İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.

[karavan]

Evet keşke böyle bir imkana sahip olabilseydim.Çünkü insanın çocukluğu tüm hayatı.Bakıyorum da çocukluğumda yaşadıklarımın hep değişik versiyonlarını yaşamaya devam ediyorum.Yaşım ellibeş.
Düşünebiliyormusunuz?...
Yirmisekiz yıl ailenizle birlikte yaşıyorsunuz ne acıdır ki yirmisekiz güzel gün hatırlamıyorsunuz.Malesef ellibeş güzel günü de hatırlıyamıyorum şimdilerde.
Geriye baktığımda hep çalışıp çabalıyan birisini görüyorum ama sadece çalışmakla geçmiş bir ellibeş yıl,deliler gibi hiç durmamacasına.Hadi diyorum kendime hadi, çalışsana yine, devam etsene aynı tempoyla çalışmaya, hani çok çalışkandın, hani dağları yıkardın.Olmuyor artık. Gönlümde bedeninde çok yorgun.Elimi kaldırmak zor geliyor bazen.Öylece sessiz sakin izliyorum geçmişimi. Aradığım tek şey bugünlerde "Huzur" sadece huzur.O hiç tadamadığım, özlemini duyduğum huzur.
Hala lüks bir yere gitmek istemiyorum, oralardaki insanlardan uzak olmak istiyorum,birisiyle arkadaş olabilmek üç beş kişilik de olsa bir toplulukta konuşabilmek için savaş veriyorum kendimle.Yüzüm kızarıyor geri duruyorum birşeylerden hep.Ailemden kalan en büyük mirası paylaşma savaşım mı bu benim? Zaten vermek istesem de kimse almıyor ki neyi kimle paylaşamamanın savaşı bu?
O çok sevdiğim çocuklarıma bir gün olsun güzel bir kelime söyliyememek ne demektir bilirmisiniz?Ama onlara bağırıp çağırırken,onları aşağılayıp azarlarken ben hep oradaydım.Onların yanıbaşındaydım.Onlar şimbi bana rağmen başarılı birer birey ama ya içlerindeki çocuk?
Hıçkıra hıçkıra yazdığım satırlarımı tamalamak için sarfettiğim gayreti onlara daha iyi davranabilmek için de çok sarfettim.Bu konuda hep kendimle mücadele ettim.Ama hep yenik düştüm.Onlara bağırmadan güzelce birşeyleri izah etmek isterken kendimi o utandığım gürültünün içinde buldum hep.
Bugünlük burada kesmek istiyorum.Kendimi daha iyi hissedince yine yazmaya devam edeceğim.

[fgceker]

Sevgili Karavan;

Öncelikle günlüğünüz hayırlı olsun ve hep mutlu haberlerinizle dolsun...Her yeni gün size hep olumluya ve iç sıkıntılarınızdan arınmaya doğru giden yolda rehber olsun..

Ama onlara bağırıp çağırırken,onları aşağılayıp azarlarken ben hep oradaydım.Onların yanıbaşındaydım.Onlar şimdi bana rağmen başarılı birer birey ama ya içlerindeki çocuk?


Demişsiniz ki onlar şimdi bana rağmen başarılı birer birey....Bence olaya farklı bir açıdan bakmalısınız...Onlar sizin sayenizde başarılı birer bireyler, sizin çalışma azminizi örnek almış birer bireyler...bence yaptığınız güzel şeylerin farkında olan birer bireyler...yoksa sizin dediğiniz gibi olsaydı olay inanın bana hayatları için hiç bir çaba sarf etmeyen bireyler olabilirlerdi...Bizler bazen yaptıklarımızın hep boşa gittiğini ya da sevdiklerimize onları ne kadar sevdiğimizi bir türlü hissettiremediğimizi düşünürüz....Oysa durum bundan tamamen farklı olabiliyor..

