Yeniden doğuş sürecimi izlediğim günlüğüm..

[imported_Angel]

merhaba canım günlüğüm
bugün çok güzel bir bahar günü...güneş ışıl ışıl yanıyor...kuşlar cıvıldıyor..kediler sokaklarda dolaşıyor...gerçekten insanın içi açılıyor
artık hayata karşı çok daha umutlu baktığımı farkediyorum...ve kendime olan güvenimin eskisine göre kat be kat arttığını...bazı şeyleri başardığımı gördükçe başka şeyleri denemeye ve girişmeye daha açık olduğumu hissediyorum...eskiden sürekli beynimin dolu olduğundan ve bir türlü boşaltamadığımdan şikayet ederdim...ve daha da kötüsü bu kadar doluluğu yapanın ne olduğunu bile bilmeden yaşadığım dönemlerim oldu ve hiç bitmeyecek sandım..çaresizlikten psikiyatriste bile gitmiştim..ama şimdi o kararımdan döndüğüm için kendimle gurur duyuyorum...

yeniliklerden değişimden korkardım..beraberinde getireceği sorumluluklardan ve bedellerden korkardım...bunları karşılayamayacağımı düşünürdüm...o yüzden de belli şeylere takılıp hayatımı sadece bu belli sabitler üzerinde dönerek sürdürürdüm...

ama artık öyle olmadığını hissediyorum...doğru zamanda ve doğru noktada doğru bir karar verilerek ufak bir değişim yapılmış ve sonucunda başarı görülmüşse başka şeyleri de böyle deneme isteği geliyor ve onlardada başarılı olma ihtimali yükseliyor..

spor ve diyet sayesinde artık vucudumda gözle görülür değişimler artmaya başladı...eskiden kilomdan ötürü bana sürekli rahatsız edici sözler söyleyen hatta durumu bazen hakarete ve tenkite bile vardıran babam, şimdi benim inceldiğimi kendi ağzıyla açıkca söylüyor..hem de ben sormadan.. ve koşu bandının alınmasına ikna etmeden önceki şiddetle savunduğu aksi düşüncelerin tersine şimdi kendisi benden de fazla savunuyor ve faydalarını söylüyor koşu bandının..." dışarıda biz bu kadar hızlı yürümüyorduk" diye itirafta bulundu bugün...kendisi de onu gerçekten istediğimi ilk başlarda anlamadığını ve öylesine istediğimi ve alındıktan sonra 2-3 günlük geçici hevesle kullanıp sonra bırakacağımı düşünmüş ondan geri çevirmiş meğer...çünkü bugüne kadarki birçok girişimimin devamını getirmediğime şahit olmuştu...kendi açısından o da haklıydı aslında...

dizi ve film bağımlılığımla hala savaşmaktayım ama yol katettiğimi hissediyorum.....hastası olduğum prison break dizisini tekrar izliyorum...ancak ilk izleyişlerimdeki zevki almadığımı itiraf etmeliyim..çünkü zamanında o kadar çok izlemiştimki..artık diyalogları ve bir sonraki sahneyi ezbere biliyordum...artık basit ve yavan geliyor dolayısıyla...peki "durum böyleyken neden mi inatla izliyorum ? " bunu özellikle yapıyorum..hayran olduğum şeylere fazla tutunmamak ve bugünü yakalayabilmek için geçmişe hakettiğinden fazla yapışmamak için....bıkıp usansam da sonuna kadar izlemeye karar verdim ki bir daha izleme isteğim oluşmasın diye...zaten şimdiden kalmadı o istek..ama birnevi kendimi cezalandırıyorum veya aynı şeyi tekrar etmemenin ihtimalini kuvvetlendiriyorum
ayrıca daha da güzeli..o dizideki kadınları kıskanıyor ve onların hayranlarının yorumlarını çekemiyor ve kıskançlıktan çatlıyordum...artık öyle bir duygu yaşamadığımı farketmemi sağladı bu deney ayrıca...çünkü ben de kilo veriyor olduğum için kendimi güzel ve beğenilen olmaya daha yakın hissediyorum...gün geçtikçe güzel olma ihtimaline bir adım daha yaklaştığımı hissediyorum... daha doğrusu bakımlı olmak ve bakımlı görünmek diyelim....evet aslında kıskandığım durum buydu...yoksa hayranlarının yorumlarını neden kıskanaydım ki ? gerçekte ben o kadınları beğenmediğim için ve güzel kriterlerim farklı olduğu için onları o sınıfa sokamıyordum ve neresi güzel bunların diyordum...ama onların benden üstün olduğunu da düşünüyordum biryandan..ama bu üstünlükleri kendilerine özen göstermeleri bakmalarıydı... kilo vermeye başladıkça ben de kendime bakar oldum..ve ayrıca güzellik anlayışlarım da değişti...yani kendimi güzel hissetmem için illa ki taş bebek kadar kusursuz olmam gerekmediğini ve bir başkasını güzel bulmak için de onlarda bu kriterleri aramamam gerektiğinin farkına vardım....kendine saygısıolan ve kendisini seven..kendisine bakan özen gösteren herkes güzeldir diyorum şu anda....evet güzelliğe bakış açım değişti...kilo verdikçe ben de kendime bakmaya başladım ve dolayısıyla kendimi daha güzel hissediyorum...kimseyi de kıskanmama gerek kalmadı...

