Yeniden doğuş sürecimi izlediğim günlüğüm..

tamamm, nasıl istersenn hepp mutlu kall

[imported_Angel]

benimkisi artık günlük değil saatlik gibi oldu

neyse sabahki tişort olayını unuttum..
az önce dışarı yürüyüşe çıktım..uzun süredir içimden gelmiyordu..çünkü oturduğum yeri..daha doğrusu oturduğum sitenin halkını sevmediğim ve onlarla karşılaşmak istemediğim için dışarı çıkasım yoktu...bunu yapmayınca da kilolar katlanarak bana döndü tabi...önce acaba eve yürüyüş bandı mı alsam dedim..hem o kişileri görmemiş olurum hem de kilo veriririm diye..ama fiyatları çok pahalı..en ucuzu 600 lira..vazgeçtim..bu mesele için bi ara bunalıma girmiş ve ağlama noktasına gelmiştim..çünkü ailem de kilo aldın diyip duruyor..bugün de dedi..

kilo verme güven telkininin etkisi midir bilmiyorum ama..az önce yürüyüş için dışarı çıktım döndüm..neyseki korktuğum gibi hoşlanmadığım kişiler çıkmadı karşıma...ayrıca o kişilerin de sitenin daha çok hangi taraflarında karşıma çıktığını da keşfettim ve onların daha az olduğu tarafta yürüyüşümü yaptım...biraz da havanın soğuk olması işime geldi..hava soğuk olunca etrafta pek gezinen olmuyor..ve de yürüdüğüm yer yokuşlu engebeli olduğu için de spor amaçlı çıkanlar sitenin hoşlanmadığım tip insanlarıyla burun buruna geldiğim tarafında yürüyorlar orası düz yol diye tercih ediyorlar..
neyse buna da çözüm buldum çok şükür...kulağıma kulaklık takıp telkinlerimi dinledim ki zaten etrafı duymaya kapalı ve aldırmaz görünmek için...hem de vakti boşa harcamamak için şimdi biraz daha iyi moralim...yorularak döndüm ama biraz kalori harcadım hiç değilse..

[imported_Angel]

şu aralar biraz sıkıntılı bir dönemdeyim ama neyseki eskisi kadar odaklanmıyorum kötü şeylere...
mesela dün canım sıkılınca hemen film açıp izledim filme odaklandım ilaç gibi geldi...
kendimi kötü hissettiğimi anladığım zaman kendimi iyi hissetmemi sağlayacak veya en azından dikkatimi başka şeye yoğunlaştırıp unutturacak şeylere yöneldiğimi farkettim...yani oturup düşünerek olayı daha da büyütmüyorum içimde..

dün babamla koşu bandı konusunda tartıştık..istediğim sonuca ulaşamadım..yani bant alınmayacak eve...madem o kadar rahatsız oluyorsun benimle beraber yap yürüyüş dedi...ben de kabul etmedim...artık 30 yaşına merdiven dayamış bi kızın da yürüyüşe babasıyla çıkması artık kabul edemeyeceğim birşey..kişiliğimi o kadar da ezdiremem hiç kusura bakmasın..
ben de etrafımdaki insanları sineye çekip tek başıma çıkacağım madem yürüyüş bandı da alınmayacak başka seçeneğim yok...millet bana bakmasın diye babamı yanına alıp da bir de o güzelim temiz havada onun boş hikayelerini dinlemek istemiyorum...kafam şişiyor resmen...zaten yaşlı adam benim tempoma ayak uyduramaz..ben ona uysam bu sefer boşa giyinip çıkmış olacağım...kilo da veremiyeceğim..hem dediğim gibi artık kişiliğimi ezdirmem...

neyse...kendime ait kişilik özelliklerimi ve zevklerimi yavaş yavaş oturtmaya başladığımı hissediyorum..bugüne kadar kendimi herşeyin dışında görürdüm..yani herşeyin kategorileri vardı ben ise "hiçbir kategoriye girmeyen bir kategorisiz" dim...önceleri bu durumu bi özellik sanırdım kendimce...aslında kötü gönüle teselli...bu durumun neden ortaya çıktığını da anladım...herşey kendi içinde belli sınıflara belli seçeneklere ve belli kategorilere türlere ayrılıyor...ben ise hiçbir kategoriden zevk almıyor beğenmiyordum..aslında bunun bir nedeni de başka türlerinin varolduğunu bilmediğimden...yada hep "olmayanı, daha başkasını" sürekli arıyor olmamdandı...

