem bilinçaltına yerleştirdiğin fark fikrini kendine olumlu telkinler vererek (-biz aynıyız. vb.) yavaş yavaş yok etmeye çalış. Arkadaşlarının yanında iken düşüncelerin su yüzüne çıktığında aklına pozitif şeyler getirmeye çalış ve kendine içinden (rahatım vb.) telkinler ver. Bunlar umarım işini kolaylaştırır. Sağlıcakla huzurluca kal...:)

sağol sanıkcım tespitin için,senin yazını okuyunca evet tam olarak bu dedim çok iyi tespit etmişsin.Aslında hepimiz aynıyız insanlar olarak ama nedense ben buna onlardan farklı olduğuma inanmışım. Göstermek istemedikçe de daha çok kasılıyorum ya resmen vücudum ağrıyor kasılmaktan bazen. İnşallah bu fark fikrini yok edebilirim. Teşekkürler ,sizde sevgiyle kalın:)

[pinky9]

telkinlere 1 hafta ara vermştim ve tekrar eski halime çok kısa sürede döndüm. Ya arkadaşlarımla aramdaki sorunu hala aşamadım ama bu benim küçüklüğümden beri böyle.. sevgi sorunum yok,çok sevildiğimi biliyorum,bende onları seviyorum. Ama ilkokuldan beri hani böle bi arkadaş grubu olur ya, mesela o grubun salağı olur her yaptığına gülünür dalga geçilir falan,gruptaki o kişi hep ben oluyorum !!
lisedede öleydi,şuanda üniversitedede öle oldu maalesef. İlkokuldayken nefret ediyodum bu durumdan,kendimi sakınmaya başladıkça hep aynı şeyi buldum.Çünkü kendime güvensiz olduğum o kadar belli ki benle dalga geçmek çok doğal geliyo onlara !! Ben bile kendimi dalga geçilcek bi insan gibi görüyorum çünkü ??!
Arkadaşlarıma bakıyorum mesela benim yaptığım hareketleri onlar yaptığında birbirlerine laf veremiyolar çekiniyolar,ama benden hiç çekinmiyolar ,ezik tipli duruyorum çünkü.
4 arkadaş geziyoruz bi arkadaşım var diğer kızlar onla şaka yollu dalga geçince hiçbişi demiyo. Ama ben şaka yollu bişeyiyle dalga geçsem,bana hemen pat diye laf veriyo aşağılar bi şekilde ve bozuyo. Çünkü salak gibi konuşuyorum.Çocuk gibiyim. Çoğu şeyde kaale almıyolar beni hissediyorum bunu her şeylerinde.
Gülüp geçiyorum laflarına,hak ediyomuşum gibi geliyo çnkü dalga geçtikleri hareketlerimi bende sevmiyorum.. Ama bi arkadaşım var,kendisi grubumuzun en havalı bilmiş kızı çok iyiydik normalde çok da severim ama böle bi 2 gündür sürekli her yaptığımla her dediğimde dalga geçme moduna geçti kız ! Aa lavinya böle mi yaptı aa lavinya bunu mu dedi lavinya kesin öle yapar sen düşsen gülmem ama lavinya düşerse önce gülerim çnkü o yaptıysa kesin komiktir fln diyor ya. Hiç bu kdr abartmamıştı. Normalde çok iyi olduğumuz için de onu kırmak istemiyorum.çünkü ben onun gibi düşüncesiz değilim. Ama napacağımı bilemiyorum.Mesela onunla yaşamımız farklı biraz o gezmeyi tozmyı çok sever ve sosyal bi insan olmakla övünür ama bana böle bişeylerle övünmek gibi şeyler komik geliyo ve grupta en az gezip tozan ben olduğum için böle bi dışlama moduna girdi sanki. Anlamıyorum yaa çok mu ezik duruyorum neden böle olluyo anlamıyorum ve bu sadece üniversitedeki arkadaşlarımın yanında oluyo. Çünkü çoğu marjinal olma peşinde ve insanları kıyafetlerinin markasına oturdukları semte göre farkında olmasalarda ayırıyolar.
Ben onların hiçbişeyiyle şaka da olsa dalga geçemem mesela,çünkü onlarda dalga geçilecek bi tip yok hepsi kendine öz güvenli ! ama onlar bana karşı çok rahatlarr bu konuda.

Halbuki mahalleden arkadaşlarımın yanında falan gayet rahatım.çnkü birinin davranışlarını komik bulsan da onu incitmemek gerektiğinin farkında hepsi,üniversitede okumamalarına rağmen ! eğitim seviyesi arttıkça insanların egoları tavan yapıo sanırım ve kibre kadar varıyo !
Siteye ve telkinlere baya bir ara vermiştim.Olumlamalarımı bayadır yapmıorum. Telkinlere tekrar başladım ilk dinlediğimdeki etkiyi yakalamak için forumdaki yazıları fln okumya çalışcam elimden geldiğinde tekrardan..Sınavlarımda başlayacak fazla giremiyprum nete ama hızlı bi şekilde özgüvenimi kazanmam lazım yeniden..Yardımcı olursanız ne mutlu bana :)

[Janer]

