insan ilişkilerinde aşırı beklentiler içine giriyorum...neden ?

[imported_Angel]

Arkadaşlar benim en büyük sorunlarımdan birisi...insan ilişkilerinde karşı taraftan çok şey beklemem...ama bunu tabi ki tek taraflı yapmıyorum...yapabildiğim kadar sonuna kadar sevecen ve anlayışlı davranıp fedakarlıklar yapıyorum ve aynı şeyi karşı taraf yapmayınca (özellikle de ihtiyacım varken...mesela diyelim o kişi hasta iken onunla ilgilenmişsem o kişinin de benim canım sıkkın olduğumda bi derdim olduğunda aynı derecede ilgilenmesi gerektiğini düşünüyorum) bozuluyorum ve hayalkırıklığına uğruyorum...

ancak şöyle de bir durum var..yeni bir arkadaşlığa başlarken...beklentisiz ve mesafeli olmaya karar verdiğim kişiler inadınaymış gibi birşekilde benimle daha yakın ve samimi olmayı başarıyorlar...ne kadar sınır da koysam duvar de örsem bunu geçmeyi ve hayatımda özel bir yer etmeyi başarıyorlar....beni adeta bu durumun içerisine çekiyorlar... haliyle benim de o kişiye karşı verdiklerim ve ondan beklentilerim artıyor...ektiğimi biçemediğimde ise o kişiden tamamen soğuyorum...örneğin sevgi veriyorsam çok seviyorum ve karşıdakinden aynı derecede bana sevgi göstermesini istiyorum..ve bu karşı tarafı zorlayabiliyor..çünkü bazen bulunduğu sıfatı aşan (bir arkadaşın veremeyeceği ancak sevgilinin verebileceği) derecede sevgi istemeye başlıyorum...bunların nedenleri ve çözümleri ne olabilir ? hayatıma arkadaş olarak hergiren kişide aynı sorunu yaşıyorum...hep aynı türde insanları hayatıma çekiyorum...

[azraist_24]

Sevgili Imported Angel,

Sanirim probleminin kaynagini biliyorum, hickimseyi karsilik beklemeden sevememek.... Bunu zaman zaman hepimiz yapiyoruz ama onemli olan bunun farkinda olabilmek... Ve sen bunun farkindasin...

Baskalarinin senin icin olan dusunceleriyle bu kadar ilgilenmeni ve onlara karsi beklenti icine girmeni engelleyecek ve bunu en aza indirecek tek telkin var forumda Onemsemem`` Baskalarinin Dusuncelerini Onemsememe`` ben bu telkini hala ara ara dinlemekteyim ve etkisini kat be kat goruyorum....

Cunku zaman zaman ozellikle arkadaslik iliskilerinde benim de karsima cikabiliyor, kendimi unuturcasina sevmeye ve onun iyi olup olmadigini dusunmeye basladigi hissettigim an kendimi dizginliyor ve bu telkini sanki hic dinlememiscesine tekrar tekrar 10 gun dinliyorum...

Ayrica ``Koruma Kalkani`` telkini de senin ozellikle cevrene karsi olusan olumsuz cekirdek inanclarini kirmada sana yardimci olacaktir `` Baskalarini tenkit edecek sozler soylememe- Daha az konusma - Daha fazla dinleme- Sebepli sebepsiz mutlu olma hali sekilde karsina cikacaktir...

Kal saglicakla

[imported_Angel]

azraist_24 Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili Imported Angel,

Sanirim probleminin kaynagini biliyorum, hickimseyi karsilik beklemeden sevememek.... Bunu zaman zaman hepimiz yapiyoruz ama onemli olan bunun farkinda olabilmek... Ve sen bunun farkindasin...

Baskalarinin senin icin olan dusunceleriyle bu kadar ilgilenmeni ve onlara karsi beklenti icine girmeni engelleyecek ve bunu en aza indirecek tek telkin var forumda Onemsemem`` Baskalarinin Dusuncelerini Onemsememe`` ben bu telkini hala ara ara dinlemekteyim ve etkisini kat be kat goruyorum....

Cunku zaman zaman ozellikle arkadaslik iliskilerinde benim de karsima cikabiliyor, kendimi unuturcasina sevmeye ve onun iyi olup olmadigini dusunmeye basladigi hissettigim an kendimi dizginliyor ve bu telkini sanki hic dinlememiscesine tekrar tekrar 10 gun dinliyorum...