mesela diyelim bugüne kadar aldığım hiçbir parfümü tamamen kullanıp bitirdiğimi hatırlamam..yarısına inince beğenmediğimi anlar hemen çöpe sallardım...sonradan parfümlerde kullanılan koku türlerinin neler olduğunu araştırdım...ve en son olarak da hangi türün bana en uygun olduğuna karar verdim..ve bundan sonra sadece o türden olan seçeneklere yöneleceğim....hiçbirşeyi beğenmemem ondan kaynaklamıyormuş seçeneklerimi bilmemekten...hep olmayanı istemek yerine olanların arasından kendime en uygununu bulmalıyım herşeyde...böylece herşeyden daha çok zevk alacağım...

koşu bandını alıp sana süpriz yaptığını imgele.
sevgiyle mutlu kal....

[imported_Angel]

bengusu Nickli Üyeden Alıntı

koşu bandını alıp sana süpriz yaptığını imgele.
sevgiyle mutlu kal....

aslında bu fikir aklıma da gelmedi değildi hani

[imported_Angel]

günlüğüme eklemeyi unutmuşum...
anladımki "ben farklıyım, ben herşeyi beğenmem" demek yerine bazen önceden belirlenmiş olan kalıplardan birine girip o kalıbın dışına çıkmadan o çember içindeki seçenekler arasında özgürce dolaşmak daha makul bir yolmuş...yoksa sonradan bi bakıyosunuz ki herşeyden dışlanmışsınız ve hiçbirşeyden zevk almıyorsunuz..
önemli olan hangi çemberin bize en uygun olduğu..onu anlamak için de bütün çemberlerin içinde ne olduğuyla ilgili önbilgi sahibi olmak gerekiyor..

[imported_Angel]

Günaydın sevgili günlük
dün alışveriş yenilikleri için takip ettiğim bir markanın sanal kataloğunda bir çanta gördüm..ancak bu çantanın fiyatı ömrümde bugüne kadar bir çantaya hiç vermediğim bir fiyattı..(55 lira) ancak görünüşüne içim gitti ve benim de evde o tarzda kullanabileceğim hiç çantam yoktu...
önce fiyatının neden bu kadar pahalı olduğuna kızdım üzüldüm..babam laf edicek 55 liraya çanta mı alınır diye üzüldüm (çünkü biliyorum huyunu yapar,herşeyi mümkünse bedavaya getirmeye çalışan birisi) zaten evin hangi köşesine baksam kendi seçimlerimiz olmayan ve bir şekilde bedava promosyonla veya gazete kuponuyla alınmış şeyler görüyorum...renkleri biçimleri bizim seçimimiz değil...onlar ne verirse yani..ve ben böyle yaşamaktan bıktım...para vermek pahasına da olsa kendi seçtiğim şeyleri alıp kullanmak istiyorum..

neyse çanta konusuna döneyim..önce fiyatı için üzülmüştüm ama sonra içimden bi ses dediki "harçlığın yetmiyor mu ? yetiyor..eeee o zaman ?....
onu nasıl kullanacağına kendin karar vermelisin..ister harçlığının hepsini sadece birşeye yatırırsın, ister 10 şey alırsın...onu zaten sen harca diye veriyorlar" ayın sonuna kadar da başka acil alacağım birşey olmadığına göre babam söylense de o çantayı almaya karar verdim...çünkü almazsam içimde kalıcak ve daha sonra pişman olacağım...evet belki ailem herşeyi ucuza getirerek yaşamaya alışmış olabilir ancak ben bunun devamı olmak istemiyorum artık...çünkü kendim seçmek ve kendime değer vermek istiyorum...maddi durumumuz da aslında kötü falan değil çok şükür orta halli..ama eskinin alışkanlığı varlık için darlık çekenlerden işte anlarsınız..

sokağa çıktığım zaman 17 yaşındaki kızların bile benimkilerden daha pahalı ve daha değerli şeylere sahip olduklarını gördükçe..daha bakımlı ve özenli olduklarını görünce eziliyorum...hayır bu kıskanmak değil...sahip olup giydiğim, taktığım ve dışarı çıktığım şeylerle ben resmen kendime özen göstermediğimi ve değer vermediğimi vurguluyordum...kolumdaki çanta mesela pazardan alınma veya hipermarketlerdeki markası bile belli olmayan uyduruk çantalardı...hatta bel çantasını koluma takardım...

dün o bel çantası da dahil olmak üzere beğenmediğim çantaları bir poşete koydum ve onları sadece mahalle bakkalına giderken cüzdan ve telefon taşımak için kullanmaya karar verdim...dışarıya alışveriş için gittiğimde ise bunlardan bir parça daha iyi olan çantalarım var artık onları kullanacağım....standartlarımı yükseltmem gerektiğini öğrendim...yoksa kendime saygı duyamıyorum..

