umut ışığım

[maviinci]

sitede bulunan çalışmaları uyguladın mı hiç?? okudun mu demiyorum, okumuş olabilirsin binlerce kez ama uygulamadığın sürece onlar bir işe yaramayacaktır.. bunu şöyle düşün; elektrik mühendisi tüm kitapları yalayıp yutmuş, teoride her şeyi harika biliyor ama gelgelelim basit bir devreyi bile bağlamamış hayatında, o yüzden kimse senin elektrikçi olduğunu bilmiyor-bu yönünü tanımıyor.. Diğerlerini geçtim, en başta

("SENİN EGO'N" = )

SENİ BÖYLE TANIMIYOR, SENİN ZAYIF NOKTANI-NOKTALARINI BİLİYOR ve DİKKAT EDERSEN; SANA HEP ORALARDAN YAKLAŞIYOR...

bak sen sorun odaklı düşünüyorsun, çözüme yönelmelisin.. soruna odaklanmak problemleri defalarca katlar, katlar da katlar..

ONA PATRONUN KİM OLDUĞUNU GÖSTERMEK SENİN ELİNDE..

!!EĞER İSTERSEN!!

Şimdi, şu an içindeki dinamikleri hissedip-kanında dolaşan deli cesaretini tekrardan keşfedip problemleri def etmenin zamanı.. Unutma; "ancak" senin ellerinde....

[suyahapsettim]

açıkçası okudum ama uyguladığım söylenemez verdiğin örnek çok güzel gerçeketen ve benim sorunum dediğin gibi sorunlara odaklanmak ya sırf bu yüzden çok şey kaybediyorum :(

[Nefertarii]

Öncelikle Merhaba :))
Ho'oponopono yöntemini bu site sayesinde keşfettim ve diyebilirim ki hayatımın keşfi oldu.Kesinlikle insana çok büyük bir huzur veriyor.Kendimi olmadığım kadar iyi hissediyorum.Bilmiyorum uyguluyor musunuz ya da denediniz mi ama lütfen kendinize bir şans daha verin bu konuda :)

[suyahapsettim]

söylediğiniz uygulama için kısa bir araştırma yaptım araştırmayada devam edicem çok teşekkür ediyorum :)

[suyahapsettim]

sürekli bi faaliyette bulunduğumda kendime ne kadar güvenli olduğumun farkındayım aslında hep öyleyim ama bi an oluyo sebep yokken kendimi ifade etmekte geç kalıyorum ya da zorlanıyorum ama insanları suçlamaktan da vazgeçiyorum çünkü bazen onlara kötülük yapmak için fırsatı kendimiz sunabiliyoruz nihayetinde insanoğlu çiğ süt emmiş yani herkesten iyi olmasını da bekleyemem.. geleceğe dair okadar merakım var ki bazen bu merak beni huzursuz ediyo bide anı yaşamak tabiri bana mantıklı gelmiyo yani sen anı yaşarsan geçmişi geleceği düşünmezsen bence bu pek çok hataya yol açabilir en iyisi geçmişten alacağın dersi alıp geleceğe temkinli yaklaşmak diye düşünüyorum .. ve bazen hayat çok garip geliyo niye yaşadığıma bile anlam veremiyorum..yinede güzellliklern bizimle olmasını diliyorum...

[sweeet]

Canım anı yaşamak geçmişi geleceği yok saymak anlamına gelmez. Onlar var olan ve var olacak olan. Ama anın değerini bilmek başka bunu okudun biliyorum ama bir kere daha okumak iyi gelebilir.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...lmemistir.html

İlk duyduğumda böyle düşünmüştüm anı yaşamak için ama anı yaşamak anlamca daha derindir.

Sevgiler.

