Defduru'nun Güncesi

ablam vaktinden önce daha iyi olmaya çalışma.şu an iyi bir anne olduğunun bilincinde ol..yeter...zaman ve yaşadıklarınız seni ve bebeklerini daha iyi olmaya taşıyacaktır..bizi yoran..olduğumuzdan daha iyi olmaya çalışmak ve günlük çabamızın üstünde bir performans gerektiğine inanmak..senin meleklerin için en iyi anne sensin..onlar için daha iyi bir anne olsaydı yaradan senin onların annesi olmana izin verirmiydi ? mükemmelliğinin ve daima gelişeceğinin bilincinde ol, dün geçti yarın henüz gelmedi..önemli olan şu an nasıl bir annesin..bence çok iyi bir annesin...en önemli özelliğin hem kendin için hemde meleklerin için gelişime açıksın..şimdilik gelişebileceğin kadar gelişmişsin zaten..bir an sonra bir şey olacak..ve sen dahada gelişeceksin..aldığın her nefes, gelişimin bir başka kapısını açıyor zaten..yetersizlik duygularımız..daha iyi olma çabalarımızın kaynağında geliyor..biz gelişime açığız..ve gelişimimiz için gerekli olan her şey önümüze çıkıyor deyip hayatla birlikte akmaya çalış...gerçi meleklerin çok küçük..ve senin onları bırakacağın bir yer yok..ama bir şekilde onları bırakıp kendin için zaman yarat bu hem senin için iyi hemde meleklerinin anne bağımlı ilişki üretmemeleri için gerekli..eşin hafta sonları en az bir saat bebeklerle ilgilensin sen o bir saati..yapmak istediğini yaparak geçir..bu hem meleklerin, hemde eşinin arasında sen olmadan geçirilecek çok özel bir zaman olur..onların kendi aralarında koşulsuz bir ilişki yaratır diye düşünüyorum...sende o, bir saat içinde yeniden şarj et kendini..ve şu an olduğun halinle mükemmel olduğunu hiiiiç aklından çıkarma..sizi seviyorum...

[defduru]

Hayal ablacım bizde akşam eşimle senin yazdıkların gibi bir konuşma yaptık. Sanki bizi duymuş ve yazmışsın :)
Haftasonlarında babalarıyla bırakıp ben kendi başıma bişeyler yapmaya çalışacağım. Ablam biliyormusun kızlar doğdukları günden beri onları hep "iyiki beni anne olarak seçtiniz, sizi çok seviyorum" diye seviyorum. Ve tedavi aşamasında da hamilelik dönemimdede hiç şüphe duymadım. Ben anne olacağım ve doğuracağım meleklerle yoluma devam edeceğim. Doğacam meleklerim benim en büyük öğretmenim olacak dedim hep. Ama işte zaman zaman bocalıyorum. Galiba yanlızlığın verdiği birşey, biliyorum geçecek. Biz hep birlikte anne baba çocuk olarak olgunlaşacağız.
34 yaşına kadar annemin dediği gibi " suya gidenin susağı, çamaşıra gidenin tokmağı oldum" . Kim arasa ben dışarı çıkmaya hazır ve nazırdım. Şimdi iki tane bebişimin olması beni bunalıma sokuyor ama onlardan ayrı bişey yapmakta içime sinmiyor. Eşim bu konuda bana sonuna kadar destek oluyor ama ben kendi içimde çözemedim. En ufak mesela akşam eşim evdeyken ben balkona sigara içmeye çıkıyorum eğer kızların ağlama sesini duyayım sigarayı söndürüp içeri koşuyorum. Veya dışarı çıktım yarım saatte bir evi arayıp durum raporu alıyorum. Ben rahat değilim anlayacağın.
Ayy ne kadar sıkıcıyım değilmi? İnsanlar nelerle uğraşıyor ne dertleri var bende kendim isteyerek doğurdum anne oldum ( Çok Şükür Rabbime ) zamanımı ayarlayamadım için vıdı vıdı ediyorum. Bu sayfaları okuyupda aman diyen arkadaşlar varsa özür dilerim hepsinden.....

Bu siteye üye olduğumdan beri bende çok büyük gelişmeler var. Dinlemiş olduğum telkinler ve buradaki insanların desteği benim kendime olan güvenimin güçlenmesine neden oldu. Yanlız olmadığımı biliyorum. Çok sıkıldığımda sizlerin bir tık uzağımda olduğunuzu bilmek bana güç veriyor.
Devamı daha sonra kızlardan biri anne diye bağırıyor.

