Mustang'in Rüzgarı

Benim kendimi değiştirmeye başlamam çevremdeki insanlara da faydaları dokundu .Annemle olan konuşmamızdan sonra annem daha gayretli günden güne daha iyi yürüyor.Her gün telefonda konuşurken birbirimizi hastalığa motive ederken önce ben vazgeçtim hasta olmaktan annemin inanmaz soruları ile karşılaştım sonra onu da vazgeçirmeye çalıştım .Şİmdide iyi olmaya karar verdi.İnsan isterse neler yapamaz .Kucuğum bu şiiri çok seviyorum ve şirdekileri uygulamaya çalışıyorum.Benim sınırlarım bilisin engin denizler gibidir.Aman olsun bıraktım onun sınırlarını başkası koysun .Ben sınırlı yaşamaktan hoşlanmıyorum.Sizleri çok seviyorum iyiki varsınız.

[angel2030]

Ne güzel yazmışsın, ne güzel omuzlamışsın hayatı serpil ama en güzeli çocuklarınla arkadaş olman aslında. Benim hayatımda seninkini andırıyor diyebiliriz, Allah hepimizin yavrusunu bize bağışlasın benimde bir oğlum var ve iyiki yapmışım dediğim tek şey belkide. Herşey gönlümüzce olsun, kurban olduğum bizden yardımını esirgemesin.

Ben hayatım boyunca sevginin gücüne çok inandım .Biz insanlar sevgiyle zaman zaman tutkuyu karıştırıyoruz.Sevgi yeri geldiğinde serbest bırakabilmektir .Ben çocuklarım ve diğer sevdiklerim hayatlarını nerede yaşamak istiyorlarsa orada yaşaya bilirler.Ben onlara her zaman uçmaları gerektiğinde kendi kanatları olduğunu hatırlatacağım ama onların yerine uçmayacağım.Gerçekten çocuklarımla aramızdaki bağın güçlü ola bilmesi için hepimiz çok çalıştık.Karşılıklı anlayış vehoş görü en önemlisi karşılıksız sevgi.Dilerim her ailede bizimgibi bağlar kurulur,Allah hepimizin çocuklarını bizlere bağışlasın.Bende hayatımın 20-30 yaş arasında çocuklarımdan başka iyi birşey yapmamışım .Onlar benim yaşam enerjim olmuşlar .Büyüdükçe birbirimize destek olmuşuz.Allaha milyon kere şükürler olsunki bana çocuklarım gibi çocuk verdiği için.Şimdi bu siteye girdikten sonra bakıyorum sadece insanın kendi doğurdukları değil başka çocuklarıda oluyor. Ben bidönem çocukların okulunda okul aile birliği başkanlığı yaptım.Benim dönemimde çocuk yuvası ve güçsüzler yurduna gittik.Beni en çok çocuklar etkiledi.Eve geldikten sonra 3gün hastalandım.Hayata yeni başlamış minicik bedenlerine çok büyük sorumluluklar yüklenmişlerdi.Ogün 3 hafatlık bir bebek bize kendini beğendirmek için midir nedir bilinmez gülümsüyordu.Benim yiğeni güldürmek için yapmadığımız soytarılık kalmıyordu.Oraya girdiğinizde içerisi çok sıcak olmasına rağmen buz gibi bir hava vardı.Oyerin soğukluğu içime işledi.Bi düşünün ben kocaman bikadın dondum ominik bedenlerdeki çağresizliği.Tekedilmişlik kimsesizlik ve yalnızlık ben biraz içimden geldiği gibi yaşayan biri olduğum için o çocukların ne olduğunu önemsemeden oturdum aralarına beni birtürlü paylaşamadılar.Onları öptüm okşadım, dönüş vaktinde zor AYRILDIK....Okula geldiğimizde müdürbey bana sizi birkez daha taktir ettim dedi hiç birşey anlamadım niye diye sordum.Siz çocuklarla içli dışlı olurken bazı veliler ay bunlar bitlidir nasıl yaklaşa biliyor diye sizi kınadılar dedi.Ardan bir hafta geçti okulda öğretmenler bit taraması yaptıklarında o beni kınayan annelerin çocuklarında bit çıktı.Şimdi diyeceksinizki nerden nereye ama aklıma biran geldi ve sizlerle paylaşmak istedim.Bu ülkede yaşayan bütün çocuklar bizim ve onları korumak bizim görevimiz.Lütfen butür kuruluşları ziyaret edin oralarda çok önemli şeyler yaşayacaksınız.Herşeyi devleten beklemeyelim.Mesele oraya giyisi yardımı yapa biliyorsunuz.Çünki devlet her çocuğa üç yada bir üç adat iç çamaşırı veriyor ve buda orada yaşayan çocukların sorunlu çocuklar olduğu göz önüne alınırsa hemen hemen hepsi yataklarını ıslatıyorlarmışve devletin yardımı yetmiyormuş .Onlara giyisi yardımı yapalım.

