parlayan bir yaşamdan kelamlar-dökülen incilerimm

[bussraster]

çok olmuş buradaki evime gelmeyeli.
özlediğimi hissettim.
özendim bezendim yazmaya karar verdim.
bu 3 haftada yine bir kaç sınavdan geçtim.
sanırım bu olumlu düşünceyi hayat kafama yerleştirmede çok kararlı.
bir şeyi buldum zannederken kaybetmek veya kayettiğini düşünmek.
hayatın bana periyodik olarak uyguladığı bir sınav türü.
sanırım değerinin anlamamı istiyor.
tam 'herşey artık düzeldi' derken yoluma taş koyuyor,
onu hak etmemi istiyor.
çok şükürki bu site bana azetmeyi öğretti.
şimdi kaybettiğimi sandığım şey avuçlarımın arasında.

[bussraster]

hayatta bir doğru mu vardır?
yoksa herkesin doğrusu kendine midir?
ben mi eşimi anlayamıyorum?
o mu anlatamıyor?
anlamak için mi anlatmak için mi çaba göstermeli şu hayatta
bunu da anlamıyorum?
evet evet ben anlayışsızım galiba.
hayatta hep kafasının dikine giden, keyfime nasıl uyuyorsa öyle davranan biriyim.
ya da eşim sınırlarıma girmeye çalışıyor.
öfff kafam karışıyor.

kızdım ona bugün.
biraz yalnız kaldım kafamı dinledim.
Allahtan sinirleri çabuk yatışan biriyim. geçti.
ama onu gördüğümde onun hala sinirinin geçmediğini anlamam hissetmem tekrar sinirlendiriyor beni.
1 adım atıyorum gülümseyerek bir şey soruyorum yok surat asık e ben de asıyorum bu sefer.
sanırım ikimizde özür nedir bilmiyoruz.
ya da gurur ne emrederse onu yerine getiriyoruz...