Sizleri seviyorum.

aklın yolu bir ablam..ne mutlu size ki, eşin ve sen yaşam yolunda bir birinize full destek olmanın yolunu arayıp buluyorsunuz..ikinizide ..tebrik ederim..ve sizinki gibi evlilikler çoğalsın inşallah hepinize saygılı sevgiler

Sevgili defduru öncelikle bebişlerine geçmiş olsun .Çocuklar düşe kalka , hastalana iyileşe büyüyecekler.Bu onların hayat yolundaki hazırlıkları.Onların hayat öğrenceleri hastalanarak ,hastalıklarla savaşmayı öğreniyorlar.Düşüp kalkarak hayata daha güçlü basa biliyorlar.Bu onlar için olması gereken.Ama biz anneler onlar büyürken bizde ne yürek kalıyor ne bişey.Aradan yılar geçtikten sonrada dönüp seni eleştiriyorlar.Biz hastayken şunu yapardın ,kapıları pencereleri kilitlerdin diye ama olsun.Anne olmak çok güzel bir duygu.Senin çocuklarını eşinle paylaşamamanı çok iyi anlıyorum.Bende çocuklarımı kimseyle paylaşmak istemezdim.Sanki onlara sadece ben iyi baka bilecekmişim gibi gelirdi,gücümün üstünde çalışıp kendimi çok yıpratığım zamanlar oldu.Onlar için her şeyin eniyisini istedim ama bazan isteklerim beni aşıp çok yorulduğum için hiç bişey yapamadım.Ben tek çocukla bile çok yorulduğum zamanlar oldu Allahsana kolaylık versin seninkiler bide ikiz .Canım nekadar şanslısınki eşin sana yardım etmek istiyor bırak oda kendi yapa bileceklerini yapsın.Çocukların seninle olduğu kadar babalarıylada vakit geçirsinler.Kendini dinle vede dinlendir.Böylece onlara daha faydalı olursun.Benimkiler artık çok büyüdüler .Bende onlar büyürken çok zorlandım oysaki annemler yanımdaydı sen bide yalnızsın gerçrkten çok zor.Geçenlerde kuzenimin iki yaşında bi oğlu var onlar bizdeydi çocuğun ağlaması beni çok gerdi benim kızımda onun gibi çok ağlardı okadar doluymuşumki hala kendimi ozaman ki gibi yorgun hissetim.Bende yemekkonusu takıntı halindeydi yemek yüzünden onlara ne işkenceler yaptım bi bilseniz.Ama artık biliyorumki acıkınca sen vermesende gidip kendileri bile buluyorlar.Bazan biz anneler hayatı kendimize çok zorlaştırıyoruz.Onları öp kokla sev şimdi en çok ihiyaçları olan şey daha sonra belki senden uzakta olacaklar bukadar doya doya sevemeyeceksin .Ben hala yanımdayken onları bebek gibi seviyorum hiç itiraz yok.Sana ve bebeklerine sağlık sıhat dolu mutlu günler diliyorum,Allah yardımcın olsun.

[defduru]

Canım Mustangcim yazdıkların için birkez daha çok çok teşekkür ederim. Benden tecrübeli insanlardan böyle sözler duymak çok hoşuma gidiyor ablacım sağol.
Ben kızlarımı öpüp koklamaktan hiç usanmıyorum. Hiç bir zamanda aman biran önce büyüsünler bende hayatımı yaşayayım diye bir telaşım yok. Çünkü biliyorum ki bu günler çok çabuk geçecek ve Allah ömür verirse bende sizler gibi onların kocaman birer insan olduğunu göreceğim. Doğdukları günden beri kucağına alma alışır diyenlere inat her istediklerinde hep kucağıma aldım biliyorumki birgün gelecek onlar benim kucağıma sığamayacak kadar büyüyecekler onun için kucağıma almanın keyfine vara vara kucaklıyorum onları kokularını içime çeke çeke öpüyurum kokluyorum. Ben o kadar çok arzu ederek doğurdum ki onları. Rabbimde bana anne olmayı nasip etti. Benim en büyük korkum aslında ben annemle çok sağlıklı bir ilişki kuramadım. Şöyle anne kız muhabbetine sarılmasına hasretim. Benim için varsa yoksa rahmetli babamdı. Ama babam hiç birzaman sarılmak istediğimde beni geri çevirmedi. Ama annem öyle değil küçücük çocuktum annemden ayrı okula gidiyordum, kokusuna hasret kalırdım. Tatillerde eve gittiğimde doya doya koklamak isterdim annem anlayamaz ve beni iterdi. Kocaman kadındım ben babamın kucağında otururdum. Burnumun direği sızladı şimdi çok özledim o kucağı........ Allah rahmet eylesin.
Benim kızlarda büyüdüklerinde yada şimdi ne zaman isterlerse benim kucağım onlara hep açık. Her gece kızları yatırmaya gittiğimde önce onlardan o gün içinde yaptığım yanlış birşey varsa özür diliyorum ve bana anne olmakta yardım etmelerini istiyorum. Ve ikisine de onları çok çok sevdiğimi söylüyorum.
Zaman çok çabuk geçiyor, bazen dönüp bakıyorum doğum yaptığım gün dün gibi geliyor , bazende bu süre çok uzak geliyor. Hızla büyüyorlar.
Sizleri çok çok seviyorum........