[defduru]

Mustangcim senin yazdıklarını okumak bana öyle iyi geliyorki. İyiki varsın ve iyiki sanalda olsa senin gibi bir insanı tanıma olanağı yarattı bana yaradan.
İyi bir annesin
İyi bir insansın

İnşallah bende kızlarımla senin yavrularınla kurduğun gibi bir iletişim kurabilirim. Öğrenecek çok şeyim var sizlerden ....

Çok teşekkür ederim iyiki varsın.......

KORUYUCU AİLE
beş yıl önceydi, bu yasadan çok bahsediliyordu tv proğramlarında..şöyle kendime baktım, büyttüğüm çocuklarıma baktım..hayatta en iyi becerdiğim işin, çocuk büyütmek olduğunu gördüm..alayım bari bir tane çocuk dedim..bir gün nüfus müdürlüğüne gittim..çok kalabalık bekliyorum.alt katta çocuk esirgeme kurumunun bürosu var. bilgi almak için girdim..beni bilgilendirdiler..beni en fazla etkileyen sözleri şu oldu.(.ben şu an kirada oturuyorum..2 odalı bir ev, odanın biri bana , diğeri oğluma ait ..çocuğu aldığım zaman ona kendi odasını verecek durumda değilim...ancak 6 ay sonra kendi evimin inşaatı bitiyor o zaman almak istiyorum. dedim ) .( hayal hanım biz çocukların sevgi dolu bir ortamda büyümesini istiyoruz, soğuk saraylarda değil..türkiyede o kadar çok saray varki..
dediler.) eve geldim oğlumla konuştuk..o gece rüyamda, senin çocuğun geliyor diye bir ses duydum..6 ay sonrada umutcan geldi..3 yıl bana yoldaşlık etti..şimdi senin yazını okuyunca..tekrar düşünmeye başladım..ama küçük bir çocuk istemiyorum..onların daha genç ve daha dinamik bir anneyi hak ettiklerini düşünüyorum..ben 18 yaşına yaklaşmış, üniversiteye gitmek isteyen bir kız çocuğum olsun diye düşünüyorum..18 yaşına girenlerin sokağa bırakıldığını duydum..
onlardan en azından bir tanesi, yoluna korkusuzca devam etsin, okusun, üniversite bitirsin diye düşünüyorum..bu seferde benim tohumluk henüz evlenmedi ya ..evde genç bir adam var diye vermeyebilirler, hayırlısı allahtan, ben bi önümüzdeki hafta büroya tekrar gitmeye çalışayım , ondan sonrada oturayım kendi gücümün bir muhasebesini yapayım..o, eski beceriden ne kadarına sahibim..bi düşüneyim.. bakalım ne olacak.. annelik evrenseldir..çocuklar sadece bir kadının değil.. tüm annelerin çocuğudur..ben insana yatırım yapmayı seviyorum..en değerli ve en fazla kazanç getiren yatırımın sevgi olduğunu düşünüyorum..çünkü sevginin ışığı..sadece kendini değil...evreni aydınlatıyor..tüm çocuklara ve annelere..saygılı sevgiler

[angel2030]

Dünyadaki en kötü şey sevgiden yoksun olmak diye düşünüyorum. Bazen çevremdeki sevgisiz çocuklara öyle bir sarılıyorum ki oğlum kıskanıyor beni hiç böyle kucaklamıyorsun diye. Aslında kucaklıyorum ama o herzaman bunu yaşadığı için belki çok yoğun gelmiyor ona. Annem bana küçükken "anne olunca anlarsın "derdi hiç anlamazdım ne değişecek sanki anne olunca diye düşünürdüm. Annelik şu ana kadar yaşadığım en tutkulu aşk bence, karşılık beklemeden sevdiğin tek canlı yavrun ve buna muhtaç olan o kadar çok küçük varki, bazen çocuk yuvasında karşıma çıkıyor bazen ailesinin yanında. Galiba en acı olanıda bu. Mutlu olması gereken yerde mutsuz olarak, sevgisiz olarak büyümek

Sevgili Hayal biz o sene bikaç kez gittik.Bize istenirse koruyucu anne ola bileceğimiz söylendi bizim bir arkadaşımız koruyucu anne oldu .Çocuklar yine kurumda kalıyor ama koruyucu anneye bi gurup çocuk veriliyor ve o çocuklarla zaman geçirilyor.Benim çocukların okulunda hiç unutamadığım bi türkçe öğretmenleri vardı kulakları çınlasın Hatice hanım o bir gün okulda bir çocuğa sarılıp sarılıp öpüyor.Bütün öğrecilerini sever ama ona bir başka sarılıyordu.Ne yiğeninmi dediğimde hadi cennetim sen sınıfına dedi .Bana onun yuvadan gelen bir çocuk olduğunu ve okulda ders aralarında onu öpüp kokladğını anlattı.Daha sonralarıda koruyucu anne olduğunu anlattı.Bizim okulda başlatığımız olay bir çok koruyucu anne yarattı.Ayrıca çocularıda çok etkiledi.Bizim okulun çocuklarının yuvada kardeşleri oldu.Türkçe öğretmenleri yuva arkadşları ilemektuplaşmalarını sağladı.Evimiz müsait olmaya bilir ama kendimiz müsait olabiliriz .Biz kızımla koruyucu anne olmayı düşünüyoruz.Denize bir kaç deniz yıldızı atmak için.