[bluegirlx]

mükemmel canım ..seni tebrik ederim..kendini sevdikce herkes seni daha çok sevecek..

[YESHAPPY]

vauvv inceldin mi çok iyi. İstikrarlısın gerçekten maşallah.Nazar değmesin tü tü tü;)

[imported_Angel]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

mükemmel canım ..seni tebrik ederim..kendini sevdikce herkes seni daha çok sevecek..

teşekkür ederim canım daima sevgiyle kal

YESHAPPY Nickli Üyeden Alıntı

vauvv inceldin mi çok iyi. İstikrarlısın gerçekten maşallah.Nazar değmesin tü tü tü;)

sağol canım...aslında arada yediklerimi kaçırıyorum ancak hergün spor yaptığım için işi dengeliyor sanırım

gülenyüz gül Nickli Üyeden Alıntı

Hayata umutlu bakabilmen senin için bir başarı ışığı...Bu başarız olduğunda bile karşıda bekleyen bir ışık seni bekleyecek çünkü o ışığı tamamen söndürmemek senin elinde bir parça da olsa o ışık yeniden aydınlatabilirsin...
Değişimler bizleri mutlu eden ve bize casaret verdiren bir parçadır.Kendimize güven kaynağıdır..Bu yolda her zaman girşimci olmalıyız..Umutlu olabilmek için benim yanan bir ışığım var hiç sönmedi bu ışık senin gerçek başarın..Umudunun bitmediği anlamına gelir..
Sevindirici haberine çok sevindim .İyi ki varsın..

güzel yorumun için teşekkür ederim canım gerçekten de çok güzel özetlemişsin umut ışığı olayını...evet girişimci olmak şart buna kesinlikle katılıyorum...ancak girişim için de cesaret gerekiyor...başka faktörlerden az da olsa cesaret elde edince insan kendi isteğiyle girişimde bulunuyor ve kötü sonuçlanma ihtimalinden de korkmuyor...günlüğümün ilk mesajlarımda "üstüne gitmek" tarzı yaklaşımın çok sağlıklı olmadığını söylemiştim...hala da aynı düşüncedeyim...isteksizce yapılan üstüne gitmeler başarısızlıkla sonuçlanıyor..çünkü cesaret yok istek yok ve kötü sonuca kendini hazırlamışsın....beni daha büyük girişimlere iten ve bu cesareti sağalyan şey...daha önceki başarılı olduğum ama aynı zamanda bugünkülerden daha küçük çaptaki daha kolay girişimlerdi...onlar başarılı olunca gittikçe daha büyüklerine karşı isteği artıyor insanın...başa çıkabileceğini düşünüyor...sevgiyle kal canım iyiki varsın

[imported_Angel]

sevgili günlük
bugün itibariyle diyet ve sporda 4. haftamı doldurdum...
yarın 5. haftanın ilk günü olacak

ilk başladığım günle bugün arasında çok fark görüyorum...
vücudumdaki değişimleri sıralamaya çalışayım

- başlamadan önce tartıldığımda kilom aç karnına 76.3 kg idi..bugün ise 72.8 kg çıktı.....yani 3.5 kg vermişim.. hadi 500 gram yanılma payı koysam bile nereden baksam 3 kilo verilmiş...

