[dreamlyla]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

Ne korkusu?

Yeni insanlarla tanışma korkusu,benim hakkımda ne düşünecekleri hakkında olan endişem.Bu korku küçüklüğümden beri benimle.Ama en azından eskiden daha çok arkadaşım vardı şimdi ise bir hayli az.

[dreamlyla]

Ya bir insanın hayatında hiç mi bir değişiklik bir ekşın olmaz arkadaşım.Valla okul bitince bütün o dramalar bitiyor.Oysa ben küçükken böyle değildim ha her gün hergün farklı bir olay yaşardım.Demek ki her şeyi hızlı yaşamışım şimdi biraz durulmam lazım.Ama içimde yine de küçük bir umut var üniversiteye başlayınca her şey farklı olacak.Zaten bizi ayakta tutanda bu umut değil mi? Değişecek bir şey yok ama işte bir umuta bel bağlayınca hayat akıp gidiyor.
Neyse telkinlerdenbahsedeyim size her akşam uyurken dinliyorum.Ego ve suçluluk etkisi var evet.Ve hoponopono diye bir yöntem varmış.Bir adam bunu kitabında bahsediyor ama ismini hatırlayamadım.Kitabın ismi 'Zero Limit' şimdi yanlış bilgide vermek istemiyorum.Kitabı internetten okudum normalde satında alabiliyorsun ama ben merak edip okuduum tabi baskılı kitabını da alacağım.Elimin altında bulunsun çünkü okurken baya bir pozitif yüklendim.Yöntem ise şu; Seni seviyorum,Özür Dilerim,Lütfen Beni affet, Teşekkür Ederim. Böyle yazınca tuhaf gözüktü ama kesinliklr kitabı okuyun.Ben aklıma geldikçe bu yöntemi uyguluyorum.Hadi hayırlısı

[maviinci]

dreamlyla Nickli Üyeden Alıntı

Ya bir insanın hayatında hiç mi bir değişiklik bir ekşın olmaz arkadaşım.Valla okul bitince bütün o dramalar bitiyor.Oysa ben küçükken böyle değildim ha her gün hergün farklı bir olay yaşardım.Demek ki her şeyi hızlı yaşamışım şimdi biraz durulmam lazım.Ama içimde yine de küçük bir umut var üniversiteye başlayınca her şey farklı olacak.Zaten bizi ayakta tutanda bu umut değil mi? Değişecek bir şey yok ama işte bir umuta bel bağlayınca hayat akıp gidiyor.
Neyse telkinlerdenbahsedeyim size her akşam uyurken dinliyorum.Ego ve suçluluk etkisi var evet.Ve hoponopono diye bir yöntem varmış.Bir adam bunu kitabında bahsediyor ama ismini hatırlayamadım.Kitabın ismi 'Zero Limit' şimdi yanlış bilgide vermek istemiyorum.Kitabı internetten okudum normalde satında alabiliyorsun ama ben merak edip okuduum tabi baskılı kitabını da alacağım.Elimin altında bulunsun çünkü okurken baya bir pozitif yüklendim.Yöntem ise şu; Seni seviyorum,Özür Dilerim,Lütfen Beni affet, Teşekkür Ederim. Böyle yazınca tuhaf gözüktü ama kesinliklr kitabı okuyun.Ben aklıma geldikçe bu yöntemi uyguluyorum.Hadi hayırlısı

bahsettiğin yöntem hooponoponopo yöntemi gibi bir isme sahip sitede birçok bilgi var bununla ilgili, konular da var :)

[dreamlyla]

Biliyorum burdan bakmıştım zaten.Yine de teşekkür ederim :)

[sweeet]

Sosyallik arttırıcı telkin dinliyor musun? Ve başkabaşkalarının düşüncelerini önemseme telkinini dinleyebilirsin.

[dreamlyla]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

Sosyallik arttırıcı telkin dinliyor musun? Ve başkabaşkalarının düşüncelerini önemseme telkinini dinleyebilirsin.

Telkinleri dinliyorum aslında.Sadece kendi kafamın içinde bir savaş var hep.

[dreamlyla]

Evet kaç gündür buraya yazmıyordum artık yazma vakti geldi.Şu sıralar üstünde uğraştığım bir iş var inşallah hayırlısıyla olacak.Bu konu bir kaç gündür canımı sıkıyordu.Telkinlere dinlemeye gelecek olursam maalesef her gün dinleyemedim ama kendimde ufak tefek değişimler var.Eskisi kadar olaylara sessiz kalamıyorum ve kendime güvenim bir tık daha yukarda.Bu çok önemli.Artık bir kaç şeyi o kadar kafama da takmıyorum kafam rahat misali dolanıyorum ortalarda.Yani olumlu bir yönde ilerliyorum.Yalnız şöyle bir sorun var telefonu elimden bırakamaz oldum.Resmen bağımlı hale geldim.Bunun önlemenin bir yolu var mı?

[dreamlyla]

Buraya yeniden merhaba :)
Uzun bir süre yazmamışım işte tatildi oydu buydu derken 3 ay geçmiş.Maalesef kendimi geliştirmekte de yarım kaldım.Ama nedense buraya ilk gelişimden daha iyi durumdayım.Galiba kendi kendimi telkin yaptığım için.Neyse konumuz o değil yeni bir işe başladım.Burda işe giden herkes bilir yeni bir iş ortamında ilk günün nasıl olduğunu zorlandım insanlara alışmaya.Kendime güvenmediğimden değil sadece ilk konuşmayı karşımdaki insandan bekliyorum.Bu çok yanlış bir şey aslında biliyorum ama öbür türlü de çekiniyorum biraz.Geçen hafta bu düşüncelerle geçti ve moraller biraz bozuktu kendime arkadaş bulmuştum.Ama asıl ofis ortamına alışamamıştım.Çünkü onların kendi aralarında şakaları var herkes birbirleriyle çok iyi kendimi çok yabancı hissetmiştim.Bu hafta ise yeni bir karar aldım insanlardan beklemeyecektim ilk adımı daha pozitif olacaktım.Ve oldum da şuan kendimi daha iyi hissediyorum.Her şeyi karşı taraftan beklememeyi öğrendim.Yavaş yavaş alışacağım normali de bu değil mi? Yoksa ben yanlış mı düşünüyorum.Çok düşünmemek lazım işte güzel günler beni bekliyor.