[capella]

1. GÜN

sevgili günlük
dün ve evelsi gün dinlediğim telkinleri saymıyorum çünkü burayı bulmuş olmanın verdiği heyecanla ilerlememem gereken yolu tam olarak anlamadan dinlemiş bulundum onları bugün ise tavsiye edildiği üzere gün boyu en az 10 saat olmak üzere suçluluk ve ego güçlendirici telkinlerini dinleyeceğim..uyandığımdan beri 3 saatlik kısımı gerçekleştirdim.gün boyu hayatımın arkafonunda çalmasını sağlayacağım ama daha çok haftasonları tabiki. (bu arada bir şey farkettim sitede mutsuz / somurtkan bir smiley yok ) haftaiçi mecburen uykuda dinleyecek bilinçaltım

sanırım en çok klasik versiyonları sevdim. daha doğrusu günün dinlediğim zamanına göre seçimim değişiyor. sabahları ve gündüzleri new age versiyonlar akşam saatlerinde klasik versiyonlar daha geç saatlerde ney ve doğa versiyonlarını dinlemek daha güzel geldi

heyecanlı olduğumu söylemiştim değil mi? evet, yeni bir adım attım ve bundan az ya da çok bir fayda göreceğime eminim.
değişiklikleri sana yazmaya devam edeceğim.
sevgiyle

[capella]

tekrar merhaba günlük..
az önce suzzy ve sanemce'nin günlüklerini okudum, ne güzel ne içten yazmışlar.. okudukça mutlu oldum. diliyorum ki ben de buraya yazdıkça her geçen gün göstermiş olduğum gelişime tanık olurum ileride onlar gibi..şu sıralar geçirdiğim sıkıntılı zamanların, kozasından çıkmaya çalışan bi kelebeğin değişim ve gelişim evreleri gibi olduğunu düşünmeye çabalıyorum. beynimi, duygularımı, davranışlarımı kontrol altına almaya başladım. bazı şeyler o kadar otomatikleşmiş ki aslında en çok sıkıntısını çektiğimiz şeyleri hayatımızın parçası yapmışız. başkalarının bizim için belirlediği bize ait olmayan benlikler kurmuşuz. kendimizden soğumuşuz sonra.. oysa başlangıçta öyle olmadığımızı biliyorduk, sonra neden kaybolduk..? okuyorum okuyorum okuyorum şu sıralar, açlığım hiç bitmiyor sanki..ben doymadıkça daha güzel şeyler çıkıyor karşıma, bu siteyi bulmam gibi.
ama günlük yazabilmem için önce kendimi tanıtmam gerektiğini farkettim. hayatımdaki önemli insanları vs. bu yüzden kısa bir bilgi geçiyorum araya şimdi hayatıma dair..
ben 25 yaşındayım, istanbul'da ailemle yaşıyorum ve çalışıyorum. bir yandan da üniversiteden kalma 2 dersim var :( hatta 10 gün sonra sınavlarım var..
3 yıla yakındır birlikte olduğum bir sevgilim var ve şuan askerde bir de şuan yalnız yaşıyorum evde, ailem ablamın yanında ve bir süre yoklar. yalnızlığı seviyor muyum? evet çok seviyorum açıkçası, 4 yıl yalnız yaşamıştım üniversitedeyken de, şu sıralar o günlerdeki gibi hissettim ve evde yalnız olmak bana iyi geldi.. biraz kendimle kalmak, biraz kendimi hatırlamak, biraz kendimi yeniden bulmak iyi geldi.. istanbul'u seviyorum ama bu kocaman kargaşası bazen insanı o hızla öyle bir sürükleyip götürüyor ki, kendi iç seslerimizi bile duyamaz hale geliyoruz. ömrümüz böyle akıp gittikçe yaşama umudumuzu, neşemizi unutuyoruz. hep erteliyoruz hayalleri..en çok yapmak istediklerimizi hep erteliyoruz..peki ya yarın ölüverirsem? diyorum kendi kendime..tüm bunların ne anlamı olacak..? "keşke.." diye geçmiş bir yaşamdan başka elimde ne kalacak? ama maalesef bunun farkında olmak da yetmiyor bazen. çünkü hayatta bazı aşamalardan geçmek zorundasın hayallerini elde edebilmek için..belki onlara hiç ulaşamayacak olsan bile..sanırım beni korkutan da bu. ölmek değil, yaşayamamış olmak..yapmak istediğim öyle çok şey var ki..tüm bunları nasıl ne zaman yapabileceğim bilmiyorum. ama annem hep şöyle der: bir kadın yıkayacağı bütün bulaşıkları, buna harcayacağı zamanı en başta düşünseydi asla evlenmezdi evlenmesen de aynı şey tabiki..demek istediği -ki benim umutsuzluğuma en çok yol açan şey bu- yapmak zorunda olduğum herşeyi birden en başında düşününce korkudan ve kaygıdan hiç birşey yapamaz hale gelebiliyorum. ya da emek verip verip sonuca yakın sonucun negatif olma ihtimalinden korkup,onca zaman verdiğim emekleri çöpe atıp gidiyorum. kendimle mücadele içinde olmayı bırakıp kendimle barışmaya çalışıyorum bir süredir. arada duygu yoğunlaşmaları yaşasam da daha iyi olduğumu hissediyorum. hep derler ya, insanın kendi kendine yaptığını hiçkimse yapmıyor..meğer yıllarca kendime ne çok hazksızlık etmiş, ne kadar kötü davranmışım..kime böyle davranıyorum ki kendime bunu yapıyorum..? kendimi sevmezsem insanlar beni nasıl sevebilirler ki..? ben kendime haksızlık edersem başkaları bana adil davranabilir mi..? tüm bu farkındalıklar artık yavaş yavaş eyleme geçmeye başladı. yine kilitlendiğimi hissettiğim bir noktadaydım ki bu siteyi buldum ve bana çok iyi geldi..bu yüzden;
emek veren herkese, bir de yüreğini içtenlikle açan tüm üyelere teşekkürler..
sanırım bizler, hepimizin yalnız olduğunu düşündüğü ve hissettiği bir dünyada hep birlikte yaşıyoruz..
"under the same sky" diye bir şarkı vardı o geldi aklıma..
neyse günlük bugünlük bu kadar..yarın tekrar görüşmek üzere şimdiden merhaba sana

