Mesut'un Günlüğü

[the desert]

hayırlısı...........

[yelda_k]

herşeyi bi akısına bıraksann zaten sorun cozulcektir...ne guzel yapmıssın masum sevgının tanımını ...

hakkettıgın svgı inşallah en kısaa surede bulur senii...

[kumsal1980]

Teşekkürler akışına bırakmaya çalışıyorum :)

[kumsal1980]

Hayat seçimler yumağı.Bir seçim yapıyoruz ve o hayatı yaşıyoruz.O halde iyi seçimler yaparak hayatı bambaşka yaşamak elimizde.Düşüyoruz bazen.Önemli olan kalkmak.Ya da hayatı seyretmek.Şu psikoloji de olduğum çok oldu.Ne yaparsam yapıyım bişeyler değişmiyor.En iyisi hiçbişey yapmıyım.Giderek yaaşm enerjimin düştüğünü gördüm böyle durumlarda.Ne zaman ki yüreğime umut tohumu ektim.O zaman daha farklı oldum.Felaket filmlerinin en iyi senaryo yazanları biz insanlarız.Öyle kurgular kuruyoruz ki ayakta alkışlamak lazım :) Ben bugün mutlu olmayı seçiyorum.Güzel şeylerin beni bulmasını seçiyorum.Kendimi rahatlıkla ifade edebilmeyi seçiyorum.Dik kendine güvenen bir insan profili çizmek istiyorum...Ben kendim olmak istiyorum :)) ve oluyorum da :))))

[yelda_k]

en nefret ettıgım seyy secımlerdım ..hayımı secme asamaları hıç sevmem vede nıeyse hayat hep 2şıkta bırakır hayatımı ...pişman olmaktan korka korka secımımı yaparımda.yaptıktan sonra pişmanda olsamm gıkım cıkmaz cunku bu benım sectıgımhaytırrr ....yanlış yada dogruu secımlerle kabul edıp yasayıp gıdıoruz hayatı

[kumsal1980]

İçimde bir umut var.O hep bir yerde duruyor.Belki de hayata bağlanmamı o sağlıyor.Ben burdayım merak etme kendini yaşama ver diyor.Yaşam aslında o kadar güzel ki!Hele sevince bir başka güzel.O zaman kendini sevmen gerektiğini anlayabiliyorsun.Bu aralar biri var aklımda.O kadar saf ve temiz düşüncüler içindeyim ki günlüğüm.Geçmişteki tüm acıları,olumsuzlukları içimden atıp hayata kendimi vermek istiyorum.İnsan birini düşününce aslında hayata nasıl da farklı bakabiliyormuş.Onu anladım.Ne yaşarsam yaşıyım gülebiliyorum.Ve en önemlisi yeniden başlayabilirim bişeylere.Hayatımı istediğim şekilde yönlendirebilirim.Ben sevgiyi seçiyorum.Kendimi seviyorum.Hayata umutla gözlerim gülerek bakıyorum :))

[yelda_k]

içindeki sesı ne guzel duyup aktarıyorsun..gecengun gönderdıgın yazıda cok guzeldıı

[kumsal1980]

