BUGÜN KENDİM İÇİN NE İSTİYORUM?

[cansuyu]

keyifli pazarlar dilerim ışık olmayı seçen herkese..

dün.. çok ilginç bir gündü.. genelde asosyal takılırım evden de pek çıkmam mesai harici ama tüm günü kardeşimle geçirdim.. önce biraz kendimizi şımarttık.. sonra yeğenimi arkadaşından almaya gittik.. sıkılırdım.. oysa anların tadına vara vara yaşadım.. bu benim için çok kolay değil... ve yeni tanıştığım biriyle sohbet ilerlerken sürpriz.. meğer iki yıldır aynı yerde çalışıyormuşuz :)) acaip bir sürprizdi..nerden nereye dedirten.. ve bir sebebi olmalı bunun..

hoş sürprizlerin fonunda hayatımın iyiye doğru değişmekte olduğu hissini artarak yaşamayı seçiyorum :))

teşekkür ederim.. teşekkür ederim teşekkür ederim..

[cansuyu]

Gülümse Güneşe Umut Yeşersin
Türküler söyle dost yüreğine
bırak uyusun kollarında nilüferler
bahar tadında kalsın sarmalında umut
tutuşturalım bir ucundan içimize aksın bu hayat

Bereketli, mutlu, sağlıklı sevgi aşk dolu bir Pazar geçirmeniz dileğiyle
Günaydın.

[huriye_89]

beni büyük hedefime ulaştıracak küçük adımların seri bi şekilde karşıma çıkıp gerçekleşmesini istiyorum.

[cansuyu]

ışıklı günler hepimize :)

bugün işle ilgili birşeyler netleşecek..

bunun benim için yeni ve ufku açık bir açılım olmasını istiyorum

[cansuyu]

acı bir kaybımız var..
herşey önemini yitiriyor bir anda.

böyle bir acı..nasıl dayanılır ki?

halamın kıymetlisi.. tek evladı.. haftaya evlenecekti...

babamı hatırlıyorum..yoğun bakımda olduğu haberini aldığımda hayır babama birşey olmasın yaşayamam diye tekrarlıyordum sürekli..


onun başında beklerken düşünüyordum.. babamı kendim için istiyorum..yani ben yaşarken yanımda...ve o sırada bile aklıma bir deli dumrul hikayesi geliyordu..ve sordum kendime.. peki babam için canımı verir miyim?

vermezdim.. sadece kızım bir nefes fazla yaşasın diye verirdim tüm nefesimi..

babamı kaybettim. yaşadım. uzun zaman oldu.

canımdan çok sevmeyi öğrettiği için kızım.. var olduğu için şükrediyorum.. ve gözlerindeki pırıltının hep artmasını istiyorum. herkesin evladından yana gülmesini istiyorum

[huriye_89]

bu ara çok istediğim bişey var ve ben sürelki onunla igili imgeleme yapmaya çalışıyorum ama net olarak göremiyorum.gerçi daha zamanım var onun için ama bir an önce olsun istiyorum. imgelemelerimi netleştirebilmeyi istiyorum.

[cansuyu]

içinizdeki ışığı hiç yitirmemeniz dileğiyle..


oradan bakarsanız çook olumsuz gelişmeler oldu diyebilirsiniz bugün..

hatta sonuçta işsiz kalmış gibi bile görünebilirim..
ama içimde hala garip bir rahatlık duygusu.. bunun benim özgürlüğüm ve hamlelerimin başlangıcı olduğunu bilmek gibi..

belki de o çook istediğim işin olduğunu düşünüyorum kapalı kapıların ardında..hatta tezahür ettirebileceğimi :))

malum :)) bir kapının açılması için KAPALI olması gerekir..

olumsuz diyemiyorum o nedenle gelişmelere..

sadece gelişmeler oluyor işte :)) hayatımızdan gerçekten giden mi var gelen mi bilemeyiz ki..



aslında aklıma bir öykü de geldi ama

Haticee de geldi aklıma hemen bir söz ya da öyküyle süslemek isteyince.. :))
Öykümüz ünlü Çin düşünürü Lao Tzu’nun zamanında geçer.. Lao Tzu bu öyküyü çok sever, sık sık anlatırmış hatta..

Efendim köyde bir yaşlı adam varmış.. Çok fakir.. Ama kral bile onu kıskanırmış.. Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki.. Kral at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış..
"Bu at, bir at değil benim için.. Bir dost.. İnsan dostunu satar mı" dermiş hep..

Bir sabah kalkmışlar ki, at yok..
Köylü ihtiyarın başına toplanmış..
"Seni ihtiyar bunak.. Bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydi. Krala satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın. Şimdi ne paran var, ne de atın" demişler..