Şimdi bencede psikolojik bir durum ben psikolog değilim ama bende mahallede büyüdüm :) .. mersinin en pis mahallesi . etrafımda olanlara baksan şaşırırsın .. torbacısından tut her türlü arkadaşım var .. kolejde okuyanı da var 21 yaşında lise de olan da var :D .. mütahiti de var kaportacısı da var aynı çatı altında kalmışlığımız da var..
psikoloğa görün . derim .. en iyi cevabı yapman gerekeni o sana söyler . kendine güven telkinini de dinle .. ego güçlendirici .. mutlu olmak .. onlar senden üstün değil sen onlardan üstünsün .. çünkü sen kendinin farkına varmışsın ve buradasın :)))

[Janer]

4 arkadaş geziyoruz bi arkadaşım var diğer kızlar onla şaka yollu dalga geçince hiçbişi demiyo. Ama ben şaka yollu bişeyiyle dalga geçsembana hemen pat diye laf veriyo aşağılar bi şekilde ve bozuyo. Çünkü salak gibi konuşuyorum.Çocuk gibiyim. Çoğu şeyde kaale almıyolar beni hissediyorum bunu her şeylerinde.
Gülüp geçiyorum laflarınahak ediyomuşum gibi geliyo çnkü dalga geçtikleri hareketlerimi bende sevmiyorum.. Ama bi arkadaşım varkendisi grubumuzun en havalı bilmiş kızı çok iyiydik normalde çok da severim ama böle bi 2 gündür sürekli her yaptığımla her dediğimde dalga geçme moduna geçti kız ! Aa lavinya böle mi yaptı aa lavinya bunu mu dedi lavinya kesin öle yapar sen düşsen gülmem ama lavinya düşerse önce gülerim çnkü o yaptıysa kesin komiktir fln diyor ya. Hiç bu kdr abartmamıştı. Normalde çok iyi olduğumuz için de onu kırmak istemiyorum.çünkü ben onun gibi düşüncesiz değilim. Ama napacağımı bilemiyorum.Mesela onunla yaşamımız farklı biraz o gezmeyi tozmyı çok sever ve sosyal bi insan olmakla övünür ama bana böle bişeylerle övünmek gibi şeyler komik geliyo ve grupta en az gezip tozan ben olduğum için böle bi dışlama moduna girdi sanki. Anlamıyorum yaa çok mu ezik duruyorum neden böle olluyo anlamıyorum ve bu sadece üniversitedeki arkadaşlarımın yanında oluyo. Çünkü çoğu marjinal olma peşinde ve insanları kıyafetlerinin markasına oturdukları semte göre farkında olmasalarda ayırıyolar.

neden kendini sınırlıyorsun baska adam mı yok memlekette

[pinky9]

Janer Nickli Üyeden Alıntı

Şimdi bencede psikolojik bir durum ben psikolog değilim ama bende mahallede büyüdüm :) .. mersinin en pis mahallesi . etrafımda olanlara baksan şaşırırsın .. torbacısından tut her türlü arkadaşım var .. kolejde okuyanı da var 21 yaşında lise de olan da var :D .. mütahiti de var kaportacısı da var aynı çatı altında kalmışlığımız da var..
psikoloğa görün . derim .. en iyi cevabı yapman gerekeni o sana söyler . kendine güven telkinini de dinle .. ego güçlendirici .. mutlu olmak .. onlar senden üstün değil sen onlardan üstünsün .. çünkü sen kendinin farkına varmışsın ve buradasın :)))

aynen janer. o kadar farklı ortamlarda bulunuyorum ki,kafam karışıyo. Liseye kadar hep bi mahalle ilkokulunda okudum. Senin dediğin gibi çin çin gibi bi yerdi. Ama ben arkadaşlarımı çok severdim,çoğu da ilkokuldan sonra okumadı zaten. Ben anadolu lisesini kazanan azınlıktaydım. Sonra liseye bi gittim sorunlar başladı. Ben o yaşıma kadar mahallemden dışarı çıkmamıştım pek,ama lisedeki tanıştığım insanlar ankaranın nerdeyse her tarafını bilen , benim şimdiye kadar olan arkadaşlarımdan kültür olarak çok çok farklı insanlardı. Çok afalladım,uyum sağlayamadım. Samimiyetsiz geldiler çünkü. Benim gibi mahalleden küçük bi ortamdan gelen insan sayısı çok azdı anadolu lisesinde :) bulamadım kendime göre birini. Hepsi nasıı daha sosyal olsak,nasıl daha marjinal olsak nası dikkat çeksek derdindeydi çünkü.
Sonra üniye geçtim,ünide de aynı durum. En yakın arkadaş grubum ankaranın en lüks semtlerinden olan Tunalıda oturuo hepsi de ,şaka gibi :D Ben aslında şanslıyım,her ortamdan arkadaşım var çünkü. Ama mesela bu sosyete dediğim arkadaşlarım,mahalleden olan insanlarla hayatta aynı yolda yürümezler bile! Ben öle değilim... onlardan daha samimi daha sıcak beni her halimle seven beğenen arkadaşlarım da var..ama bu dalga geçenler yüzünden kendime güvenim kalmadı bıktım artık,ben öle değilim.. Ama onların sürekli ezdiği ,laf vermekten hiç çekinmediği kişi olmaktan bıktım,napabilirim bu durumda bilmiyorum. Artık öle bi dereceye geldim ki, çok insancıl olan ben, o arkadaşımda rezil olsun istiyorum,halbuki ben hiç böle biri değildim ama çok üstüme geldi artık.Mesela bugün okuldan bahçeye çıkcaktık,montunu almamış,al benimkini giy benim üstüm kalın dedin gayet iyi niyetle, yok dedi,niye dedim, bacak kadarsın yaa senin ceketin bana olur mu dedi ! Psikoloğu hiç düşünmüyorum ama, kendim halletmem lazım.

