[herdaimmutlukız]

Olamaz ya. Kırk yılda bir vaktim varken günlüğüme uzuunn uzuun yazayım dedim. Uğraştım yazdım bağlantı kopmuş. Yazdıklarım silindi. İlk defa olumsuz içerikli duygularımdan bahsetmiştim. Demek ki bu bir işaret, belki de yazmamam daha hayırlıymış. Aynısını bidaha yazmıcam : )

[Janer]

:D yazdıktan sonra yazılarını kopyala bazen hata olabiliyor .. :d ben telefondan girdiğim için bende kopukluklar oluyor birkaçyüz defa yasadım sana da tavsiye ederim gönder demeden önce yazdıklarını kopyala 2 saniyeni alıyor :)

[herdaimmutlukız]

Ya ama çok gıcık bi durum. Tam içimi dökmüşüm. Pat bağlantı gitmiş : )

[herdaimmutlukız]

Günler sonra burdayım. Telkinleri gece uyurken dinlemeye başlamıştım daha etkili olur diye. Hatta kulaklık kulağımdan çıkıyordu. Kulağıma bantlayıp da yatıyordum gece :) Fakat bu uygulamadan sonra geceleri kabus görmeye başladım. Uykumu tam alamamaya başladım. Sık sık uyanıyorudum. O yüzden dinlemeyi bıraktım. Bu uyku ve kabus sorununun gece telkin dinlemeketen kaynaklandığını düşündüm. Fakat tekrar başlıcam dinlemeye.
Psikolojim eskisi gibi. Ne mutlu ne de mutsuzum. Daha önce tam olarak pozitif düşünmeyi başardığım günlerde sebepsiz yere mutlu olabiliyordum. Mutluluğu beklentilere bağlamıyordum. Yine öyle olmak istiyorum. Başarabilirimmm..

[acemisirine]

Sana tesekkür ederim, yazinla benide bilgilendirdin.. Hem az hemde etkileyici bi kelime "IPTAL".

Bunu bende deniyecegim..

Basarilarin daim olsun.. Mutlulugun bol.. Nesen her anini doldursun..

[herdaimmutlukız]

İnsan korkularını kendine çeker, Olumsuz düşünmeyelim istemediğimiz şeyleri hayatımıza çekmeyelim diye çoğu kez konuştuk, yazılanları okuduk bu forumda. Yıllardan beri korktuğum, yaşamak istemediğim bi olay bugün oldu. Bu olayı kendime çekmemek için çok uğraştım, ama olmadı. Keşke demeyi sevmiyorum ama keşke zamanında daha çok çalışma yapsaydım korkularımdan arınmak için. Çekirdek inancımı kendi kendime bulmaya çalışırdım arada. Bugün buldum. Bu korkuymuş çekirdek inancım. O korktuğum şeyi yaşadım. Kendimi bi hayalde sandım. İnanmak istemedim. Allah'a dua ettim. Bu durumdan en az zararla kurtulayım diye. İlk önce ölecek gibi oldum, sanki ben duruyordum, insanlar herşey dönüyordu. Dibe vurduğum anda hayır dedim herşeyde bir hayır vardır. İçimdeki ses bundan daha kötü ne olabilir ki dedi. Bundan ne hayır çıkar ki, dibe vurdun dedi. Hayır dedim. Allah bana yardım eder. Allah duamı kabul etti. Şükürler olsun. Dua ederken bi yandan içimdeki ses, bu olayın çözümü yok nasıl düzelteceksin ki diyordu. Genel tablo bunu gösteriyordu. Ama oldu işte. Allah yardım etti. Bugün korkumla yüzleşmiş oldum. Artık içimden dışarı çıktı. Onu serbest bırakıyorum. Yeni bir hayata merhaba diyorum. Yeni hayatım nasıl olacak bilmiyorum.

[herdaimmutlukız]

Son zamanlarda çok mutluyum. Günlüğümle de paylaşmak istedim bunu. En son bi korkularımla yüzleşme durumu yaşamıştım. Çok kısa sürede bunun sancısı geçti. Çünkü artık biraz otomatik olarak sanırım pozitif düşünceye odaklanıyorum. Hafiften üzüldüğüm bişey olduğunda hemen aklıma şu düşünceler geliyor. " Herşeyin bir çaresi var, imkansız gördüğmüz şeyler aslında imkansız değil. İmkansız olduğunu biz kendimiz yaratıyoruz kafamızda. Her olaydan çıkarabilecek mutlaka iyi sonuçlar var. Gereksiz şeylerle, kötü düşüncelerle kafamızı doldurmamızın anlamı yok."