Güzel olan şey şu siz yaptığınız davranışı onaylamıyorsunuz ve bunu düzeltmek için bir şeyler yapmak istiyorsunuz. Şu an içinde bulunduğunuz durum bana bunu gösterdi. Biliyorsunuz ki insan nefes almaya devam ettiği sürece hiç birşey için ama hiç birşey için asla geç değildir. ..Lütfen bunu hatırlayın ve biraz şöyle düşünmeye çalışın eminin biraz düşününce ailecek güldüğünüz anların olduğunuda hatırlıycaksınız ve eminim bundan bu anları çocuklarınız ve eşinizde hatırlıyorlardır. Önemli olan şey sizin gerçekten değişmeyi,hatalı olarak gördüğünüz davranışlarınızdan arınmayı ne kadar çok istiyor olduğunuz. Yoksa bu kadar fazla iç huzursuzluk yaşamazdınız. Bence bunun için hem kendi adınıza hemde aileniz adına mutlu olun. Çünkü siz değişime giden yoldaki en zor ve güçlü adımı atmış bulunuyorsunuz.Kendinizi sorgulayıp bu davranışlarınızdan hoşnut olmadığınızın farkına vardınız ve bunları iyiye güzele doğru değiştirmek istiyorsunuz. Bu cesaretinizden dolayı sizi ayakta alkışlıyorum Bunu fazlasıyla hak ediyorsunuz. Ve biliyorum ki herşey ama herşey zamanla düzelicek ve inanın bana sizde fark ediceksiniz ki çocuklarınız sizi çok ama pek çok seviyorlar...Sizin adınıza Onlara tüm sevginizle sıkı sıkı sarılıp birlikte mutlu olacağınız günlerin pek yakında gelmesini diliyorum...

Uğur böcekleri size uğur getirsinler ve hayatınızda neşe ve mutluluk yolunda olan tüm kapılar açılsın ve içinizdeki tüm huzursuzluklar teker teker bu kapılardan uçup yerini iyiye ve güzele bıraksın...

[maviinci]

Size bir sürü yorum yazmıştım ama hepsi silindi. Kısmet değilmiş :) Siz sabırla, adımlarınızı yere sağlamca basarak hareket ederseniz eminim yüreğinizdeki sevgiyi açığa çıkaracaksınız :)Ve inanın bana, bu çokk kısa bir sürede gerçekleşiyor, insan sonrasında bu tür düşüncelere harcadığı zamana üzülüyor. Bunlar size belki boş sözler gibi gelebilir ancak emin olun değil. Ve hayatınız daha da güzel olmak için sizi bekliyor, sadece sizi bekliyor :) Benim kalbim sizinle, dilerim herşey gönlünüzce olur Allah'ım yardımcınız olsun.

[Işıldayan Safir]

Merhabalar Sevgili karavan,

Günlüğünüz hayırlı olsun. En mutlu, en huzurlu deneyimlerinizle dolup taşsın. Duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz. Öncelikle teşekkür ederim size. Zaten modumdaydım gözlerim doldu.

Gerçekten hiç mi güzel gün hatırlamıyor musunuz? Mesela çocuklarınızın doğduğu gün, ilk adım attıkları zamanlar, okula ilk başladıkları gün, belki özel bir günün anısı, vs... Hiçbiri yok mu aklınızda?

Huzurunuzu yok eden şey neydi? Bunu yutan eleman olarak kabul edelim (3 gündür matematik çalışıyorum kusuruma bakmayın.). Yutan elemanı silmek ve huzuru hayatınıza davet etmek için nelerden vazgeçmeniz gerekir? Bu bedel size neye mal olur? bunu düşünün önce. Farklı bir açıdan bakarsak şöyle de düşünebiliriz. Neyi korumak için huzurunuzdan vazgeçtiniz? bunu da sorabilirsiniz kendinize.

Ayrıca artık geçmiş geçmişte kaldı. Geçmişi değiştirmek için hiçbir şey yapamayız. Ama bugünümüzü ve yarınımızı güzelleştirmek için elimizden geleni yapabiliriz.

Çocuklarınıza yıllarca güzel sözler söylememişsiniz. Ama bu şimdi bir telefon açıp: "Kızım/Oğlum Seni seviyorum. Seni incitecek bir şey yaptıysam lütfen beni affet." demenize engel olamaz. Değil mi?

Mutluluk bir seçimdir. Eğer mutlu olmayı seçerseniz mutlu olabilirsiniz. Eminim seçiyorum diyorsunuzdur şimdi... Nasıl olacağını merak ediyorsanız ya da seçiyorum hep ama olmuyor diyorsanız ben size yardımcı olayım.



Kutunun içinde hayatınızda en çok sahip olmak istediğiniz şeyin var olduğunu imgeleyin. Bu sizin hediyeniz... İçindekini siz atmadıkça kimse elinizden alamaz. Paketinizi açtığınızda dileğinizi hayatınıza kabul edin. Ve "O" artık sizinle... Dilerim en yüksek hayrınıza gerçekleşsin...