[suyahapsettim]

bugün kütüphaneye ders çalışmak için gittim tam derse başlıcam kızın teki gitmiş adamla bayağ sesli bi şekilde muhabbet ediyo ya işte böle bi durumda türkiye de yaşadığım aklıma geliyo üstelik kız a sessiz olması için uyarıda bulunduğumda beni saygısız olarak nitelendirdi gerçekten şu insanları anlamak güç yani kütüphane insanların kitap okuması ders çalışması için yapılmış biyer burada susulması için uyarıya mı gerek var yani çok tuhaf bu insanlar medeniyetten uzaklar :/

[suyahapsettim]

ondan ayrılmayı ben istedm ama en azından o da son kez bir cümle söyleyebilirdi ama söylemedi buda onun bu ayrılığa zaten niyeti olduğunu gösterir üzülmücem diyorum ama üzülüyorum tam güvenmeye başlamışken niye böyle oluyo aslında ona güvenebilirdim ama o neden hiç itiraz etmedi bana hrşey başka olabilirdi ben bu ayrılık konusuna fena halde takık durumdayım bazen kendime akıl sır erdiremiyorum onun üzülüp üzülmediğini bile bilmiyorum ama ben üzülüyorum ben bu kadar iyi niyetliykn kimseye zarar vermke istemezken neden hep üzülüyorum üzülmek istemiyorum tamam her ilişkide ayrılık diye bir gerçek var ben az veya çok seviyim hepsindede aynı üzüntüyü duyuyorum niye böyle oluyo allahım beni de gerçekten anlayan biiri çıkmıcak mı :((((

[suyahapsettim]

Bazen hayatın yükü ağır geliyo yani aslında bu sorumlulk taşımak anlamında deil benim için ama duygusal anlamda kendimi zayıf hissettiğim zamanlardan biri galiba yapmaktan zevk aldığım hiçbirşey beni mutlu etmiyo ya da ne yaptıysam aklımdan bazı düşünceleri atamadm bunu yapamadığım için kendimi güçsüz görüyorum ve kendimi güçsüz olarak düşündüğümde bu iki kat üzülmeme sebep oluyo neden ben insanlara bbu kadar fazla değer veriyorum kendi benliğimi hiçe sayıyorum bazen aslında bu bazenler AŞK konusunda duygularımı karşı tarafa tam hissettiremiyorum en ufak bi hoşlanmada olsa o kişiyi hayatımın merkezine almaktan kendimi kurtaramıyorum ben kendimi çok iyi biliyorum ama nerde hata yapıyorum bilemiorum BAZEN HAYAT DAYANILMASI GÜÇ HİSLER YAŞATIYO insana

[suyahapsettim]

insanlara güvenimin sarsıldığı zamanlarda soluğu bu sitede alıyorum burdaki ortam daha farklı ve sitedeki hikayeleri okuduğumda iyi insanların olduğuna inancım artıyo ama şu hayatta duygusuz ruhsuz olabilmeyi çok isterdim çünkü ozaman üzülmek için bir sebebim olmazdı beni kimse kıramazdı güvenimi sarsamazdı kimseye kanmazdım Hayat bazen fazla üstüme geliyo yani en hassas olduğum noktayı yakalıyo ve canımı acıtmak için sanki tam o noktadan vuruyo ve hayatta insanın en büyük dayanağı ailesidir diye düşünüyorum kıyaslama belki doğru değil ama başkalarının evlatları için yaptıklarını görünce benim ailem bunları yapmazdı diyorum aslında onlardan çok ta bişi istemiyorum belki ben şuanaa kadar onları gururlandıracak bişi yapmamış olabilirim ama onlar ın hiç bi zaman bana destek arkamda olduklarını hissetmedim bana o güveni vermediler hiç hiç bi zaman yol gösterici olmadılar onlara karşı kırgınlıklarım kızgınlıklarım çok ve anneme karşı en yakın zmanda bu evden gidicem senede bir kez sizi ziyaret edicem dedim bunu kızgınlıkla söyleedim ama fırsatını bulduğumda gerçekten şuan yaşadığım evden gitmek istiyorum çünkü beni anlamayan isteklerimi önemsemeyen bir ailem var tek desteğim ablam ve kardeşim onlara bir ders vermek istiyorum tek amacım da bu ama bir anne baba evledının feryadını görüpte onun bişi yapmak istemez mi yani ben kendi çocuğum olsa onun için elimde geleni yapardım yeter ki o üzülmesin diye ama benim anne babam hep başkaları için yaşıyolar sanki dilim varmı yo ama onlaı bazen aptal gibi görüyorum oysa ki hayatta en çok önemsediğim benim için ailedir yani ama onlar seni anlamayınca durum değişiyo hayat snaa eziyet oluyo belki düne göre daha olgunlaştım belki daha güçlüyüm ama hayat bazen beni çok zorluyo