Geçenlerde nelere şükretmem gerekir diye uzun uzun düşündüm. Bundan 1 yıl önceki, 6 ay önceki, 2 yıl önceki hedeflerimi, isteklerimi düşündüm. Şuan da hedeflerimin %80 ne ulaştığımı gördüm. İnsanları her haliyle kabul edebiliyor, sevebiliyorum. Yaptığım işten zevk alabiliyorum. İnsanlara sevgimi, değer verdiğimi net bir şekilde gösterebiliyorum. Aynı şekilde sevildiğimi, değerli olduğumu hissediyorum. Zamanı verimli geçirebiliyorum. Eskiye göre daha pratiğim, düzenliyim bu yüzden iş başarım arttı. herkes yaşıma göre çok başarılı olduğumu söylüyor. Çevremde güleryüzlülüğümle tanınıyorum, yardımseverliğimle.( Önceden farkında olmadığım bir şekilde biraz bencildim.) Çevremdeki insanlar çok şanslı olduğumu söylüyor. Benim yerimde olmak istediğini söyleyenler bile var. Gerekçesini sorduğumda, karşıma biçok konuda çok fırsat çıktığını, hiçbişeyi takmadığımı vs. söylüyorlar. Aslında hiçbişeyi takmadığım doğru değil. Beni üzen şeyleri başkalarıyla çok fazla paylaşmıyorum. Çünkü kötü olayların çekim gücünü artırmak istemiyorum. Zihnimde kalış süresini azaltmak istiyorum.Bu yöntem çok işe yarıyor. Hatta geçenlerde yaşadığım kötü olayı sadece 3 kişiye anlattım. İlkinde kederliydim anlatırken. Ama diğer iki kişiye anlatırken gülerek anlattığımı farkettim. Çevremde hiç kimse anlamadı kötü bişi yaşadığımı. O günlerde ana odaklandım. Kahkalar bile attım. Epey geliştim sanırım. Beynimin düşünce gücünü kontrol altına almaya başladım. Ben bile kendime inanamıyorum. Şimdi bi kaç bişi kaldı çzömem gereken. Aklıma gelen 1.si arkadaşlarıma yeterince vakit ayıramıyorum. Yakın arkadaşım olarak çok kişi var. Hepsi aklımda, onları seviyorum, düşünüyorum ama zaman yetmiyor. 2. side evlilik konusu. Evlilikle ilgili olumlu düşünceler oluşturmam lazım. Evliliği kötü giden insanlarla evlilik hakkında konuşmamam lazım. Nasıl olumlu düşünceler oluşturucam bununla uğraşmayalım.

[Mirilli]

Doğru kişiyi hayatınıza çekmek

bu linki okumanı tavsiye ederim :)

[herdaimmutlukız]

Dün buraya 2 ayrı mesaj yazmıştım. Nasıl silinmiş anlamıyorum.

[bloodvessel]

Evlilikle ilgili olumlu düşünceleri evliliği güzel gidenlerden alırsın ancak...gerçekten dünyanın en güzel olayı bence...niçin mi..sevdiğin ve güvendiğin biri..arkadaşın..eşin..can yoldaşın ..ev arkadaşın oluveriyor birden..daima ilk tanıştığın gibi bir mesafe olabilirse başarırsın...fiziksel görünüm herkesi çok yanıltıyor hele ki kız arkadaşları..inanın evlilik asıl 2.yıldan itibaren başlıyor..evleneceğin kişiyi iş yerinde yada ailesiyle izleyeceksin...annesine babasına veya kardeşine bir soru karşısındaki tepkisi nasılsa yada iş arkadaşına...emin ol 2 sene sonra sanada aynısı olacak..gerçek kimlik senin yanında olduğu zaman asla çıkmaz başlarda ortaya..dedim ya 2. seneden sonra gerçek sen ve o olursunuz. herşey olumluysa...düşünme hiç durma..mutlu olursun...16 yıllık evliyim..eşim aynı zamanda üniversiteden sınıf arkadaşım..çok yardım etti sınavlarda ..bende evleneyim dedim beni çok düşünüyor:) hala sanki üniversitede gibiyiz :) bu dur işte anlatmak istediğim..birazda ruh ikizi meselesi var tabi...insan gelişen değişen bir varlık..bu iyide olabilir kötüde..ama herşey karşısındakine kalmış..mutlu kal hep