Bakın işe yaramaya başladı sanki. Artık buradasınız ve hiç ama hiç yalnız değilsiniz. Bu da mutlu olmanız için bir sebep bana göre. Küçük mutluluklara da gözlerimizi kapatmamamız gerekir.

Ben çooookkk mutlu ve huzurlu olacağınıza eminim. Siz yeter ki iç sesinizi dinleyin ve isteyin. Sonra harikulade deneyimlerinizi bizlerle paylaşın ki mutluluğunuz katlanarak çoğalsın.

İyi ki varsınız.

Aramıza hoş geldiniz.

Sevgiyle kalın, sağlıkla nefes alın.

[karavan]

Sayın fgceker,

Öncelikle beni yalnız hissettirmediğiniz içn Allah sizlerden razı olsun.


"Güzel olan şey şu siz yaptığınız davranışı onaylamıyorsunuz ve bunu düzeltmek için bir şeyler yapmak istiyorsunuz." demişsiniz

Ben bunu kendimi bildim bileli yapıyorum.Hep yapmak istedim ama bir türlü beceremedim.Kendimi hep onaylamadığım hareketlerin içinde buldum.Şimdi yaklaşık yedi sekiz senedir bu tür davranışları bıraktım ama zaten büyük oğlum evleneli üç yıl oldu ve İzmire taşındı,küçük oğlumda iki buçuk yıldır Azerbaycan da çalışıyor eşimle de artık ayrı yaşıyoruz.Elbette telefonla maille haberleşiyor onlara utanarak da olsa güzel şeyler söylüyorum.Bana her babacım,babam dediklerinde yerin dibine giriyor davranışlarımın bedelini ödemeye devam ediyorum.Onları bir gün olsun karşıma alıp konuşamadım.Bunu yapmayı öyle çok istedim ama yapamadım.

Güzel babam da benimle hiç konuşmazdı.Bana kızdığı zaman ağzına geleni söyler hakaret ederdi.Bu da yetmez sayfalar dolusu mektuplar yazardı.
Benim yaptığım onaylamadığım babamın yaptıklarını tekrar etmekten başka ne ki.

Babacım seksenli yaşlarda ve çok yakın zamanda bana telefon açıp dakikalarca hakaret ettikten sonra yüzüme kapattı.Ben sadece dinledim tek kelime etmeden dinledim sadece ve o kapattıktan sonra ahizeyi usulca yerine koydum.

Defalarca barıştım ellerini öptüm ama hep küslük noktasına geldik bugün olduğu gibi.Onlar İzmirde bense Antalyadayım.Küçük bir limon bahçem var.Ara ara kargo ile limon gönderir içine az da olsa maddi birşeyler koyarım o hakaret etmek için beni arayan güzel babamın sesini bir kerecik olsun teşekkür ederim oğlum derken duymak istiyor insan.Ama benim beklediğim teşekkür değil ki.O duymayı özlediğim ama hiç duyamadığım bir çift güzel söz.Onlar kızkardeşimi severler.Bu çocukluktan beri böyle olagelmiştir.Beni hiç sevmezler.
Hiç unutamam birgün yine kızkardeşimin yüzünden babacım bir tokat atmıştı.Sonra haksız yere attığını öğrendi ben masaya başımı koymuş ağlarken masanın üzerindeki tencerenin kenarına bir yeşil on liralık bıraktı.Keşke o parayı bırakmasaydı onun yerine beni sabahlara kadar dövseydi.Belki ömrüm boyunca bu kadar aşağılanmışlık hissetmezdim.
Zaman zaman onlara kızıyorum ama içimde kendilerine en ufak tek kelime etmedim etmiyorum.Etsem zaten fazlası ile geri iade ederler biliyorum.

[karavan]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

Size bir sürü yorum yazmıştım ama hepsi silindi. Kısmet değilmiş :) Siz sabırla, adımlarınızı yere sağlamca basarak hareket ederseniz eminim yüreğinizdeki sevgiyi açığa çıkaracaksınız :)Ve inanın bana, bu çokk kısa bir sürede gerçekleşiyor, insan sonrasında bu tür düşüncelere harcadığı zamana üzülüyor. Bunlar size belki boş sözler gibi gelebilir ancak emin olun değil. Ve hayatınız daha da güzel olmak için sizi bekliyor, sadece sizi bekliyor :) Benim kalbim sizinle, dilerim herşey gönlünüzce olur Allah'ım yardımcınız olsun.