Canımın içi bende senin gibi annemin sarılmasına hasrettim .Ama bende baba sıcaklığını bilirim.Hayataki en büyük karlı dağdır.Ardımda herzaman hissetiğim.Çocuklarımı doya doya sevdim bende ama onlara baba sıcaklığını hissettiremedim.İnşallah Allah bebeklerine her şeyin en iyilerini versin zaten senin gibi sevgi dolu yüreği olan bi anne vermiş .Annenle olan ilişkinizde yapamadıklarını kızlarınla yaşarsız inşallah.Ben kızımla annemle yaşayamadığım her şeyi doya doya yaşıyoruz.Sende kuzucuklar biraz büyüsünler inanıyorumki yaşarsınız.Hayat sizin için sağlık ,mutluluk, huzur,bolluk ve bereket getirsin hep gülün .Ben arada açıp senin günlüğünde onları seviyorum.Maşallah çok şekerler.

Sevgili Defduru'cum Mustang senin mesajını okuyunca çok duygulandı ve ağladı(müzevir ben:)...
Senin kızlarda,senin gibi altınkalpli,düzgün,sevgisini sınırlamayan,araya duvarlar örmeyen bir anneye sahip oldukları için büyüyünce ne kadar şanslı(hatta şimdi bile böyle düşünüyorlardır eminim,çünkü çocuklar herşeyi hissederler ve bilirler)olduklarını görecekler ve sana bunu bütün güçleriyle hissettireceklerdir...Mustang'a ben ne kadar hissettiriyorum bilmiyorum ama böyle düşünüyorum...
Sizlerde,hayal ablada,sende annemde,siyahta en sevdiğim en taktir ettiğim şey;sizin annelerinden görmediğiniz sevgiyi,onların hatalarından ders alıp,bizlere daha temkinli,daha sınırsızca sevgi olarak sunmanız oldu...Sizlerin anneleriniz(her ne kadar,onların ne yaşadığını bilmesemde aşağı yukarı tahmin ediyorum çünkü benim anneannem öyle)kendi annelerindende aynı sorunları yaşamışlardır ve bunlardan ders almayıp,çocuklarına aynen annelerinin onlara yaptığını uygulamışlardır...Kendi yaşadığı acıları çocuklarınada yaşatmışlardır...Sizler bizlere öyle anneler olmadığınız için hepinize,başta kendi annem Mustang'a,Hayal ablaya,Siyaha,Sana ve bu sorunları yaşayan başka sitede arkadaşlar var ise hepinize; çocuklarınız adına teşekkür ederim...

sözün bittiği yerdeyim..allaha şükürler olsunki hem fiziksel gözleriniz hemde gönül gözleriniz açık 96 96 96

[defduru]

Sevgili Mustang, Hayal Abla ve Sycorox günlüğümü açtığımda sizlerden gelen güzel mesajlar beni çok mutlu etti. İnşallah bende Mustang gibi bir anne olurum ve kızlarımda Sycorox gibi beni anlayabilirler.Sizleri çok seviyorum........