Ayrica ``Koruma Kalkani`` telkini de senin ozellikle cevrene karsi olusan olumsuz cekirdek inanclarini kirmada sana yardimci olacaktir `` Baskalarini tenkit edecek sozler soylememe- Daha az konusma - Daha fazla dinleme- Sebepli sebepsiz mutlu olma hali sekilde karsina cikacaktir...

Kal saglicakla

Sevgili Azraist arkadaşım..
yaptığın içten ve mantıklı yorumun için teşekkür ederim :) evet haklısın, bunu karşılık bekleyerek yapıyorum malesef..bunun çok iyi farkındayım...benimkisi "şarta bağlı sevgi" oluyor biryerde..koşulsuz sevgi mertebesine daha ulaşamadım ne yazıkki....
başkalarının düşüncelerini önemsememe ve koruma kalkanı önerileri ve nedenleri gerçekten aklıma yattı teşekkür ediyorum

bir de ben birşey daha farkettim...benim karşıdakinden beklentilerim genelde somut veya maddi diyebileceğimiz beklentilerden ziyade, duygusal ve sevgi ağırlıklı beklentilerim oluyor...illa ki dertlerime çözüm bulsunlar istemiyorum ama bana ne şekilde olursa olsun her şartta beni sevdiklerini bir şekilde belli etmelerini bekliyorum...bu bazen bir gülücük olabileceği gibi, beklemediğim bir anda beni şaşırtacak sevgi sözcükleri falan bekliyorum...övgü iltifat bekliyorum....yani sıcaklık arayışındayım....

insanlar benimle yeni tanıştıklarında ben mesafeli durumdayken ve bu istediklerimi elde etmek için henüz çaba göstermeye başlamamışken nasıl oluyorsa bana bu ödülü zaten veriyorlar ve alıştırıyorlar (haddinden fazla sevgi gösterisinde bulunarak)...ben de her seferinde içimden diyorum ki "bunda kötü bir niyet olmayabilir belki o insan bana hemen içi ısınmış olabilir" diyerek kötüye yormamaya çalışıyorum ve tadını çıkarıyorum....ondan sonra karşı tarafın bu davranışları aynen sürdürebilmesi için de ben çabalamaya başlıyorum ama eski karşılığı göremiyorum.....sanırım sevilmek konusunda da problemim var...sırf bu nedenden dolayı hayatıma aşk girmesinden bile korkuyorum aynı şeyler olacak diye...

[Neptün]

Merhaba,

azraist_24'ün söylediklerine katılıyorum. Beklentisiz sevebilmek zor olsa da başardığında çok değerli bir duygu. Kozmik bilinç, kozmik sevgi, ortak bilinç, ortak sevgi ya da Tanrı/Allah (artık nasıl adlandırırsan) için sevdiğini düşünürsen bu geçici bir hal alır. Sen de rahatlarsın :)

Sevgi üzerine olumlamalar da faydalı olur. Meditasyon aynı şekilde.
"Ben seviyor ve seviliyorum." "İlahi sevgi benim içimdedir." gibi olumlama cümleleri kullanabilirsin.

Bir insandan ziyade Allah için veya kozmik bilinç için sever ve iyiliklerini onun için yaparsan insanları çok rahat beklentisiz seversin.

Ayrıca hayatta her şey karşılıklıdır, bunda bir sakınca yok. Ama ben yaptım o da yapsın demek sıkıntı yaratabilir. Bu düşünceden arındığında, beklediğin karşılık illa o insandan gelmek yerine başka birinden veya başka bir şeyden de gelebilir. Neyin veya kimin seni mutlu ettiğinin, tatmin ettiğinin önemi yok. Sadece duygularını özgür bırak... Seni mutlu edecek olan şey/kişi hiç beklemediğin anda karşına çıkar.

