Ah canım benim sana sahurlar feda olsun...
Çok özledim seni,yorumlarını okumayı...
Ay ama açsın şimdi üzüldüm ablam...
Mücevher ablam,eskiye giderken iyice çocukluğa gidiyorum...
Ben hatırlıyorum baya şey,ama hatırlamadıklarımda yardım alıyorum...
Mesela ben çocukken bazen çok yalnız hissederdim kendimi...
Bu hisse yaptım...
Bebekleriyle oynayan o çocuğa gittim...O çocuk olarak hissederek ve o hissi derecelendirerek,
"İçimdeki bu yalnızlık duygusuna rağmen kendimi tamamen ve derinden kabul ediyorum"
diyerek,bu duyguya Eft yaptım...
Sonra kendime baktım bir,yalnızlığa...
Ve bir derece daha yaparak,
"İçimdeki bu yalnızlık duygusuna rağmen artık bu duygudan özgürleşmeyi seçiyorum"
diyerek bu duyguyu içimden atmak için Eft yaptım...
Burdan şu sonuç ortaya çıkmasınki,ben çok aşırı yalnız bırakılan bir çocuk olmadım...Annem gördüğünüz üzere çok ilgili bir anne...Ama bazen bu his olurdu içimde...Ve bazen hep olur...
Şimdiki hedefim süt...
Ama tırsıyorum azıcık...Çünkü kokusuna bile tahammül edemiyorum...Kokusu bile başımın dönmesine,bi acayip olmama sebeb oluyor...Çocukken çok severek içermişim sütü...Sonra nefret etmeye başladım...