bu da Hatice'nin değişim günlüğü:))

[nurbanu25]

Tamam canım :)

[hatiicee]

Karar verdim beni üzeni unutmaya,
Eski üzüntülerden ve ağırlıklardan ayrılmaya,
Değişime ayak uydurmaya,
Yeni güzelliklere niyet etmeye,
Kendimi olduğum gibi kabul etmeye,
Sevmeye sevilmeye,
Kendimi anlamak için kendime vakit ayırmaya
Enerjimi beni sevenlere vermeye
Bir fotoğraf makinesi alıp doğayla baş başa olup,doğa fotoğrafları çekmeye
Bu günlüğüm yanında bir de defter olarak günlük tutmaya
Tüm bunların yanında sorumluluklarımdan kaçmadan,evime ve işime vakit ayırmaya,
Sorunlarla yüzleşmeye ve tabi ki BÜYÜMEye tüm kalbimle karar verdim ve şu andan itibaren niyet ettim:))

[hatiicee]

Bugün arkadaşımla foruma gittim başka bir arkadaşım evleniyor demiştim yaa heves midir yoksa telkinlerin etkisi midir bilmem kendimi karaca'da tabak bakarken buldum.Bir tane çeyiz seti beğendim çok şıktı onun taksidine girebilirim bu ay:)) Yarın evlenen arkadaşımın düğün davetiyelerini katlayacağız.Bir şeylerle oyalandığımdan mıdır bilmem içimdeki boşluk gitti artık.Çekirdek inanç çalışmalarını dinlemeye devam ediyorum bugün 2.turun 9. günündeyim.Yarında dinleyip 3 ara vereceğim.İnanıyorum 52 günü tamamlayınca her şey çok güzel olacak.
Bir de Sweeet'in günlüğünü okuyunca aklıma geldi bugün rüyamda hafif dalgalı serin bir yerde-belki söylemesi ayıp olacak ama- çırılçıplak denize girdim.Ağaçlar içinde çok güzel bir yerdi denize girdiğim yer ve denize girmek çok keyifliydi.Bunun çekirdek inanç çalışmasıyla bir alakası var mı acaba diye de düşündüm kendi kendime günlükçüm.Hayırlara vesile olur inşallah rüyam..

[hatiicee]

Zibidi (Su kaplumbağam) öldü:(( Neye tam bakabildim ki ona bakabileyim:(( Mayıstan beridir hep yanımdaydı ev arkadaşım, bebeğim olmuştu yaa:(( Niye gitti ki:((

[sweeet]

Ah canım benim üzülmemek ne mümkün, can yoldaşı bir can gitmiş. Biz de bir kaç ay önce muhabbet kuşumuzu kaybettik. Kardeşim ne kadar ağladı. Ben de çok üzüldüm. Onun da ömrü o kadarmış. Ölümü de küçük bir can bile olsa olgunlukla kabul etmek de gelişimimizin bir parçası. Ölümün aslında ne kadar yakınımızda olduğunu hem kendimiz hem de başkaları için olduğunu kabullenmek gerçek anlamda büyümenin bir parçası.

[hatiicee]

Sweeet'im sağolasın.Alışmıştım ona ev arkadaşım olmuştu benim.Çok seviyordum onu.Dediğin gibi ömrü bu kadarmış.Arkadaşım çağırdı duyunca hem düğün davetiyelerini katlayalım hem de kafan dağılsın gel diye.Ona gittim geldim şimdi daha iyiyim.Ömür dediğin çok kısa gerçekten kırmaya ve kırılmaya hiç gerek yok:(( Söylemek gerek içindekileri hiç vakit kaybetmeden..