Sayın maviinci,

Siz de diğer arkadaşlar gibi değer verip vaktinizi ayırmış birşeyler yazmışsınız ama okumam nasip olmamış.Olsun ben yine de size de teşekkür ediyorum.Haklısınız bu dedikleriniz bana öyle boş ve anlamsız geliyor ki.Umarım dediğiniz gibi olur. Allah razı olsun.

[karavan]

WaMPiReLLa Nickli Üyeden Alıntı

Merhabalar Sevgili karavan,

Günlüğünüz hayırlı olsun. En mutlu, en huzurlu deneyimlerinizle dolup taşsın. Duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz. Öncelikle teşekkür ederim size. Zaten modumdaydım gözlerim doldu.

Gerçekten hiç mi güzel gün hatırlamıyor musunuz? Mesela çocuklarınızın doğduğu gün, ilk adım attıkları zamanlar, okula ilk başladıkları gün, belki özel bir günün anısı, vs... Hiçbiri yok mu aklınızda?

Huzurunuzu yok eden şey neydi? Bunu yutan eleman olarak kabul edelim (3 gündür matematik çalışıyorum kusuruma bakmayın.). Yutan elemanı silmek ve huzuru hayatınıza davet etmek için nelerden vazgeçmeniz gerekir? Bu bedel size neye mal olur? bunu düşünün önce. Farklı bir açıdan bakarsak şöyle de düşünebiliriz. Neyi korumak için huzurunuzdan vazgeçtiniz? bunu da sorabilirsiniz kendinize.

Ayrıca artık geçmiş geçmişte kaldı. Geçmişi değiştirmek için hiçbir şey yapamayız. Ama bugünümüzü ve yarınımızı güzelleştirmek için elimizden geleni yapabiliriz.

Çocuklarınıza yıllarca güzel sözler söylememişsiniz. Ama bu şimdi bir telefon açıp: "Kızım/Oğlum Seni seviyorum. Seni incitecek bir şey yaptıysam lütfen beni affet." demenize engel olamaz. Değil mi?

Mutluluk bir seçimdir. Eğer mutlu olmayı seçerseniz mutlu olabilirsiniz. Eminim seçiyorum diyorsunuzdur şimdi... Nasıl olacağını merak ediyorsanız ya da seçiyorum hep ama olmuyor diyorsanız ben size yardımcı olayım.

Kutunun içinde hayatınızda en çok sahip olmak istediğiniz şeyin var olduğunu imgeleyin. Bu sizin hediyeniz... İçindekini siz atmadıkça kimse elinizden alamaz. Paketinizi açtığınızda dileğinizi hayatınıza kabul edin. Ve "O" artık sizinle... Dilerim en yüksek hayrınıza gerçekleşsin...

Bakın işe yaramaya başladı sanki. Artık buradasınız ve hiç ama hiç yalnız değilsiniz. Bu da mutlu olmanız için bir sebep bana göre. Küçük mutluluklara da gözlerimizi kapatmamamız gerekir.

Ben çooookkk mutlu ve huzurlu olacağınıza eminim. Siz yeter ki iç sesinizi dinleyin ve isteyin. Sonra harikulade deneyimlerinizi bizlerle paylaşın ki mutluluğunuz katlanarak çoğalsın.

İyi ki varsınız.

Aramıza hoş geldiniz.

Sevgiyle kalın, sağlıkla nefes alın.

Sevgili WaMPiReLLa,

Elbette güzel geçen günlerim olmuştur ama o kadar az ki ve onların üzerini örten kötü günlerin ağırlığı ile öylesine dipteler ki.Siz sorunca şöyle bir düşündüm gerilere taa gerilere bakıp.Hatırlamakta zorlandım biliyormusunuz.Ne acıdır ki hep kavgalar hep huzursuzluklar elbette aralarında çok çok az da olsa bir tebessüm bir iki güzel söz vardır diye düşünüyorum ama hatırlıyamıyorum.Dedim ya kendimi hep işe vermiştim.Belki bir kaçıştı çalışmak benim için bir kurtuluş.İşimde daha mutluydum çünkü.Hiç bitmesin isterdim mesailer.Eve dönerken geri geri giderdi ayaklarım vardiya çıkışlarında.Karşılaşacağım sahne hep aynı sadece dekorlar değişiyordu gün be gün.Korkarak açardım kapıyı, bugün yine ne oldu ben yokken diye.Olan da sadece çocukların problemleri.Evde kimse olmasın isterdim şikayet edecek.Kapıyı çalınca açan bir güler yüze hasret onlarca yılı devirdik iş dönüşlerinde.
Siz olsaydınız hatırlamaya gücünüz olur muydu.