[handesav]

Merhaba,
Aynı sorun bende de var. O sevgiyi alabilmek için hep daha fazla veren taraf oluyorum. Alma-verme dengem bozuk:) Çekirdk inanç tespitinde de karşımıza çıktı bu durum. Benim kişisel telkin cdlerim hazırlanıyor, önümüzdeki hafta elimde olur diye düşünüyorum. Bu cdler gelmeden sizin tavsiye ettiğiniz telkinlere başlamalıyım? Yoksa cdleri mi bekleyeyim?
Sevgiler, Hande

[maxhealth]

handesav Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba,
Aynı sorun bende de var. O sevgiyi alabilmek için hep daha fazla veren taraf oluyorum. Alma-verme dengem bozuk:) Çekirdk inanç tespitinde de karşımıza çıktı bu durum. Benim kişisel telkin cdlerim hazırlanıyor, önümüzdeki hafta elimde olur diye düşünüyorum. Bu cdler gelmeden sizin tavsiye ettiğiniz telkinlere başlamalıyım? Yoksa cdleri mi bekleyeyim?
Sevgiler, Hande

Telkinleriniz elinize ulaşıncaya kadar dinlemenizde herhangi bir sakınca yok aksine faydalı olur ama telkinleriniz elinize ulaşınca size özel hazırlanmış telkinleri dinlemeniz sizin için daha iyi olur.
Saygılarla

[handesav]

Teşekkürler, hemen başlıyorum dinlemeye:)

[imported_Angel]

Arkadaşlar ben düşünüp taşındım ve bu aşırı ilgi sevgi beklentimin ve bunu herkesden beklememin sebebini buldum...

ben çocukluğumda (yani 6-7 yaşına kadar) okul çağına kadar aile fertlerinden çok aşırı sevgi gördüm...sürekli kucaklandım, öpüldüm, oyunlar oynandı, şakalar yapıldı...kucaklardan inmeyen bir çocuktum... bunun gibi birçok şey....herşey benim etrafımda dönüyor gibiydi...her ne olduysa ben okul çağına geldikten sonra yani 6-7 yaşlarında herhalde birçok şey için büyüdüğüm düşünülerek bu aşırı sevgi ilgi üzerimden aniden birdenbire çekiliverdi ve neye uğradığımı şaşırmıştım...herşey tersine döndü bu sefer karşımda sert ve anlayışsız bir aile vardı....bu durumu anladığımda çok üzülmüştüm ve geçici bir durum olduğunu ve herşeyin yine eskisi gibi olacağını ümit ederek yıllarımı geçirdim ama yıllarla birlikte bana o dönemde aşırı sevgi veren aile fertlerim de değişmişti tabi...
okul yıllarım da sevgisiz ve kötü geçti...sınıf arkadaşlarımla iletişim problemleri yaşadım kimseye kendimi sevdiremedim...sonra 6 yaşıma kadar gördüğüm öpme sarılma gibi sevgi temaslarını çok aramaya başladım....

hayatım boyunca o dönemde gördüğüm sevgiyi tekrar aradım durdum...bunu aileden tekrar göremeyeceğimi anlayınca demekki aile dışındaki dışarıdaki kişilerden arkadaşlardan farkında olmadan bunu beklemeye başladım....zamanında aşırı sevgi görüp sonra görmemek insanı sudan çıkmış balık gibi yapıyor...

aşırı sevgi görmüş olduğum dönemdeki sevgiyi tekrar aramamak için ne yapabilirim...nette okuduğuma göre 0-6 yaş dönemi önemli bir dönemmiş...bu problemi nasıl çözebilirim ?

[Işıldayan Safir]

Çok güzel bir tespit yapmışsın canım. Hepimizin sevgiden anladığı şeyler farklı. Biri için sevgi ifadesi olan davranışlar başkası için sevgisizlik göstergesi olabilir. Eminim sana karşı tavırları değişen ve sertleşen kişilere sorsak bu davranışlarını seni sevdikleri için yaptıklarını söyleyeceklerdir. Ama senin için bunlar sevgi anlatan davranışlar değil ne yazık ki...

Kişisel görüşüme gelirsem hiç kimseden beklenti içinde değilim diyen insan bile beklenti içindedir. Yok öyle sevseler de olur sevmeseler de olur diye bir şey... Hikayeden ibaret olduğunu düşünmekle birlikte başta demiş olduğum gibi beklentilerimiz şekil değiştirebilir. Farklı farklı şeyler bekleriz, görmeyi dileriz ama mutlaka bekleriz. Çünkü sevgi de yemek - içmek gibi bir ihtiyaç... Temel ihtiyaçlarımız arasında gösterilmese de aslında en temel ihtiyaçlarımızdan, yaşam kaynaklarımızdan birisi... Söylediğim şey karşılıklı sevgiyle hiç alakası olmayan bir şey. Onu da belirtmeliyim.