[hatiicee]

Bazen niye sen şunu yaptın sen bunun yaptın diye üsteler durur ki insanlar.Tamam mükemmel değilim bazı şeyler boşluğuma denk geliyor kabulüm ama karşı taraf beni kırdığı zaman ben ölümlü dünya deyip takmamaya çalışıyorum.Sürekli şu şöyle bu böyle dendiği zaman çıldırıyorum.Hele ki salak yerine koymaya çalışmadığım halde beni salak yerine koymaya çalışıyorsun lafına daha çok sinir oluyorum. Sonuçta ben burada yaşamıyorum ki.Yaşadığım yerle ilgili planlamadığım şeyler çıkabiliyor.Hem okul hem de halk eğitim derken sorumluğumda çok oluyor. Ev taşıdım evle ilgili işleri hallettim.Orada ev burada ki kadar kolay bulunmuyor ki.Şöyle oturulacak gibi bir yer istediğin zaman tayin vaktini beklemen lazım. Ooof anne off çok ince fikirlisin sağolasın beni düşündüğünü biliyorum ama bazen çok fazla düşünüyorsun.Hem kendini hem de beni üzüyorsun.Ne oldu da bu kadar uzaklaştık ki biz???

[cansuyu]

dedim ya Hatice :) hepimizin çekirdek inançları var..
annenin de elbette.
çocuklukta ya da ilk gençlikte.. bir kum oyunu gibi bu..kumu kazmak.bir heykel.. bir kale.. bir yapı yapmak.. sonra yarattığını yıkıvermek..yenisini yapmak..

biz yetişkinlerde.. ( yaşlılarda dememi beklemeyin hiç :)) ) bu çok daha zor.. çünkü yarattıklarımıza bağımlıyız..yaralarımızı bile bırakmayız biz :((

ve.. yıkmaktan korkmamak.. kaybedecek hiçbirşeyi olmayacak kadar hiçbir şeye sahip olmamakla mümkün..

benim meşhur sözüm hep de tekrarlıyorum belki.. özgürlük aitsizliktir.. oysa tüm yaşam bu aitliği kurmakla geçmişken.. :(

belki kendinin bile.. çekirdek inançların yıkılırken.. nasıl direnç gösterdiğini hatırlamak faydalı olabilir diye düşünüyorum :)

[hatiicee]

cansuyu Nickli Üyeden Alıntı

dedim ya Hatice :) hepimizin çekirdek inançları var..
annenin de elbette.
çocuklukta ya da ilk gençlikte.. bir kum oyunu gibi bu..kumu kazmak.bir heykel.. bir kale.. bir yapı yapmak.. sonra yarattığını yıkıvermek..yenisini yapmak..

biz yetişkinlerde.. ( yaşlılarda dememi beklemeyin hiç :)) ) bu çok daha zor.. çünkü yarattıklarımıza bağımlıyız..yaralarımızı bile bırakmayız biz :((

ve.. yıkmaktan korkmamak.. kaybedecek hiçbirşeyi olmayacak kadar hiçbir şeye sahip olmamakla mümkün..

benim meşhur sözüm hep de tekrarlıyorum belki.. özgürlük aitsizliktir.. oysa tüm yaşam bu aitliği kurmakla geçmişken.. :(

belki kendinin bile.. çekirdek inançların yıkılırken.. nasıl direnç gösterdiğini hatırlamak faydalı olabilir diye düşünüyorum :)

Cansuyum haklısın olaya iki taraflı da bakmaya çalışıyorum.Ama bazen sinirleniyorum da her zaman beni düşündüğünü biliyorum.Çok da seviyorum onu.Önümüz bayram inşallah bayramda daha iyi olur her şey..

[hatiicee]

Topraklanmamı ve affetme çalışmamı yaptım.Çok rahatım şuan.Bu arada çekirdek inanç çalışmasının 2.periyorunun 3 günlük dinlenme sürecine girdim.Eskiden olanlar aklıma gelmiyor artık ve aklıma gelmedikleri içinde düşünceler aklımı kemirip durmuyor.Olan her şeyin benim ruhsal gelişimim için önemli olduğunu biliyorum.Şükürler olsun:))