[Belgin ∞]

Anlamadım ben.

Yani maddesel yaşamdan mı haz alıyorsun? Güzel görünmek demek saygı duyulmak demek mi? Üstündeki kıyafetlerin eski çok eski ama tertemiz olduğu insanlar senin için hangi kategoriye giriyor? Standartlarını yükseltemeyen, durumu olmayan insanlar senden uzak mı dursunlar?

[imported_Angel]

redflowers Nickli Üyeden Alıntı

Anlamadım ben.

Yani maddesel yaşamdan mı haz alıyorsun? Güzel görünmek demek saygı duyulmak demek mi? Üstündeki kıyafetlerin eski çok eski ama tertemiz olduğu insanlar senin için hangi kategoriye giriyor? Standartlarını yükseltemeyen, durumu olmayan insanlar senden uzak mı dursunlar?

beni böyle anlamış olmana çok üzüldüm..kendimi azarlanıyor gibi hissettim...maddi şeylerden zevk almayı suç olarak görmüyorum...başka şeylerden zevk aldığım gibi kendime güzel şeyler alıp kendimi şımartmayı da seviyorum..

benim orada anlatmaya çalıştığım şey..daha iyilerini alabilecek maddi imkana sahip olmamıza rağmen ailem zamanında yetiştiği yokluk ve darlık bilincini hala sürdürüyor olması...ve bunun benim yaşamıma kadar yansıyor olması..illa pahalı olması gerekmez alınan şeyin...ama birşey sadece ucuz olduğu için alınıyorsa tek gerekçe buysa orda durup düşünmek gerek bence..

yani hep herşeyi alırken iyisine kötüsüne güzeline çirkinine bakmadan en ucuzunu alır hala babam...sonra da aldığı şeyden maksimum performans bekleyince de hayalkırıklığına uğrar ve aldığı şeylere söver...bunlar ufak ayrıntılar ama herşeyi bu bilinçle yapınca niteliksiz bir yaşama dönüyor..ben bunu yanlış buluyorum...daha nitelikli yaşam için durumun elverdiği kadarıyla en iyisini almalısın...bence bu insanın kendisine değer vermemesi saygı duymaması ve daha azla yetinmesi demektir....bence önemli olan "koşullarının elverdiği ölçüde kendine değer vermeyi bilmektir"ben güzellere bakımlı insanlara saygı gösteririrm diye birşey asla demem...demek istediğim şey...çevrede böyle yapanlar var o ayrı konu...satış elemanları bile sizin kıyafetinize göre size davranıyor bu bir gerçek....neyse konumuz bu değil...

insan imkanları olduğu halde kendisini daha kötü şeylere layık görüp 2 günde parçalanacak şeyleri almalı diye düşünen varsa onlara da birşey demiyorum...bu bence kendine saygı göstermemenin değer vermemenin işaretidir..ve ben artık kendime saygı göstermek istiyorum dedim..
saygılarımla...

[Belgin ∞]

Evet şimdi anladım :)

Açıklaman için teşekkür ederim. Kafama gerçekten takıldığı için sormuştum, yani anlamadığım için yanlış anladığım için değil. Azarlanmış hissetmene de ben çok üzüldüm, bunun için özür dilerim.

Kendini şımartman çok güzel, bunu ben de çok sık yapıyorum.

Aslında şimdi aklıma geldi bunları yazarken, çok sevdiğim bir arkadaşıma özenirim ben :) Sabah kalktığında saçlarını tarar, makyajını yapar, parfümünü sürer evde otursa bile. Bu da bir seçim elbette. Ben eşofmanlarla çıkarım bazen, makyaj yapmadan, spor tamamen. Ama yine de severim kendimi. Ama tabii makyaj da yakışıyor bana Yapsam da iyi olur hani.

Evet ya yapsam iyi olur, ben süslenmeye gidiyorum