Beş Sevgi Dili diye bir kitap var okudun mu bilemiyorum. Her satırını ezbere bilirim ancak kısaca özetlemem gerekirse anlattıklarından yola çıkarak fiziksel temasın senin sevgi dilin olabileceğini düşünüyorum. Bu konularda paylaşımlar yapmıştım. Dilersen okuyabilirsin. Aşağıda linklerini belirttim. Ancak okumak zor gelirse sana bir sorum olacak. Sen sevdiğin insanlara sevgini nasıl gösterirsin? Bu sorumu yanıtlarsan sevinirim.

Sevgilerimle.


Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

Gençler İçin Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

[imported_Angel]

Zerynthia Nickli Üyeden Alıntı

Çok güzel bir tespit yapmışsın canım. Hepimizin sevgiden anladığı şeyler farklı. Biri için sevgi ifadesi olan davranışlar başkası için sevgisizlik göstergesi olabilir. Eminim sana karşı tavırları değişen ve sertleşen kişilere sorsak bu davranışlarını seni sevdikleri için yaptıklarını söyleyeceklerdir. Ama senin için bunlar sevgi anlatan davranışlar değil ne yazık ki...

Kişisel görüşüme gelirsem hiç kimseden beklenti içinde değilim diyen insan bile beklenti içindedir. Yok öyle sevseler de olur sevmeseler de olur diye bir şey... Hikayeden ibaret olduğunu düşünmekle birlikte başta demiş olduğum gibi beklentilerimiz şekil değiştirebilir. Farklı farklı şeyler bekleriz, görmeyi dileriz ama mutlaka bekleriz. Çünkü sevgi de yemek - içmek gibi bir ihtiyaç... Temel ihtiyaçlarımız arasında gösterilmese de aslında en temel ihtiyaçlarımızdan, yaşam kaynaklarımızdan birisi... Söylediğim şey karşılıklı sevgiyle hiç alakası olmayan bir şey. Onu da belirtmeliyim.

Beş Sevgi Dili diye bir kitap var okudun mu bilemiyorum. Her satırını ezbere bilirim ancak kısaca özetlemem gerekirse anlattıklarından yola çıkarak fiziksel temasın senin sevgi dilin olabileceğini düşünüyorum. Bu konularda paylaşımlar yapmıştım. Dilersen okuyabilirsin. Aşağıda linklerini belirttim. Ancak okumak zor gelirse sana bir sorum olacak. Sen sevdiğin insanlara sevgini nasıl gösterirsin? Bu sorumu yanıtlarsan sevinirim.

Sevgilerimle.


Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

Gençler İçin Beş Sevgi Dili

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

teşekkür ederim canım yorumun için :) 6 yaşımdan sonra tavırların sertleşmesini şuna bağlıyorum...sanırım ailemin kafasındaki düşünce çocuğun sadece çocukken sevilmesi gerektiği ve büyüdüğünde buna ihtiyaç duymayacağı şeklinde olabilir...yada büyüdükçe onlar için bir tehdit haline geldiğimi de düşünmüş olabilirler...yada senin dediğin gibi güya "benim iyiliğim için, belki hayatın gerçeklerinden uzak olmamam için" de yapmış olabilirler...ama birdenbire önceki davranışın tam tersini görmek insanı şoka uğratıyor...ya o kadar aşırı sevgi göstermemeleri lazımdı yada alıştırarak zamanla sevgiyi azaltmaları lazımdı....6 yaşıma kadar kucaklanıp sevildikten sonra 6 yaşımda bağırış çağırış azarlanma ve dayak ve cezalar görmeye başladıydım...
bu çelişkili durum okulda arkadaşlarımla olan durumumu da olumsuz etkiledi.

evet canım dediklerini çok iyi anlıyorum...hiçkimse beklentisiz olamaz tabi ki..ama bu senin de dediğin şekilde yani...menfaat veya çıkara dayalı bir beklentiyle karıştırılmamalı......
paylaştığın linkler için çok teşekkür ederim hepsini tek tek okuyacağım :)

sorduğun sorunun yanıtına gelince....ben sevdiğim kişilere sevgimi öncelikle tatlı sözlerle, sevgi sözcükleriyle ve o eğer rahatsız olmayacaksa fiziksel temasla, bir de kötü günlerinde yanında olup onun duygusal yaralarını şefkat gsötererek iyileştirmekle, kendini daha iyi hissetmesini sağlamakla gösteririm...

Sevgilerimle