not: 6 saat suçluluk ve ego güçlendirme telkinimi dinledim, dinlemeye devam ediyorum. ilk gün güzel geçti. hayatımın arkafon şarkıları haline getireceğim bu müzikleri..şimdiden varlıklarına alıştım gibi

[shamanic]

merhabalar e.z.gia..

günlüğün hayırlı olsun..


değişme ve gelişme aşamalarını bizlerle paylaşacak olduğun için çok teşekkür ederim..

yazının başında kendini kozadan çıkmaya çalışan bir kelebek gibi düşünmeye çalıştığını vurgalamışsın..
yazının tamamında ise bunu gerçek anlamda görmek mümkün..

kelebek kozadayken.. mücadele etmezmi.. zorlanmazmı.. bütün bulaşıkları yıkadığını sanmazmı..
belkide ölüme doğru yol aldığını düşünmez mi..

ama tüm bu zorluklar ona uçmanın keyfini sürebilecek gücü vermek için değilmidir..

elbette zorlanıcaz.. mücadele edicez.. düşücez.. ama her seferinde yere daha sağlam basmayı..
rüzgarlarla savrulmamayı gerekirse tutunmayı öğreneceğiz..

yolculuğunda başarılar..

askerdeki sevdiğine hayırlı teskereler dilerim..

dilerim kısa sürede tüm hedeflerin mutlulukla gerçek olur.. bu sayfalar aracılığıyla gerçeklerini kutlarız..

sevgiler..

[capella]

çok teşekkür ederim tüm güzel dileklerin ve sayfama ilk yazan kişi olduğun için yaptığın yorumlar benim adıma çok güzel, ayrıca motive edici
en kısa zamanda yine bekleriz
sevgiler

[comte]

Merhaba e.z.gia

Günlüğün hayırlı olsun...

Biraz geç gördüm ama...

Güzel paylaşımlar diliyorum...

Sevdiğin için de hayırlı teskereler..

Sağlıcakla...