İhtiyar "Karar vermek için acele etmeyin" demiş.. Sadece ’At kayıp’ deyin. Çünkü gerçek bu.. Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar. Atımın kaybolması, bir talihsizlik mi, yoksa bir şans mı, bunu henüz bilmiyoruz. Çünkü bu olay henüz bir başlangıç. Arkasının nasıl geleceğini kimse bilemez.."
Köylüler ihtiyar bunağa kahkahalarla gülmüşler.

Ama aradan 15 gün geçmeden, at bir gece ansızın dönmüş.. Meğer çalınmamış, dağlara gitmiş kendi kendine.. Dönerken de, vadideki 12 vahşi atı peşine takıp getirmiş.

Köylüler, ihtiyar adamın etrafına toplanıp özür dilemişler..
"Babalık" demişler.. "Sen haklı çıktın.. Atının kaybolması bir talihsizlik değil adeta bir devlet kuşu oldu senin için.. Şimdi bir at sürün var.."
"Karar vermek için gene acele ediyorsunuz" demiş ihtiyar.. Sadece atın geri döndüğünü söyleyin. Bilinen gerçek sadece bu. Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz. Bu daha başlangıç.. Birinci cümlenin birinci kelimesini okur okumaz kitap hakkında nasıl fikir yürütebilirsiniz?.." Köylüler bu defa ihtiyarla dalga geçmemişler açıktan ama, içlerinden "Bu herif sahiden gerzek" diye geçirmişler..

Bir hafta geçmeden, vahşi atları terbiye etmeye çalışan ihtiyarın tek oğlu attan düşmüş ve ayağını kırmış. Evin geçimini temin eden oğul şimdi uzun zaman yatakta kalacakmış.

Köylüler gene gelmişler ihtiyara..
"Bir kez daha haklı çıktın" demişler. "Bu atlar yüzünden tek oğlun bacağını uzun süre kullanamayacak. Oysa sana bakacak başkası da yok.. Şimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı olacaksın" demişler..

İhtiyar "Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz" diye cevap vermiş. "O kadar acele etmeyin. Oğlum bacağını kırdı. Gerçek bu.. Ötesi sizin verdiğiniz karar.. Ama acaba ne kadar doğru.. Hayat böyle küçük parçalar halinde gelir ve ondan sonra neler olacağı size asla bildirilmez.." Birkaç hafta sonra, düşmanlar kat kat büyük bir ordu ile saldırmış. Kral son bir ümitle eli silah tutan bütün gençleri askere çağırmış. Köye gelen görevliler, ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışında bütün gençleri askere almışlar. Köyü matem sarmış. Çünkü savaşın kazanılmasına imkân yokmuş, giden gençlerin ya öleceğini ya esir düşüp köle diye satılacağını herkes biliyormuş.
Köylüler, gene ihtiyara gelmişler..

"Gene haklı olduğun kanıtlandı" demişler. "Oğlunun bacağı kırık, ama hiç değilse yanında. Oysa bizimkiler belki asla köye dönemeyecekler. Oğlunun bacağının kırılması, talihsizlik değil, şansmış meğer.."
"Siz erken karar vermeye devam edin" demiş, ihtiyar.. Oysa ne olacağını kimseler bilemez. Bilinen bir tek gerçek var. Benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde.. Ama bunların hangisinin talih, hangisinin şanssızlık olduğunu sadece Allah biliyor."

Lao Tzu, öyküsünü şu nasihatla tamamlarmış, etrafına anlattığında:
"Acele karar vermeyin. O zaman sizin de herkesten farkınız kalmaz. Hayatın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının. Karar aklın durması halidir. Karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdurur. Buna rağmen akıl insanı daima karara zorlar. Çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar. Oysa gezi asla sona ermez. Bir yol biterken yenisi başlar. Bir kapı kapanırken, başkası açılır. Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz."

[cansuyu]

şu anda yaşamıma daha iyi şeyleri çektiğimi hissetmeyi seçiyorum..olan herşeyin bir sebebi olduğunu biliyorum.. kapıların ardındaki güzellikleri görmek için sabırsızlanıyorum..
mutluluk benim seçimim ve ben mutluluğu hakediyorum

teşekkür ederim teşekkür ederim teşekkür ederim...

[cansuyu]

Yürü! Hür maviliğin bittiği son hadde kadar...
İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar.

...

[Kadir Serarslan]

Her zorluğun sonunda doğan bir ışık vardır. Eğer elleriniz diken yaralarıyla kan revan içinde kaldıysa, güle dokunmanıza çok az kalmış demektir.”
~Mevlana~