[sweeet]

kutayhun Nickli Üyeden Alıntı

benden sana küçük ve güzel bir hediye sweet.. kendini hep çok sev ve
vazgeçme...


Koray Candemir - Belki bir gün (Barda Soundtrack) - YouTube!

Cuma günü bu güzel şarkıyla başladım güne teşekkür ederim. Ben hayatımda şimdiye kadar hiç tam olarak vazgeçmedim, kendimden ideallerimden. Kısa süreli umutsuzluklarım olmuştur elbet ama artık olmasına izin yok benim tarafımdan. İlerlemeye devam diyorum her zaman bu benim hayat saloganım. Öğrenmeye devam etmek istiyorum 70 yaşına da gelsem :)). Benden genç olanlara sen ne bilirsin ki tavrını takınmak istemiyorum. (Ay çok yaşlıymışım gibi konuştum.) Her yaşta dinleyebilmeyi seçiyorum karşımdakini kulaklarıma duyduğu sürece :D

[sweeet]

_jenny_ Nickli Üyeden Alıntı

sweet günlüğün hayırlı olsun öncelikle diyim...gerçekten harika şeyler yazmışsın farkındalığının farkındasın nekadar güzel umarım istediğin herşeye kavuşursun takipçinim bundan sonra sevgiyle kal:)

Teşekkür ederim güzel sözlerin ve dileklerin için. Farkındalık çok önem verdiğim bir konu 3-4 aydır özellikle daha öncede bir anlamı olduğunu biliyordum ama bu kelime şimdi benim için çok daha anlamlı. Olabildiğince, algım yettiğince herşeyin farkında olmayı istiyorum. Dün Arzucum paylaşmıştı bir yazı ben o yazıyı okuyunca farkındalığı ikinci kez keşfettim. İşte şu başlık altında:

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post813293

Şu üç adım temeldi benim için:
1)Davranışları izlemek
2)Düşünceleri izlemek
3)Duyguları izlemek

Bunları yapmaya çalışmak çabalamak bile doğru yolda ilerliyorsan-ki doğru olduğunu sadece hissediyorum- küçük küçük de olsa hayatında fark yaratıyor.

[sweeet]

kutayhun Nickli Üyeden Alıntı

bu arada yazdıklarını tam olarak yeniden okudum.. içimden senin yaşamına dokunma isteği geçti... belki bir şeyler bir yerlerde kesişir... sevgilerle.... bir de daha çok yaz.. cidden çok okumak istedim....

Biz burada birşeyler paylaşırken arada ne kadar mesafeler de olsa bir şekilde birbirimizin hayatlarına dokunuyoruz ve hayatlarımızı etkiliyoruz. Kim bilir? Hayat işte neyin, ne zaman, nasıl olacağı bilinmez.(Bilinir mi ki?) Olmayacağı da kesin değildir. Bekleyip görücez. Belki kendimiz çaba göstericez, belki büyük bir forum toplantısı olacak, belki de tesadüfler karşılaştırabilir kişileri. Güzel sözlerin için tekrar teşekkürler. Ben de malum bir sınava -KPSS olur kendileri- hazırlandığım için biraz daha seyrek girebilirm bu aralar ama aklım burada kalıyor molalarım da falan uğruyorum. Ben de istiyorum daha çok şeyler paylaşmak, anlatmak. Fırsat oldukça yazarım.

[sweeet]

azraist_24 Nickli Üyeden Alıntı

Harikkaaa iste bekledigim gunluk, canim arkadasim,
Iyi ki varsin....

Sen de iyi ki varsın tatlım...

[sweeet]

Janer Nickli Üyeden Alıntı

Burada olmadığında yokluğun anlaşılıyor :)

^_^

Sustum kaldım yine ya. Ama olmaz ki böyle :)) En güzel mesajları sen yazıyorsun ama bir gün ben de seni şaşırtacağım söz. Ve ben söz verirsem tutarım. İlginç olarak "söz" vermekle ilgili bir inancım olduğunu keşfettim bunu da yazıcam bir ara uzun uzadıya. Bir inanç hem iyi hem kötü nasıl olabilir?

[Janer]

şaşırtmana gerek yok :) .. bana ismini bahşedersen bu benim için yeterli olur ..

[sweeet]