Huzuru hayatıma davet etmek için herşeyimden vazgeçerdim inanın.Herşeyim var ama hiçbirşeyim yok huzurum olmadığından.Hiçbirşeyin tadını alamıyorum çünkü.
Aslında hiçbirşeyi koruma gereğim yoktu huzurumu feda etmek için ama huzur sadece insanın kendisinin istemesi ile olmuyor ki.Etrafındaki insanlar veriyor o huzuru sana.Ben yetiştiğim ortam sebebiyle huzursuzluklardan hep kaçtım.Polis adliye kavga avukat icra sözleri bile beni çok huzursuz ediyor hala.Evlendiğim gün eşime şunu söyledim.
"Senden bir tek şey istiyorum.Ev yansa al çocukları dışarı çık ve gülümsiyerek seyret ben gelincede bana sakın surat asma.Ben suratı hiç sevmiyorum" Böyle dedim demesine de en konvansiyonel silahı da eline verdim böylece.Döndü döndü bu silahla beni vurdu.Elbette ki hepsi yol su elektrik olarak kendisine geri döndü.Ne oldu peki? İşte böyle güzel bir gün aradığında bulamıyacağın günler kaldı elimize.

Mutluluk bir seçimdir demişsiniz.Ben hep mutlu olmayı seçtim ama tek kişi değilseniz birisinin de buna yardımcı olması gerekiyor dimi?O yardımcı olmayınca siz istediğiniz kadar mutlu olmaya çabalayın bu mümkün olmuyor.

Evet burada olmak son aylarda yaptığım en olumlu şey.Ne olur beni yanlış anlamayın daha bu yolun en başındayım.Eğer burada olmaktan bir fayda sağlamak istiyorsam bunu tüm gerçekleri konuşarak yapmam gerektiği inancındayım.Suçluluk ve Ego mp 3lerini iki gündür gece boyunca sabaha kadar ve gündüzleri sürekli dinliyorum.Bende şimdilik pek bir değişiklik olmadı.Henüz çok erken diye düşünüyorum ve bekliyorum.Umarım faydasını görürüm aslında görmek istiyorum artık buradan başka çarem kalmadığını düşünüyorum.Burada arkadaşlıklar öyle temiz ki eğer burada çözüm bulamazsam başkaca şansımın olmadığını düşünüyorum ve bu şansımı çok iyi değerlendirmeyi istiyorum.

[fgceker]

Sevgili karavan;

öyle güzel ve dürüstçe yazıyorsunuz ki içinizden geçenleri ve yaşadıklarınızı.. Eğer burada olmaktan bir fayda sağlamak istiyorsam bunu tüm gerçekleri konuşarak yapmam gerektiği inancındayım. tesbitinizde öyle doğru ki


Suçluluk ve Ego mp 3lerini iki gündür gece boyunca sabaha kadar ve gündüzleri sürekli dinliyorum.Bende şimdilik pek bir değişiklik olmadı. demişsiniz....bence bundan bu kadar emin olmayın bizlerle yüreğinizi paylaşıyorsunuz,belkide hiç kimseye söyleyemediğiniz yüreğinizin içindekileri....bu hiçte küçümsenecek bir adım değil bence...


İlk paylaşımlarınızı hatırlıyorum; insanlarla 3-5 kişinin olduğu ortamda onlarla konuşmak anlaşılmak istiyorum ama bunu yapamıyorum geri geri kaçıyorum diyordunuz...oysa şimdi kendinize bir bakın binlerce üyesi olan bir sitede yüreğinizi bizimle paylaşıyorsunuz....Bu küçümsenmeyecek bir adım bence...Ve siz bunu sadece iki gün kadar kısa bir sürede gerçekleştirdiniz ve ben tüm kalbimle inanıyorum ki içinizdeki, o güzel yüreğinizdeki sizi sıkan herşeyden bu kadar büyük bir hızla ama adım adım kurtulacaksınız ve o hatırlayamadığınız güzel anıların yerine çok ama çoook daha güzellerini aileniz ve çocuklarınızla birlikte koyacaksınız...Adım adım ama sağlam adımlarla yolunuzda ilerlemeye başladınız bile...


