Celil'in günlüğü :)

[Celill]

Merhaba arkadaşlar. bende değişim yolculuğuna girdim ve bu yolculukta kendimde olucak değişimleri buraya yazmak istiyorum.

[Celill]

Önceden ego ve suçluluğu dinlemiştim o yüzden dinlemicem. Başkalarının düşüncelerini önemseme, kendine güven, sosyallik arttırıcı. Aslında kendime güvenimde sorun yok çekingen urangaç biriside değilim fakat genellikle suskun bi yapım var. insanlarla yakın ilişki kuramıyorum. en güzel şeylerden biri olan samiyet derecesine gelemiyorum. Bazen anı yaşıyorum hiç bişeyi kafaya takmıyorum konuşkan oluyorum çenem düşüyo insanları eğlendiriyorum benden keyif alıyolar sıkılmıyolar filan ama genellikle suskun bi insanım. Böyle suskun olunca konuşcak bişeyde bulamıyorum kendimden nefret etme derecesine kadar geliyo. Hatta benden çok konuşan arkadaşlarımı insanları güldüren arkadaşlarımı görünce kendimi değersizleştiriyorum, aşağı çekiyorum kendimi. Ben neden konuşamıyorum yada onların aklına gelen neden benim aklıma gelmiyo gibi sorular sorup kendimi yiyip bitiriyorum. Mesela aralarında bi konuşma geçiyo ve birbirleriyle böyle rahat rahat konuşuyolar gülüyolar, anında cevap veriyolar birbirlerine ne biliyim konuşcak herhangi bişey bulabiliyolar ama benim aklıma gelmiyo konuşcak bişey yada bana bişey sorulunca kısa ve sıkıcı cevaplar veriyorum. Sonra diyorum ki onlar yapabiliyosa bende yapabilirim ama her insanda farklıdır. Ben kendimde bunları uzun zamandır görüyodum ama bugün arkadaşlarımlaydım geziyoduk ve ben suskunlaştım yine. Onlar konuşuyo gülüyo eğleniyolar filan ama ben sadece dinliyorum ve arada tebessümlerle eşlik ediyorum onlara. yani muhabbete katılamıyorum bi karşılıkta ben veremiyorum bi sözde ben atamıyorum ortaya. kendime güvenimde filan sorun yok ama olmuyo işte konuşmuyorum. sonra arkadaşlarımdan biri bana dediki sen niye hiç konuşmuyon geldiğimizden beri susuyosun. bende hemen gereksizce bi bahane uydurdum.sadece başım ağrıyo biraz ondan siz boşverin dedim. arkadaşımın bana suskunun demesi bardağı taşıran son damla oldu yani. artık dedim ben kendimi değiştircem bu halimi istemiyorum. Birazda geçmişimden bahsediyim. İlkokuldayken de böyle suskundum. Sırama oturur akşama kadar öğretmenimi dinlerdim. Lazım olmadıkça kelime tüketmemeye çalışırdım ki hala öyle. yani boş konuşmam ve boş konuşmayı sevmem. Ama bi arkadaş ortamım vardı yani. çağırırlardı beni giderdim. Aile içindede böyleydim hatta bazı akrabalarım ilkokul dönemlerimde bana hiç konuşmuyo suskun gibi şeyler diyolardı. konuşturmaya çalışırlardı kısa kısa cevaplar verirdim sıkılırlardı benden filan... Diğer arkadaşlarım gibi atılgan konuşkan olmak istemişimdir hep. ama nasıl bi yapım varsa başaramadım hiç. bakın bazen suskunluk durgunluk üstümden gidiyo ve konuşkan atılgan bi insan oluyorum. inanın bu halimde her şeyi serbest bırakıyorum yani ne konuşcam aklıma bişey gelmiyo gibi düşünceler yok. anı yaşıyorum salıyorum kendimi. bende diğerleri gibi konuşuyorum çenem resmen düşüyo susmak bilmiyorum. insanları konuşmalarımla güldürüyorum benden keyif alıyolar. hatta bu halimdeyken arkadaşlarıma işim var gitmem lazım dediğimde bırakmıyolar beni gel azdaha dur konuşalım filan diyolar. inanın bu halimde yaptığım konuşmalara ben bile inanamıyorum. fakat o suskunluk yine hep yine gelicek ve geliyoda. umarım anlamışsınızdır derdimi ve kendimde değiştirmek istediklerimi. Yani artık hep konuşkan atılgan biri olmak istiyorum tek derdim bu. evet koca hayatta SADECE ve SADECE tek derdim bu. suskun olmak. sizin için saçma yada gereksiz gelebilir ama benim için çok gerekli ve aşmam gereken bişey. çekilmez bi durum. çevrendekiler her daim iletişim içinde bi muhabbet içinde ama sen konuşamıyosun. bazen diyorum ki kendi kendime, şu beynimi alsalarda başka beyin yerleştirseler keşke. her şeyi unutmuş olurum ve her şey daha güzel olur. ne bi sorunum nede bi takıntım olumsuz düşüncelerim olur. mesela iç sesim çok bozuk. full negatif düşünüyorum kendimi yiyip bitiriyorum. Özellikle son zamanlarda suskunluğum arttı insanlar iyce uzaklaşıyo benden sıkıcı bbiri olmaya başladım. Bana birisi gelip benle iletişime geçmeye çalıssa yada beni konuşturmaya çalışsa aramızda keyifli bi konuşma geçmiyo. konuşma bitsede gitsem diyo belkide karşımdaki. gerçi konuştuğum da ne ki. bi kaç kelime edip canını sıkıp yolluyorun Şuan 10. sınıfım ve artık kabuğumu değiştirmek istiyorum eski halimi atmak istiyorum üstümden. Bende diğer insanlar gibi konuşkan, zeki, atılgan, keyifli bi insan olmak istiyorum. ve sizin her türlü önerilerinize açığım ve çok minnettar olurum. ufacık bi yardımınızın benim gözümdeki değeri pahabiçilemez. Tavsiyeleriniz önerilerinizi bekliyorum ve değişim sürecine telkin dinlemekle başlıyorum. umarım istediğim kişiliğe ulaşırım.

[delioglan]

Günlük açmakla çok iyi etmişsin. Ben de çok kez istedim ama nasip olmadı bir türlü. Farkındalığına inanılmaz faydası olacaktır. Bu arada telkinlerle ilgili olarak da suçluluğu çıkartıp egoyla devam etmemizi ve yanına da istediğimiz telkinleri ilave etmemizi öneriyordu Atakan Bey. Yanlışım varsa arkadaşlar düzeltecektir. Yolun açık olsun.

[sweeet]

Günlüğün ve gelişim yolculuğun hayırlı olsun Celil. Güzel haberleri farkındalıklarla dolsun. Çok iyi etmişsin günlük açmakla. Sana tavsiyem izlemek. O etrafında konuşanları dikkatle izle ve dinle onlar çok mu mühim meselelerden bahsediyor. Eminim havadan sudan bazı insanlarsa boş konuşacağına hiç konuşmamayı tercih ediyor. Eminim anlatmaya değer bir şey bulsan çekinmeden paylaşırdın. Mesele belki budur. Bir de buradan bak. Ayrıca izlemek çok basit geliyor insana değil mi ama farkındalıkla izlemek çok şey öğretir insana. Davranışları izlemek, düşünceleri izlemek ve en sonra da duyguları izlemek iyi farkındalık alıştırması adımlarıdır. Bir şeyin farkında olduğun zaman artık o eskisi gibi olmayacaktır ve farklı çözüm yolları bulabilirsin bu ışıklar altında.

Mutlu bir hafta dilerim.

Sevgiler.