SÖZ VERMEK

“Söz vermek” eskiden beri çok değerli benim için. Hem aldığım sözler hem de verdiğim sözler...
Nasıl edindim bu değeri net olarak hatırlayamıyorum. Bir ihtimal geliyor aklıma çocuksunuzdur size bir söz verirler. Genelde şunun gibi “Uslu durursan parka gideriz.” Çocuk anlaşmayı sessizce imzalar. Uslu durur sonra da parka götürülür. İşte o anda çocuk bir şekilde verilen sözler tutulunca mutlu olabileceğini öğrenir. Sonra yine benzer bir olayda ebeveynlerden biri -ki o dönem de bize en çok güven veren en çok inandığımız kişiler onlar oluyor- yine bir söz verir ve bu sözü tutmaz. O zaman da çocuk mutsuz olacağını, verilen sözler yerine getirilmediği zaman hayal kırıklığına uğrayacağını öğrenir. Sonra çocuk o iki olaydan sonra bir karar verir ama kendi bile verdiği kararın farkında olmaz.
Aradan yıllar geçer. Çocuk büyür ama bu öğrendiğimiz değer var ya peşimizi bırakmaz. Verdiğimiz karar doğrultusunda bir karakter özelliği ediniriz. Benim edindiğim değer: “Söz verildiği zaman o sözde durmak”. İyi, hoş aslında bu kötü bir şey değil ki. “Tutamayacağın sözler vermeyeceksin.” diyorum kendime. Kendim açımdan bir sıkıntı yok. Dediğimi yapıyorum, kendimi mutsuzluktan koruyorum. Ama aynı şeyi diğer insanlardan beklediğim zaman işte sorun orada ortaya çıkıyordu. Çünkü herkesin bizim gibi olmasını bekliyoruz bazen. Kendi tuttuğum sözler beni mutlu ederken başkalarının verip de tutamadığı sözler beni inanılmaz mutsuz edebiliyordu. Neden? Öyle olmak zorunda mıydı? O kişiyi de öyle kabul et. Edebiliyor muyuz?
Buna şu şekilde bir çözüm buldum. Çok fazla başkasının verdiği sözler hakkında hayal kurma. Hayallerin kendi yapabileceklerin çerçevesinde geliştir. Ancak o zaman seveceğiz koşulsuz. Ailede olduğu gibi sevebileceğiz. Bu sorular ve düşünceler aklımda uçuşurken epey bir zaman ardından zor da olsa başkalarının verdiği sözler üzerinden hayal kurmamayı öğrenince hayal kırıklığı yaşamaktan büyük ölçüde kurtuldum. Hiç mi üzmüyor beni hala biraz etkiliyor ama daha kolay kabulleniyorum sanırım, insanların hatalarını ve affediyorum. “Öyle yapmasa iyiydi ama o bu şekilde davranmayı tercih etti.” diyorum. Eskiden olduğu gibi sanki dünya başıma yıkılmışçasına üzüntü ve mutsuzluk hissetmiyorum.

[sweeet]

Yoğunum bu ara ama istediğim şeyleri gerçekleştirmek için çalışıyorum. O yüzden durumumdan memnunum biraz daha dinlenmek geçince aklımdan o zaman boş ve bunaldığım zamanlarımı hatırlayıp bugünüme şükrediyorum. Amaçları olmak ve bu amaçlar uğrunda koşmak güzel. Hayatta her zaman büyük küçük amaçları olmalı insanların. Birini nihayete erdirdiğinde yeni bir amacın peşinden gidebilmeli. Durduğun zaman vakit bitmiş olmalı bu oyun alanında.
Günümü ve yapacaklarımı mümkün olduğunca planlıyorum. Sıkıcı olsa da bazen listede yazan işleri bitirmek mutluluk veriyor bana. Hele o listedekilerin üzerini çizmek yok mu? Harika : )) Beslenmeme, uykuma dikkat ediyorum. Sağlığım için her gün şükrediyorum. Kendime bir söz verdim. Aralık ayında gün kaçırmadan her gün test çözeceğim. Sınav için çalışma programımı yeni oturttum. Yeni yeni ısınıyorum. Soruları tarzlarını falan gördükçe, tanıdıkça pratiğim artıyor. Dolayısıyla her geçen gün doğrularım artıyor. Hatalarımı düzeltiyorum. Eksiklerimi gideriyorum. İyi gidiyor herşey olması gerektiği gibi. Amaçlarımı gerçekleştirdiğim zaman ki mutluluğumu hayal edebiliyorum. Bu çok güzel bir duygu ve çalışmak için beni motive ediyor.

[azraist_24]

Çok fazla başkasının verdiği sözler hakkında hayal kurma. Hayallerin kendi yapabileceklerin çerçevesinde geliştir. Ancak o zaman seveceğiz koşulsuz. Ailede olduğu gibi sevebileceğiz. Bu sorular ve düşünceler aklımda Uçuşurken epey bir zaman ardından zor da olsa başkalarının verdiği sözler üzerinden hayal kurmamayı öğrenince hayal kırıklığı yaşamaktan büyük ölçüde kurtuldum. Hiç mi üzmüyor beni hala biraz etkiliyor ama daha kolay kabulleniyorum sanırım, insanların hatalarını ve affediyorum. “Öyle yapmasa iyiydi ama o bu şekilde davranmayı tercih etti.” diyorum. Eskiden olduğu gibi sanki dünya başıma yıkılmışçasına üzüntü ve mutsuzluk hissetmiyorum.

**Harika benim canim arkadasim dokturmus yine yureginin en guzel halini ortaya...

Seni gormeden sevdim ben...

Iyi ki varsin...

[Sole]

Kisisel gelisim yolculugunda, daha basarili ve guzel yollar katetmen dilegiyle