- eskisi gibi midem sert gergin ve şişkin değil...dokunduğum zaman daha inik ve yumuşak
ve nefes alıp verirken beni zorlamıyor

- kendimi daha hareketli, daha hızlı, daha pratik ve daha atak hissediyorum...normal günlük işlerimdeki hareketlerimin de tarzı değişti..daha hızlı ve daha hafifim...kendimi hayatın beklenmeyen sürpriz gelişmelerine daha hazır ve daha açık hissediyorum

- sporu artık seviyorum...ve eskisi gibi sporu çekilir hale getirmek için illa ki müzik olması gerekliliği şartını aramamaya başladım..bazen müzik dinlemeden de kolayca sporumu yapabiliyorum...müziksiz olduğunda da üzerinde düşünmek istediğim şeyleri düşünmeme fırsat oluyor..
spor yaparken şarkılara bile eşlik etmeye hatta sağa sola danseder gibi sallanmaya bile başladım

- iştahımda azalma oldu ve kan şekerim daha dengeli...öğünler arası acıkma krizleri şeker düşmeleri veya tatlı krizleri yaşamıyorum...hatta bazen öğünün saati gelmesine rağmen yemeyi unuttuğum veya geciktiğim oluyor (ki bir sonraki öğünü son dakikasına kadar iple çekerek beklediğim günleri de biliyorum)

- fiziksel değişimlerden de bahsedeyim....bacaklarım daha ince ve daha şekilli oldular...yani sanki daha ince ve daha uzunmuş gibi görünüyorlar...üstbacak kısmında daha incelmesi gereken kısımlar var ancak şimdiden beyonce nin bacaklarına benzemeye başladılar

- omuzlarımda da incelme var...elimi omuzuma değdiğimde kalınca yumuşak bir tabaka değil omuzumun kemiğinin sertliği geliyor elime...ve omuzumun arka tarafları da aynı şekilde....bu fark gözle de görülebiliyor.....ayrıca boynumda da incelme var

- ve birazcık da göbeğim küçüldü...daha çoooook küçülmesi lazım ama bu bile yetti




-

[imported_Angel]

gülenyüz gül Nickli Üyeden Alıntı

Senin adına 3 kilo verdiğine sevindim.Fiziksel değişimlerde başlamış desene yaza formunda giriyorsun;)

inşallah canım...zaten bi 70 kiloya düşsem dünyalar benim olacak...
4 kilo vermek bir beden küçülmek anlamına geliyormuş...70 olunca sanırım rahatça 40 beden giysilere girebileceğim

[iloscuk]

Tebrik ederim canım.İstikrarlı bir şekilde devam diyorsun.Maaşallah sana:)

[imported_Angel]

Günaydın günlük
dün akşam kendime takıntı ettiğim prison break dizisini nihayet bölümleri ardarda izleye izleye sonunda bitirdim...
ve artık kafamda da bitirdiğimi düşünüyorum ki önemli olan da oydu zaten....bunu nerden mi anladım ? son bölümlerinde her saniyesini izleyemedim sıkılarak izledim...ve sahneleri atlaya atlaya izledim....basit bir tiyatro oyunuymuş gibi gelmeye başladı..çünkü her sahneyi her diyaloğu ve olacakları baştan sonra biliyordum....sıkılmama rağmen özellikle izlediğimi belirtmiştim zaten....bir insan hala birşeyden bıkmamışsa onu kafasında bitirememiş ve takıntı yapmışsa sanırım en güzel yol...bıkana kadar o şeyi tekrar etmek...böylece geri dönme ve tekrarlama isteği kalmıyor...tamamen sıfır noktasına inene kadar eskitmiş oluyoruz...böylece geçmişe ait olan şeyin düşündüğümüz kadar da heyecan vermediğini görüyoruz...şimdi o dizinin bir tek bölümünü bile izlemek içimden gelmiyor...bu çalışmayı özellikle bugüne yetişmek için geçmişteki şeylere odaklanarak arayı kapatmaya çalışma huyumu yenmek için yaptım...(hani bunun hakkında konu da açmıştım ya) mesela bu bahsettiğim dizi biteli tam 1 yıl olmuştu ama etkisinden kurtulamamıştım...şimdi rahatlıkla bugünün şeylerine ayak uydurabileceğimi odaklanabileceğimi düşünüyorum...bu arad belirteyim bu diziyi şu son izleyişimle beraber toplam baştan sona 5 defa izlemişim...e artık izlemeyi istememem ve sonlarında sıkılmam da doğaldı artık...