Sadece şimdiki ana konsantre olmaya çalışın lütfen ve bundan sonra yapabileceklerimize bir göz atalım hep birlikte... geçmişin esaretine pişmanlığına dalıp ayaklarınıza prangalar bağlamasına izin vermeyelim...Geçmişte yaşananlar istesekte istemesekte oldu ve bitti önemli olan şu an ve şimdi yapacaklarınız. Çünkü bugünümüz yarınımızı inşa ediyor ve yarınımızın bize neler getireceğini bugün attığımız adımlar belirliyor...Siz şu anda çok doğru bir yola girdiniz ve yarınınızı istediğiniz gibi inşa etmeye başladınız...


''Bir ağacı ekmek için en iyi zaman 20 yıl önceydi fakat ikinci en iyi zaman bugündür?''



İyiye doğru atılan hiç bir adım evrenden karşılıksız dönmez,tam tersine çoğalarak bize geri döner,siz yeterki isteyin,evren isteklerinizi size fazlasıyla vermeye hazır zaten...Heleki bu istek sevmek sevilmek olduktan sonra evren sonsuz sevgisini zaten koşulsuzca ayaklarınıza seriverir...


Şimdi derin bir nefes alın ve sadece nasıl bir mutlu hayat istediğinizi düşleyip bunu somutlaştırmak için yazıya dökün....


Yolunuz çok açık ben buna tüm kalbimle inanıyorum...Siz yeterki sevmek ve sevilmek isteyin...Çocuklarınız tarafından anlaşılıp sevgiyle kucaklanmak isteyin...Evren size bunu fazlasıyla verecektir...

Kendi Üzerinizdeki Tozları Almalı ve Tekrar Ayağa Kalkmalısınız

[karavan]

Sevgili fgceker,

Benim için gecenin ortasından da geçkin yine epeyce vaktinizi ayırmışsınız.Ne diyeceğimi bilemeden sadece teşekkür etmek istiyorum.
"İlk paylaşımlarınızı hatırlıyorum; insanlarla 3-5 kişinin olduğu ortamda onlarla konuşmak anlaşılmak istiyorum ama bunu yapamıyorum geri geri kaçıyorum diyordunuz..."

Bunu şu manada söylemiştim.Çekingenlik, utangaçlık, kendine güvensizlik yüzünden sadece sıradan konulardan bile konuşamamak gibi..Bu tür konuları zaten bugüne kadar hiç kimse ile paylaşmadım.Bir de burada tamamen sanal bir ortamdasınız Sadece bir nikinizle tanınıyorsunuz.Bu da insanlara biraz daha cesaret veriyor.Eğer insanlara fotoğrafını koyup gerçek kimliğini yazmıyanlar forumda yazı yazamaz denilseydi elbette bu kadar katılım olmazdı.Olsa da insanlar bu derece rahat içlerini dökmezlerdi.Bu yönü ile de artılarının yanında eksilerinin de olduğunu düşünüyorum ben.Yani hala bir saklanacak tarafınızın olma isteği gibi.
Bunu da aşmak istiyorum aslında.Ama google da adınızı soyadınızı yazıp arattığınız zaman herşeyiniz dost düşman tarafından öğrenilebiliyor.Bu yüzden yazmama taraftarıyım.
MP3 ler içim olumsuz bir düşüncem yok.Neticeleri ile ilgili yazılan yorumları okuyorum.Yüzde doksandokuz olumlu şeylerden bahsediliyor ve bende böyle bir netice alacağımı umuyorum ama bendeki katmanlaşmış kemilkeşmiş düşünce ve inançların kırılıp erimesini de hemen bir iki günde gerçekleşmesini beklemiyorum.Sabırla o hissedilenleri bende hissedebilmek için dinlemeye devam ediyorum.Yan etkiler olmadı ama sanırım herkeste olacak diye de birşey yok.
Allah razı olsun jardeşim.

[karavan]

Bugün pazar.Antalya da herkesin özlediği bir yaz sabahı.Gece boyunca uyurken dinlediğim suçlluluk ve ego mp3 lerini ard arda dinlemeye devam ediyorum.Sesi evin her yerinden duyabilecek şekilde açıyor, yemek yaparken, bulaşık yıkarken, tv seyrederken, yazarken, nette dolaşırken sürekli dinliyorum.Evden sadece alışveriş için çıktığımı düşünürsem günde ortalama onbeş saatin üzerinde dinliyorum diyebilirim.