Farkındalık nedir diye sorsalar cevabım hayatın farkına varıp öyle yaşamak diyebilirim.Ama bu tanım yeterli olmaz.Çünkü hayatta öğreneceğimiz, farkındalık kazanacağımız şeyler bitmez.Ben bu hayatta nelerin farkına vardım kısaca değinmek istiyorum.
İnsanların acayip bir şekilde eskiye özlem duyduğunu görüyorum.Sebebi ise giderek insanların özünden uzaklaştığını görmeleri.Yani eski içtenliği özlüyorlar.Bu sözler tabi ki yeni nesil için değil.Sanayinin artması ve köyden şehre göç ile şehirleşme giderek arttı.Devletin fabrikaları özelleştirmesi ile çoğu şey özellerin eline geçti.Esnaflık git gide kayboluyor.Fabrikalarda olsun ya da başka işyerlerinde olsun(hepsi için demiyorum) üst olanlar kendinden küçük gördüğü insanları aşağılayarak,bağırarak iş yaptırmaya çalışmaya başladılar.İnsanlıktan koptuk birkez.ne için bir kağıt parçası için.Bu hayatta bana ne değerli derseniz insan derim.Ama biz doğar doğmaz bir yarışın içinde buluyoruz kendimizi.Önce hayat bizim için oyunlarla başlıyor.Sonra öğrencilik hayatı başlıyor.Başarılı olmalısın Öyle ki zayıf aldığımızda kendimizi aptal gibi hissediyoruz.Kıyaslamalar filan.Falancanın oğlu böyle şöyle.Eğer baaşrılı değilsen mutsuz ol diyorlar.Senin düşüncelerin öncelikli değil.Herşeyi biz biliriz mantığıyla büyütülüyoruz. Bu da yetmezmiş gibi aile veya başka faktörler bize olumsuzluk aşılıyor.Farklı gibi görünse de insanlar birbirine benzemeye başlıyor.Seneler geçmeye başlıyor.Bundan dolayı okuldan uzaklaşanlar oluyor.Kendine başka mutluluklar arıyorlar.Gençler sigaraya filan bu dönemlerde başlıyor.Mutluluğu başka yerlerde arıyorlar.Derken bu gençlerin çoğu okulu ya erken bırakıyor ya da zor bela geçiyor.Böyle gençler genelde ağır sanayide çalışıyor.Şiddete eğilimli oluyorlar.İleride ise pişmanlık duyuyor.Hayat bize seçimler sunuyor.Seçimleri biz yapıyoruz sonuçta.Bunları yaşadığı halde başarılı olanlar da var.Bazıları ise kabuğuna çekiliyor.Hayatı seyretmeyi tercih ediyor.Çünkü büyüdükçe hayatın o çocukluktaki gibi olmadığını görüyor.Bişeyleri elde etmek için üzülmenin çırpınmanın gerektiğini görüyor.Bişeyler yapmaya çalışıyor ama acı çekiyor.Böyle olunca da kabuğuna çekiliyor.Bu kişi ileri de sosyal ilişkilerde olsun başka olsun hep zorlanıyor.Neyse okul bitiyor bi şekilde.Hepimiz yaaşdıklarımızdan bir dünya yaratıyoruz kendimize ve geleceğimizi ona göre çizmeye başlıyoruz.Ve kendimizi hayatta buluyoruz.Hayat o kadar da temiz değilmiş.Çoğu şikayetçi.Kimisi patronuna kızgın ,kimisi müdürüne,kimisi sevgilisine uzar gider…Paranın esir aldığı insanları görüyoruz.İnsanlar kırgın.Gelecekten umutsuz.Ama yine de bir mucize beklerler.Ya sıradanlığın içinde kaybolup gidecekler ya da çırpınacaklar.Demem o ki sanayileşme ile beraber mutsuzluk arttı.Nüfusun artmasıyla işsizlik çoğaldı.Sorunlu bir gençlik oluştu.Çalışanlar bile mutsuz oldu.Çünkü çok az miktarda paraya çalışmak zorunda kaldı.İnsanlar daha çok aldatmaya başladı.Çünkü ne istediklerini artık kendileri de bilmiyordu.Böyle olunca da insanlar pişman olacakları şeyler yaptılar.Ya da o kadar yanlış şey yaptılar ki artık yaptıkları onlara normal gelmeye başladı.Dünyası küçüldükçe düşünceleri de küçüldü.Güvenimiz azaldı.Artık biri slm verse kesin altında bişey var diye düşünmeye başladık.Benden sorumlu müdür bir iş için bana yalan atacaksın dedi.Ben atamam dedim.eğer atmazsan kovarım demişti.Neyse ki öyle bir durum olmamıştı.Yalan aslında büyük meziyet isteyen bir davranış.Bir insanın gözünün içine bakıp yüzünde hiçbir değişiklik olmadan yalan atan o kadar insan var ki.Bunların kendi hayatlarının filminde yalancılığı da senaryo ya koymuşlar.Başarılı da oynuyorlar.herşeye rağmen bu hayatta temiz kalmak en büyük erdem olsa gerek.İnsan olmak zor zanaat.Herkesin insan kalması dileğiyle…

[kumsal1980]

Bilinmeze doğru yol alıyorum.Kah kötü oluyorum.Kah iyi oluyorum.Hayat bu ve yol devam ediyor...Önemli olan bu yolda ilerlerken güzellikleir farkedip yaşamı dolu dolu yaşamak...

[kumsal1980]

Anı yaşamak istiyorum.Şimdiye odaklanıp vaktimi en iyi şekilde geçirmeyi seçiyorum.Bir seçim yapıyorum ve bunu yaşıyorum.Geçmiş kaygısı veya ileride gelecek bişey için kaygı duymuyorum.İçimdeki kötü düşünceleri denize atıyorum.Yıkıyorum onları.Hayata gülümsüyorum hayatta bana gülümsüyor.Bugün mutlu olmayı seçiyorum :)))