geçmişle hesabı kesince insan gerçekten bugüne daha istekli bakıyor...mesela son çıkan dizileri filmleri izlemeye karşı daha çok isteğim arttı....dün akşamdan itibaren geçmişle hesabımı kestiğimi çok net biçimde hissediyorum...herşeyi olduğu yerinde ve olduğu zamanında bırakmak lazım..bırakamayınca da bıkana kadar tekrarlamak lazım..illa ki bir noktadan sonra bıkıyor insan çünkü...bu 5 kere olabilir 10 kere olabilir farketmez..sonuç aynı...gerçekten kafam ve beynim çok rahatladı....nasıl rahatladım anlatamam birşeye karşı hala açlık duyuyorsa insan..doyana kadar tekrar etmeliymiş...bunu anladım...

onun haricinde havalar ısınmaya başladı ben de yavaş yavaş kışlıkların bir kısmını kaldırmaya başladım...yine de 1-2 parçayı hala tutuyorum ki o da süpriz yağmurlar olursa diye...

dün serotonini arttırmak için akşam saat 8 gibi 9 gibi falan 1 çorba kaşığını biraz geçkin olmak üzere kuruüzüm yedim ve anında farkı gördüm....çünkü yattığım vakit geldiğinde normalinde saat yaklaşırken insanın esnemesi ve kendini uykulu hissetmesi ve gevşemiş olması gerekirken ben yatağa o şekilde gitmezdim...yani bıraksan sabaha kadar oturabilecek gibi durumda yatardım...kuruüzüm yediğim gün bünyem gerçekten uyku moduna girdi ve esnedim....uzun süredir olmayan birşeydi bu...ve rahat bir uyku çektim...diyetime kuruüzüm eklemeye devam ediyim ben...demekki bende serotonin eksikliği olduğu için uyku saatinde uyku moduna giremiyormuş bünye...bunu anlamam iyi oldu...
ayrıca netten okuduğum bir bilgiye göre serotonin iştahı da azaltırmış...demekki neden mutsuz insanların kendilerine yemeğe verdiklerini şimdi daha iyi anladım....

[bayşegül]

tatlım
çok güzel değişimler bunlar
seni tebrik ediyorum
son sürat spora devam
sevgiyle kal

[hayallerimgerçekleşiyor]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

merhaba canım günlüğüm
bugün çok güzel bir bahar günü...güneş ışıl ışıl yanıyor...kuşlar cıvıldıyor..kediler sokaklarda dolaşıyor...gerçekten insanın içi açılıyor
artık hayata karşı çok daha umutlu baktığımı farkediyorum...ve kendime olan güvenimin eskisine göre kat be kat arttığını...bazı şeyleri başardığımı gördükçe başka şeyleri denemeye ve girişmeye daha açık olduğumu hissediyorum...eskiden sürekli beynimin dolu olduğundan ve bir türlü boşaltamadığımdan şikayet ederdim...ve daha da kötüsü bu kadar doluluğu yapanın ne olduğunu bile bilmeden yaşadığım dönemlerim oldu ve hiç bitmeyecek sandım..çaresizlikten psikiyatriste bile gitmiştim..ama şimdi o kararımdan döndüğüm için kendimle gurur duyuyorum...

yeniliklerden değişimden korkardım..beraberinde getireceği sorumluluklardan ve bedellerden korkardım...bunları karşılayamayacağımı düşünürdüm...o yüzden de belli şeylere takılıp hayatımı sadece bu belli sabitler üzerinde dönerek sürdürürdüm...

