İstanbul'a aşığım...
 

Bugün tatilden yeni döndüm, gittiğim bir tatil köyüydü, her türlü konfor var ama neden illa da evim...Bilmiyorum.İstanbul'a aşığım ben, trafiğine, kalabalığına, gece yanan şehir ışıklarına aşığım.İnanın, evime yaklaştıkça sevincim arttı.Neden acaba?Sizde de oluyor mu?Birçok şehir var ama İstanbul bir başka bence...Yani her ilçesi bir şehir İstanbul'un...Galata kulesi, eminönü, nişantaşı, taksim, kadıköy, üsküdar, beşiktaş, bebek,beyazıt, sirkeci, çemberlitaş, eyüp,kanlıca vs... her yeri bir tarih, her yeri bin hikaye...Aşığım sana İstanbul ama bunu hep şehir dışına çıktığımda anlıyorum...İlk önce senden kaçıyorum, sonra sana koşuyorum, seviyorum seni İstanbul...

http://www.youtubetc.com/musicvideo.php?vid=3faf7e6bf

bende istanbul hayranı olarak bu video yu paylaşmak istedim...

gerçekten severek izlediğim bir istanbul animasyonuydu...müzik ve görüntüler çok güzeldi...

harika şehir istanbul....actionsmile

arkadaşlar eviniz istanbul da o yüzden güzel geliyor,istanbulda doğdum büyüdüm ama bir türlü sevemedim.çok güzel turistik yerlerini gezecen o kadar,ben fazla kalamıyorum hemen evime gelmek istiyorum.Bir kere çok kalabalık ne gezdiğinden birşey anlıyorsun ne yediğinden,kalabalıktan korkuyorsun her türlü tehlike var.Ben daha sakin yaşantı tercih edenlerdenim.

En Güzel Yıllarımın İstanbul'u
 

Bu yazıyı okuyunca üniversite yıllarıma gittim.!984'teüniversiteyi kazandığım için geldiğim İstanbul'a aşık oldum.İstanbul Edebiyat'ta okudum ,Moda'da ve Kızıltoprak'ta oturdum.Kadıköyden koşa oynaya rıhtıma inmek,vapura binmek denizden İstanbul'a bakmak,Eminönünden mercan yokuşu ,kapalıçarşı ver elini sahaflar ,Çınaraltı...Hep cennette olduğumu düşündüm,diğer sıkıntı denebilecek sorunlar bile İstanbul'un cilvesiydi.
Şimdi başka bir şehirde yaşıyorum.Yılda bir ya da iki kez İstanbul'a gidip sokaklarında avare avare dolaşırım.Her seferinde daha önce göremediğim bir yanını görüp şaşırır ve saygı duyarım.kahvesmiley

arkadaşlar ben de geçen hafta istanbulda tatildeydim. cidden harika, tüm olumsuzluklarına rağmen görülebilecek o kadar çok güzelliği var ki, diğer şehirlerden ayrı sanki dili var konuşuyormuş gibi, farklı işte..

Ben de aşığım istanbul' a ama hayatıma kattığı insana aşık oldugum kadar değil...
Benim istanbul aşkım ne tarihine ve güzelliğine, ne sokaklarına, ne caddesine...Ben İstanbul' a; o sokaklarında,caddelerinde yürürken yeniden doğmuş gibi hissetmemi sağlayan,her ne kadar da hayatla kavga içinde olsam da hep bir şekilde beni hayatla barıştırmaya çalışan ve bunu başaran, her anımda yanımda olan, ne zaman boşlukta sürüklendiğimi hissetsem elimi sıkıca tutan ve yeniden boşlukta sürüklenme ihtimalimi düşünerek tuttuğu günden beri elimi bırakmayan, ne yapsam beni destekleyen, bana hep ileriye bakmam gerektiğini öğreten, geçmişimi sorgulamayan ve beni suçlamayan o güzel yürekli insanla tanıstıgım için aşığım...
İstanbula gitmeme dolayısıyla da O'nun hayatıma dokunmasına vesile olan ve sadece aynı anne babanın evlatları olduğumuz için abi demek zorunda olduğum şahsa burdan tşkr etmem gerekiyor sanırım...Tşkrler...
Sana ben de aşığım İstanbul ama O'na senden daha çok aşığım...İyi ki ve şükürler olsun ki basmışım o beton kaplı topraklarına...

Perime Teşekkürler,İstanbul senide unutmadım...
 

Perime Teşekkürler,İstanbul senide unutmadım...