Geçen gün kuzenime gittim. Onunla annelerimizi çekiştirdik biraz. Ben annemle ilişkimden bahsettim o da teyzemle (yani annesiyle) ilişkisinden. Annem ve teyzem aslında çok benzemeselerde aynılar hatta küçük teyzemde sevgilerini gösteremiyorlar sanki sevgilerini gösterdiklerinde bi sarılıp öptüklerinde bişeyleri kaybedeceklermiş gibi geliyor onlara. Küçük teyzemin şu anda 14 yaşında bir kızı var. Bunda birkaç yıl önce onlarda oturuyoruz çocuk sürekli benim kucağımda öpüyor beni, bende çok seviyorum onu bende öpüyorum. Teyzem dayanamadı yeter bana sıkıntı geldi dedi. Rahat bırak biraz insanları dedi. Çocuk şöle bi afalladı. Dedim bırak ben çok mutluyum istediğim için öpüp seviyorum onu ben sıkılmadımki sana ne oluyor. Çocuk dönüp dediki annem beni hiç öpmez ben öpsem yeter der sevmez böyle şeyleri. Dedim boşver beni istediğin kadar öpebilirsin ben de seni sen istediğin kadar öperim. Yani çok uzattım annemler 3 kız kardeş üçüde aynı sevgi fakiri. Kuzenimle o gün aslında sorunun annaneye dayandığına karar verdik. Benim annem şimdi benim kızlara deli oluyor çok seviyor onları hergün gibi arayıp kızları soruyor. Ama ben ananemden böyle bişey görmedim. Kurban bayramında gittiğimde pek bi sarıldı bana garip geldi. Ananem annesiz büyümüş küçük yaşta annesini kaybetmiş daha sonra babası yeniden evlenmiş. Evlendiği kişi aslında ananemin teyzesi ama üvey annelik yapmış ve sevgisiz bir çocukluk geçirmiş. O çocuklarına sevgi verememiş yada gösterememiş. Bizimkilerde bize, bu eksik yönü hiç görememişler. Ben böyle olmayacağım çünkü bir çocuğun en büyük ihtiyacının sevgi olduğunu ve onların sevgiyle beslendiğini biliyorum. Sevmek ve dokunmak en güzel şey .

[defduru]

Birkaç gündür üzerimde öyle bir uyuşukluk varki; canım hiçbişey yapmak istemiyor. Okumam gereken kitaplar var elime alıyorum kapağını bile açmadan kenara koyuyorum. Sabahları kızlardan fırsat bulup okuduğum bir gazetem vardı onu bile okumak gelmiyor. Zaten okuduğum öğrendiğim herşey bir anda aklımdan uçup gidiyor. Ki ben hafızamın güçlü olmasıyla övünürdüm. Telefon defteri kullanmaz her numarayı aklımda tutardım. Şimdi hiç bişey yok. Aman yarabbim ben yaşlanıyormuyum ne???? İşin şakası bi yana bezgin bekir gibiyim. Kızlara ve eve yemek yapmanın dışında (kızlarla ilgilenmeyi saymıyorum ) hiç bişey yapasım yok.......
Bahar yorgunluğumudur acaba bu yoksa geçen haftanın yorgunluğumu çözemedim.Evden part time yapabileceğim bi iş buldum. Hem kafam dağılır hem kendime olan güvenimi kazanmamda yardımcı olur diye düşünüyorum ama kendimi o işede veremiyorum ki ...
Dur bakalım bu haftayıda bitirelim yeni haftayla daha dinamik başlarız. (Bu da diyet gibi oldu her pazartesi başlanan salı bırakılan )
Evdeki herkes uyuyor, eve huzur hakim ve ben karanlıkta oturmuş pc'nin ışığıyla bunları yazmaya çalışıyorum.
Yarın oturup kendime bir liste hazırlayayım bari......
1) Ertelenmiş işler listesi ( ertelemeyi bırak telkinini listeme almayı unutmayayım )
2) Okunacak kitaplar listesi
3) Katılmayı düşündüğüm seminerler listesi (artık haftada birgün benim günüm ve ne istersem yapacağım )
4) Evde fazlalık yapan negatif enerji yayan eşyaların listesi (ihtiyacı olan birileri vardır mutlaka )

Şimdilik bu kadar liste uzayıp gidiyor.

Şimdilik iyi geceler günlük....... Seni seviyorum.... Yazmayı seviyorum..... Burada olmayı seviyorum.......


Dur gidemedim aklıma geldi ortaokula giderken günlük tutmaya başlamıştım. Halamların yanında kalıyordum ve halam bulup benim çocuk aklımla yazdığım şeyleri okumuş ve günlüğümü yırtmıştı bir daha da hiç günlük tutmadım. Bu zamana kadar, bunu kimse yırtamaz yaşasın özgürlük. 13 yaşına döndüm galiba ...... Hadi hoşçakal........