ama artık öyle olmadığını hissediyorum...doğru zamanda ve doğru noktada doğru bir karar verilerek ufak bir değişim yapılmış ve sonucunda başarı görülmüşse başka şeyleri de böyle deneme isteği geliyor ve onlardada başarılı olma ihtimali yükseliyor..

spor ve diyet sayesinde artık vucudumda gözle görülür değişimler artmaya başladı...eskiden kilomdan ötürü bana sürekli rahatsız edici sözler söyleyen hatta durumu bazen hakarete ve tenkite bile vardıran babam, şimdi benim inceldiğimi kendi ağzıyla açıkca söylüyor..hem de ben sormadan.. ve koşu bandının alınmasına ikna etmeden önceki şiddetle savunduğu aksi düşüncelerin tersine şimdi kendisi benden de fazla savunuyor ve faydalarını söylüyor koşu bandının..." dışarıda biz bu kadar hızlı yürümüyorduk" diye itirafta bulundu bugün...kendisi de onu gerçekten istediğimi ilk başlarda anlamadığını ve öylesine istediğimi ve alındıktan sonra 2-3 günlük geçici hevesle kullanıp sonra bırakacağımı düşünmüş ondan geri çevirmiş meğer...çünkü bugüne kadarki birçok girişimimin devamını getirmediğime şahit olmuştu...kendi açısından o da haklıydı aslında...

dizi ve film bağımlılığımla hala savaşmaktayım ama yol katettiğimi hissediyorum.....hastası olduğum prison break dizisini tekrar izliyorum...ancak ilk izleyişlerimdeki zevki almadığımı itiraf etmeliyim..çünkü zamanında o kadar çok izlemiştimki..artık diyalogları ve bir sonraki sahneyi ezbere biliyordum...artık basit ve yavan geliyor dolayısıyla...peki "durum böyleyken neden mi inatla izliyorum ? " bunu özellikle yapıyorum..hayran olduğum şeylere fazla tutunmamak ve bugünü yakalayabilmek için geçmişe hakettiğinden fazla yapışmamak için....bıkıp usansam da sonuna kadar izlemeye karar verdim ki bir daha izleme isteğim oluşmasın diye...zaten şimdiden kalmadı o istek..ama birnevi kendimi cezalandırıyorum veya aynı şeyi tekrar etmemenin ihtimalini kuvvetlendiriyorum
ayrıca daha da güzeli..o dizideki kadınları kıskanıyor ve onların hayranlarının yorumlarını çekemiyor ve kıskançlıktan çatlıyordum...artık öyle bir duygu yaşamadığımı farketmemi sağladı bu deney ayrıca...çünkü ben de kilo veriyor olduğum için kendimi güzel ve beğenilen olmaya daha yakın hissediyorum...gün geçtikçe güzel olma ihtimaline bir adım daha yaklaştığımı hissediyorum... daha doğrusu bakımlı olmak ve bakımlı görünmek diyelim....evet aslında kıskandığım durum buydu...yoksa hayranlarının yorumlarını neden kıskanaydım ki ? gerçekte ben o kadınları beğenmediğim için ve güzel kriterlerim farklı olduğu için onları o sınıfa sokamıyordum ve neresi güzel bunların diyordum...ama onların benden üstün olduğunu da düşünüyordum biryandan..ama bu üstünlükleri kendilerine özen göstermeleri bakmalarıydı... kilo vermeye başladıkça ben de kendime bakar oldum..ve ayrıca güzellik anlayışlarım da değişti...yani kendimi güzel hissetmem için illa ki taş bebek kadar kusursuz olmam gerekmediğini ve bir başkasını güzel bulmak için de onlarda bu kriterleri aramamam gerektiğinin farkına vardım....kendine saygısıolan ve kendisini seven..kendisine bakan özen gösteren herkes güzeldir diyorum şu anda....evet güzelliğe bakış açım değişti...kilo verdikçe ben de kendime bakmaya başladım ve dolayısıyla kendimi daha güzel hissediyorum...kimseyi de kıskanmama gerek kalmadı...

Tebrikler, azmin sonu başarıdır. Sabırla zayıflıyor ve daha da güzelleşiyorsun, ama senin gönlün o kadar güzelki eminim zaten güzelsindir sadece onun farkına varıyorsundur Süper böyle devam darısı başıma