Her ne kadar ömrüm İstanbul’ da geçmiş olsada, sevemedim ben istanbulu, kalabalığından, belki biraz kabaca ama kirliliğinden vs. Benim için İstanbul büyük bir beton yığını.Her ne kadar sevemesemde benim de bir teşekkür borcum oldugunu biliyorum “İstanbul” sana.Beton yığınları ıle dolu kucagında bana Beyaz gelinciğimi(Perim) sunduğu için, Beni geçmiş korkularımdan uzaklaştıran cennetin en güzel rengini gözlerinde taşıyan koruyucu Meleğimi verdiği için,Renklerin en güzellerini içinde bulunduran Beyaz rengimi bana verdiği için, Paslanmış çürümekte olan kalbimi sevgisi ile doldurup altına çeviren sevdiğimi buldurduğu için çok teşekkür ederim sana ey “İSTANBUL”.Ve Allah(c.c.)ıma şükrediyorum bana cennetinden bir melek gönderdiği için.Belkide birer zayıf halkaydık ikimizde ama güçlü haklam hep oydu benım hayatımda.Gücümün tükendiği yerde gücüm sabrımın tükendiği yerde sabrım oldu.Yanımda olsa da olmasa da her gün ona yeniden aşık olarak uyanıyorum.belki inanmayacaksınız ama geçmişte arkadaşlarımdan dostlarımdan çok darbe aldığımdan yıllardır bana sevgiliden ziyade benim tek arkadaşım tek dostum oldu ve yakında eşim olacak.Beni herşeyden çok sevdiğin için sana çok teşekkür ederim sevdiğim Perim...

keskin_38, bunu bi erkeğin yazmış olması gerçekten beni çok şaşırttı ve çok güzel...müstakbel eşin çok şanslı.. 25889

başlığı görünce yazmadan geçemedim.. doğduğumdan beri ankara'da yaşadım. ankarayı sevdim bana hep güvenli ve düzenli geldi. annem babam memur olduğu için memur hayatı hep böyledir. İstanbul'a tatillere gezilere sık sık geliyordum.(istanbulun bütün müzelerini tekrar tekrar gezmişimdir.) Hep bana çarpık itici ve kirlenmiş geliyordu. (o kadar ankara düzeninden sonra doğal olarak) Sonra orhan pamuk'un Kara Kitap'ını okuduk eşimle birden kara bulutlar aralandı diyebilirim. Kirli istanbul gitmedi ama tarihle harmalanmış eşsiz bir metropolitanı tanıdım. Her geldiğimde başka gözlerle hayranlıkla izlemeye başladım. Masumiyet Müzesi'ni ankara'dan istanbul'a taşınırken başladım. yaklaşık 1 hfta önce bitirdim.Tek kelimeyle mükemmeldi. İstanbulu tanımlayışı, karakterlerine bir şehrin bu kadar sinmiş olması. Kitapta sevdiği kızın yürüdüğü sokakları, duyduğu gemi seslerini bile o kız yüzünden seviyor. sevgili keskin_38'in yazısı bana bunları hatırlattı.

hala ailem arkadaşlarım bize nasıl bu kadar çabuk adapte olabildiniz diyolar. Evimizi ve işimizi taşıdık. Hayatımıza sadece birikim ve bilgilerimizi yanımıza alarak sıfırdan başladık. Çünkü olmamız gereken yerdeyiz şu anda. Bu büyülü şehri çok seviyorum.
İnsanlarını, boğazını, kargalarını (hiç bu kadar çok görmemiştim), gemi ve martı seslerine uyanmayı, muson yağmurları gibi yağmurun günlerce bitmemesini (ankarada su sıkıntısını biliyorsunuz). Ne kadar tüketmeye çalışsakta istanbul her seferinde daha da güzelleşiyor, daha da kültür açısından zengileşiyor bence. Kıymetini bilmemiz lazım. Sadece bana insanları ürkek ve korkmuş geliyor?? acaba sebebini bilen var mı? herkes kapalı, birbirlerinin yüzüne donuk bakıyolar. sanki günaydın demeye bile yanaşmıyorlar. Acaba bizim burda mı öle?? dusun2

herkese sevgiler ve mutlu günler...

Asıl ben sana teşekkür ederim bitanem.agl34 Çok duygulandım yazdıklarını okuyunca.

Konu İstanbul a AŞk tı ama biz biraz saptırdık galiba. Ama olsun benim İstanbul u sevmeme sebep olan senin varlığın.Sen oldugun için seviyorum ben İstanbul'u.İyi ki geldim İstanbul'a iyi ki seni tanıdım. İyi ki girdin hayatıma.Gİrdin ve hayatın ne olduğunu öğrettin bana.

Senden önce yaşamıyormuşum, seninle öğrendim ben yaşamayı.Seninle öğrendim ben yaşamanın güzelliğini.Seninle öğrendim ben gerçek sevgiyi.
Sen öğrettin bana sevmeyi, ne olursa olsun vazgeçmemeyi.
Bunları sana defalarca söyledim zaten ama şimdi tekrarlamak gereği hissettim.Bunca insanın şahitliği ile Seni Seviyorum diyorum tekrar.
Seni Seviyorum keskin_38.

Senle dolu, mutlu,huzurlu,sağlıklı yarınlar diliyorum rabbimden...

Doğan her yeni günle içimizde yeşerttiğimiz sevgi çiçeklerimiz hiç solmasın. Her günümüz birbirinden aydınlık olsun...

y789 Ay utandım mı ne y789

Hayatım değişti ailesi sizleri de seviyorumactionsmile