[capella]

çok teşekkür ederim beni mutlu ettiniz siz de mutlu olun inşallah
sevgiler

[capella]

2. GÜN

Sevgili günlük
sabah uyandığımda mp3 çalarımın kulaklığı boynuma dolanmış ve playerdan çıkmıştı (sanırım ölümden dönmüşüm 44 ) hala telkinlerin çalar halde olduğunu duyunca ayrı bir şok geçirdim sanırım faydalarını daha şimdiden hissetmeye başladım..sabah ilk kez alarmdan önce kalktım malum gece kuşu bir insan olarak sabahları kalkmak benim için çileden ibaret.. neyse mp3'ü kulağıma taktım ve bankaya gittim, işe geç kalacağım için beni bekleyen asık suratlardan bir miktar tedirginlik duydum ama bankaya gitmemin şart olduğunu ve sabahları pek yoğun olmayan işleri düşünüp kendi kendime rahat ol telkinleri verdim biliyor musun sanırım işe yaradı..sanki artık daha rahatım ve kendimi daha iyi ifade edebiliyorum. ailemizde kronikleşmiş bir suçluluk duyguları sendromu var biliyorsun artık kendimle boğuşmaktan yoruldum, kendimi seviyorum ve seveceğim ben kendime değer verdikçe insanlar da daha zor kırıcı hareketler yapıyorlar galiba. kendimi bazen küçük bir çocuk gibi hissediyorum. bunları çok daha erken yaşlarda öğrenmem gerekirdi oysa. hayatımı neden o kocaman suçluluk ve kendini yargılama duyguları altında ezilerek büzülerek geçirmişim ki bunca yıl? yazık değil mi bana 44 kuş gibi hafifledim valla, özgürüm
günün ilerleyen saatlerinde olağan sıkıntılanma halim (iş yerine has) ortaya çıkmış olsa da, pozitif düşünerek bu krizi de atlattım. hatta inanılmaz bir olay oldu patronum benimle dertleşerek tam olarak rahatsızlığını duyduğum şeylerden olan rahatsızlığından bahsetti şaka gibi geldi bir an ama öyle rahatladım ki..kendimi "acayip, garip ve yalnız" hissetmekten yorulmuştum. demek sorun bende değilmiş!
nazar değer diye böyle çok mutluyum demek istemiyorum ama uzun zamandır hiç bu kadar hafiflemiş hissetmemiştim diyebilirim. ne mutlu ki burayı buldum bazen çok mu sevgi pıtırcıkları oluyoruz diyorum ama o kadar doğal gelişiyor ki buranın bu kadar pozitif olmasının da bir sırrı var demek ki (telkinler) diyorum sabah işe gidene kadar mp3 leri dinledim sonra iş yerinde dinleyemedim ama gizlice onlara da dinletsem mi acaba diye geçti içimden gerçi ego güçlendirici değil biraz ego zayıflatıcı bulmam gerek sanırım 44 pozitif egoyu güçlendirdiğimiz düşünülürse aslında onlara da dinletmek mantıklı olabilir dusun neyse eve geldim hemen bilgisayarı açıp telkinleri dinlemeye başladım. saatlerdir de dinliyorum. gece uyurken dinleme işine bir çözüm bulmam gerek kulaklık biraz tehlikeli benim gibi habire dönüp duran biri için
kısacası günlük bugün güzel bir gün oldu genel haliyle..yalnız ertelemeyi bırak telkinini sık sık dinlemem gerek haftaya sınavlarım var ve ders çalışmalıyım ama zaman bana yetmiyor şaşkın sanırım derslere pek öncelik veremediğimden. artık çok bunaldım çünkü. bu yüzden bir an evel çalışıp okulu artık bitirmeliyim ki seneye de aynı ızdırap devam etmesin..değil mi? bak ne kadar güzel biliyorum yapmam gerekeni. sanırım birazdan başlayacağım

yarın yine görüşmek üzere şimdiden merhaba

e.z.gia günlüğün hayırlı olsun   güzel haberlerle dolsun...           

umarım bizlerde senin güzel gelişmelerini ve değişimlerinin haberlerini günlüğünden takip edebileceğiz...

paylaşımlarının devamını dilerim...sevgiler...

sınavların için şimdiden başarılar....

          

[capella]

teşekkür ederim ilham kaynağı oldunuz valla
yine beklerim
sevgiler

[capella]

not: sınavlarla ilgili mesaj alınmıştır
çalışıcam söz