[Janer]

pff . aranı biraz aç kendini özlet .. bir kaç kere gittikleri yere gitme desem .. yani böyle devam edemez seni adam yerine koymayaları lazım .. kendini ağırdan sat. verdikleri kararlarda sana sormaları için birşeyler yap .. mesela biz bir yere gidecez derlerse ahh birine sözüm var de . ne bilim planım var de .. hani bunlar çocukça ama :D karar verebilme hakkının olmasını sağla .. başkada diyebileceğim bir şey yok malesef :(

[pinky9]

Janer Nickli Üyeden Alıntı

pff . aranı biraz aç kendini özlet .. bir kaç kere gittikleri yere gitme desem .. yani böyle devam edemez seni adam yerine koymayaları lazım .. kendini ağırdan sat. verdikleri kararlarda sana sormaları için birşeyler yap .. mesela biz bir yere gidecez derlerse ahh birine sözüm var de . ne bilim planım var de .. hani bunlar çocukça ama :D karar verebilme hakkının olmasını sağla .. başkada diyebileceğim bir şey yok malesef :(

onlarla gezmeyi bile fazla sevmiyorum zaten,okulda iyiyiz ( dalgaları hariç) ama başka yerlere gidince bi sohbet olduğunda falan ilgimi çekmeyen şeylerden konuşmaya bşlıyolar falan sıkılıyorum :)) biraz öle dicem sanırım,onlardan başka da arkadaşlarım oldığunu gezip tozduğumu bilsinler:)) beni adam yerine koymalarını sağlamaya çalışcam, neler yapabilirim bakalım :)
teşekkürler janer,yardımcı oldun :))

[Electra]

lavinya10 Nickli Üyeden Alıntı

Atakan bey umarım bu konuyuda çözmeme yardım edersiiz
telkinleri 3 haftadır dinliyorum. Evdeyken, oturduğum mahalledeyken veya akrabalarımlayken bi sorun yok,eskisiden çok daha iyiyim ve kendine güvenliyim.
Fakat okula gidince iş değişiyo :( üniversitede okuyorum,çok iyi arkadaşlarım var fakat çok farklıyız, onlar biraz sosyete insanlar, bense mahalle ortamında büyüdüm,halimden çok memnunum fakat nedense hep suspus oluyorum onların yanında,
sınıfta otururken falan kendimi çok kasıyorum, sanki bön bön bakıyomuşum gibi geliyo,ne kadar salak duruyorumdur falan diyorum.Sırada nası oturcağımı şaşırıyorum. Sonra yanımda oturanlara bakıyorum gayet rahatlar,moralim bozuluyo ve kendime bahaneler yaratıyorum,yarın bende saçımı düzleştircem para biriktirip bende çok gzel kıyafetler alıcam vs fln die.
Anlayacağınız sadece okul arkadaşlarımın yanında dürüstçe sölemek gerekirse ezik hissetme sorununu aşamadım,napabilirim yardım edin:)

Bugün sınıfta kendimi okdr kastım ki, sırtım ağrıdı durduk yere erkenden eve geldim,okul hariç heryerde kendimi güvende hissediyorum.Asosyal biri de değilim ama umarım anlatabilmişimdir,arkadaşlarımda beni çok sever ama bazen konuşcak bişey bulamıyorum bi ortamda suspus oluyorum,varlığınla yokluğun bir diyolar

O tür insanlara genellikle tiki diyorlar. Bizim gözümüzde(benim arkadaş çevrem ve ben) de öylelerine sadece yürüyen etek ya da yürüyen gömlek diyoruz. Çünkü genellikle içi boş oluyor öylelerinin. Şunu unutma ki nasıl giyindiğinin ya da nasıl göründüğünün bir önemi yok. En önemli kıyafetin ruh halindir. Kendini geliştirmedikçe, kendinin onlardan bir eksiğin olmadığını düşünmedikçe onların yanında kendini hep kötü hissedersin.
Nasıl göründüğüne değil, nasıl hissettiğine odaklan. Çok rahatsız hissediyorsan öylelerini görmezden gel. Derslerine odaklanmaya çalış. Zaten ilk sırada yapman gereken bu. Orası manken ya da sosyete topluluğu yetiştirmeni değil, eğitimle mesleğe geçiş için basamakları çıkmanı sağlayan bir kurum. Söylediklerimi aklından çıkarma.
Sevgiler.