Bugün pazar demiştim.Bir ara pazarları ve mesai saati harici zamanların,tatillerin gelmesini çok isterdim.Eşime sürpriz yapmak için aldığım dairenin tapusunu almamıştım.Daha sonra arsa sahibi ile müteahhit ihtilafa düşünce dairemi benden alıp arsa sahibine verdiler.Parasını ödediğim halde o zamanın parası ile yaklaşık 180.000$ ım gitmişti.Onun mahkemeleri devam ederken mesai saatleri birsin ctsi pazar günü bir an önce gelsin isterdim.Çünkü o zamanlarda beni ne avukat arar ne mahkemeden bir zarf gelirdi.Her zaman olduğu gibi haklılığıma rağmen mahkeme benim aleyhime sonuçlandı.Şimdilerde yine bir mahkemem var.Emekli olduğum zaman bahçe düzenleme işi yapmaya başladım.İlk işimde adam paramı ödemedi.Tecrübesizlikten adamla ne bir sözleşme ne bir yazılı belgem yoktu.Çok değil iki bin tl alacağım vardı şimdi avukat mahkeme masrafları derken üç bini geçti.Ben bu kişiyi tanımıyorum diyor mahkemede ve ben bahçede bizzat çalışan kişiler şahit olmasına rağmen böylesine haklı olduğum bir durumda üstüne birde adama karşı suçlu duruma düşüp (Haksız kazanç elde etme girişimi) belki de tazminat ödemeye gideceğim.Şimdilerde tatil günleri bu yüzden hoşuma gidiyor yine.Beni ne avukat arıyor nede adliyeden zarf getiren postacı kapımı çalıyor.Ama yarın pazartesi olacak ın endişesi de beni rahat bırakmıyor.Artık bu tür insanlardan nefret ediyorum
herkeşe şüphe ile yaklaşıyorum.Kimselere güvenemiyorum.Bu mudur insanlık?
Kafam sürekli birşeylerle meşgul anlıyacağınız ama beni yoran beni üzen şeyler bunlar.Emekliyim ama hala bir köşeye çekilmiş değilim.
Acaba diyorum hep olumsuz şeyler düşündüğüm için mi bu kadar olumsuzluk beni buluyor.Ben mi çekiyorum bu kadar olumsuzluğu.Bazen "Allahın imtihanı bunlar" diyorlar.İyi de be kadar imtihan bir kişiye çok aşırı değilmi? Tanrı bu kadar acımasız değil ki.O bizim bu kadar kötü durumda olmamızı istemez ki.
Sizler diyorsunuz ki güzel düşünün mutlu olmayı isteyin.Bunu istiyorum elbet ama sadece çok kısa özetini anlattığım yaşanmışlıklarımın arasında bunu yapmak bana bir oyun gibi geliyor.Herşeyi basite indirgeyip, bu kadar problemi gözardı edip "Ben mutluyum demek bana öyle saçma geliyor ki" (Çok özür diliyorum sizlerin düşüncelerine saygısızlık anlamında yorumlamayınız hiçbiriniz lütfen ben sadece hissettiklerimi yazmak zorunda olduğumu düşünüyorum) sanki Polianna cılık gibi düşünüyorum.Belki de haklısınız.Bir yerden başlamak gerektiğine göre, kapının açılması gereken yer burası olmalı.Bir şekilde içimize mutlulugun kendisi olmasada hiç değilse düşüncesinin girmesi gerekli.Daha sonra o düşünce gerçek mutlulukla yer değiştirir belki.
Burada içimden geçenleri özgür bir şekilde yazmanın ve yazdıklarımı benim "GÜZEL" tarifime uyan sizlerin okuması beni biraz da olsa rahatlatıyor.Sizlerin bana cevaplarınız bana destek oluyor.

Biliyormusunuz hayatım boyunca ilk defa bu kadar içten bir ilgi ile karşılaşıyorum.Buna kendi ailemde eşimde dahil.O yüzden burada yazmak bir şekilde hoşuma gidiyor.Bağlanıyorum ister istemez.Elle tutulup gözle görülmesenizde iyi ki varsınız.

Sizleri ve sizin gibi insanları seviyorum.