Evet bunu çok istiyorum...O sene ben gitmemiştim,ve annemin anlattığı tabloyu bilmiyorum açıkçası...Ama şu varki,biz sıcacık yataklarımızda korumalı ve güvenli bir şekilde yatarken bir yerlerde küçücük çocuklar aç ve soğuktalar...Yada yuvalarda duygusal olarak o durumdalar...Geçen sene o yuva vahşetini izlediğimde uzun bir süre kendime gelememiştim...
Benim yaşımdaki birçok arkadaşım,ileride çocuk sahibi olup anne olmanın hayalini kuruyorlar...Açıkçası sizlere belki garip gelecek ama hiç böyle bir hayalim yok...Ama yuvada yaşayan ve herşeyden mahrum çocukların annesi olma hayalim var...Bunu çok istiyorum...Onlar hepimizin evlatları,bu ülkenin kaybolabilecek değerleri...Birinin bile yüzünü güldürüp,hayatına ışık getirebilirsem ne ala...
Ayrıca sen söyleyince türkçe öğretmenim aklıma geldi,anne...Hayatımda gördüğüm,en çoşkulu sevgisini öylesine hissettiren nadir insanlardandır...Ve mükemmel bir öğretmendir...Derdiki ilk önce,dersimden önce,beni seveceksiniz,beni sevmezseniz dersimide sevmezsiniz...Hepimizle ayrı ayrı ilgilenirdi...Bu kadar sevkatli bir öğretmen olmasının,bütün öğrencilerini bağrına basıp kucaklamasının yanı sıra,çokda disiplinliydi...Umarım ileriki nesiller,çocuklarımız,böyle mükemmel öğretmenler görür ve tanırlar...

Günaydın;ooooooooooh yeniden aranızdayım nihayet sorun halledildi.Bir aydır bilgisayarla uğraşıyoruz,bozuldu nihayet sizlere kavuştuk.Arkadaşlar sizden ayrı kalınca sizlerin benim hayatımda nekadar önemli olduğunuzu sizlerle paylaştıklarımı ve sizlerin anlayışlı yaklaşımlarınızı nekadar özledim bilemezsiniz.Enson annem için hastaneye gitiğimi yazmıştım,son gitiğimde hiç birşeyin değişmediğini herşeyin ayını tas aynı hamam olduğunu gördüm.Annem busefer benim canıma okudu gitiğim gün yine kendini bıraktı düşme tehlikesi geçirdikten sonra birdaha yataktan kalkmasına izin vermedim.Benim hastaneye gitiğim gün bana seni seviyorum dedi.Ama okadar içi boşalmış geldiki bana hiç birşey ifade etmedi.Kız kardeşime söylediğimde o bile çok komik buldu.Pazar günü yine yürümesi için telkinlerde bulundum ben iyi bir şey yaptığımı zanederken bana içini boşaltı.Babanlan sen aynısınız birbirinizle yarışıyorsunuz diye beni inciteceğini sandı ama babama benzemek bana gurur verir.Babamla taban tabana zıt fikirlerde olmamıza rağmen birbirimizin fikirlerine saygı gösteririz.Birbirimizle daima iyi geçiniriz.Ertesi gün terapiye gittik orada terapist ve diğer hastalarla olan diyaloğumu kıskandı odaya geldiğimizde yatak düzgün değil diye benimle tartıştı .Benden hıncını almak için eilinden geleni yaptı.Yanımızda olan hastabakıcı teyze sana hiç yakıştıramadım, abla sana nekadar iyi bakıyor sen ona böyle nasıl davranırsın diye uyardı .tabi bizimkindentık yok.Hastaneden çok yorgun vebezmiş bişekilde eve döndüm.Hayatımda yaşadığımen zor üç gündü.Kız kardeşime çok kızmıştım ama onuda çok zor durumda bırakmış kendi çıkmak istememiş.Hastanenin bizi yormaktan başka hiç faydası olmadı çünki kendsi istemeyen bir insana hiç bir şey yapamıyorsunuz.Artık hepimiz onun iyileşmeyeceğini kabul ettik .Annem için çaba harcamaktan vazgeçtik.Bana gelince Hayatımda kendi kendime nekadar güçlü olduğumu nekadar başarılı olduğumu gördüm.Arkadaşlarımla buluştum epeydir görüşmüyorduk.Benimle görüşmedikleri süre içinde yine eski hallerine dönmüşler.Bildik kadın muhabetleri saçları ev işlerini anlatıp durdular.Biz onlarla görüşürken hepsine kitap okutuyordum.Şimdi hepsi okumayı bırakmış.Kendini beğenmişlik gibi gelebilir amahepsinin evinde bilgisyar var.Ama sadece fallımı okumak için giriyorum diyorlar.

[Lier22]

merhaba ben yeni katıldım son yazını okuyabildim...
geçmiş olsun...
evet çok üzücü bir durum...