Üstünde düşündüğüm 5 kavram

[debiantech]

Burası forumun doğru yeri mi karar veremedim.Gene de buraya yazmaya karar verdim.

Mutlak doğru Allah katında olduğuna göre kendi bakış açımdan öneriler sunuyorum. “Şimdiki Ben” in önermelerini yazıyorum. Faydalı olabilme dileğiyle...

Notlar alıyorum; kısa notlar, uzun notlar… Bu notları bir yerde biriktiriyor.Sonra tekrar değerlendirip, sentezliyorum.Notları alırken;

-Bazen beynimde çakan bir düşünceyi sıcağı sıcağına not almaya çalışıyorum.
-Bazen bir kitap,dergi,gazete okuduktan sonra oradan etkilendiğim kısımlardan alıntılar alıyorum.
-Bazen bir kitap,dergi,gazete,bağımsız sinema filmleri,tartışma programları ( Genelde metafizik ve ilgilendiğim,dikkatimi çeken bilim dalları üzerine ) ve bazen hiç olmadık bir şeyden esinlenerek sanki her şeyi keşfetmişim gibi J notlar alıyorum veya denemeler yazıyorum.

Hepsinin de ortak özelliği içten gelen bir şeyle, planlı olmayan bir şekilde gerçekleşiyor.Bu notlardan ve denemelerden yola çıkarak sizlerle paylaşmak isterim.

Dikkatimi çeken üstünde düşündüğüm 5 kavramı sizlerle paylaşmak isterim.

-ŞARTLANDIRMALAR (OTOMATİK DAVRANIŞLAR) : Başladığın ve giriştiğin bir harekete başlamadan önce hangi niyetle başladığınızı hiç merak ettiniz mi? Otomatik davranışlarda bulunuyor musunuz? Davranışlarımızın ne kadarının farkına vararsak o kadar hem kendimizin hem de olayların ve karşımızdaki insanların durumu hakkında farkındalık oluştururuz.Daha anlayışlı daha sevgi dolu olabiliriz.Özetle “Otomatik şartlanmış ( NLP de çabalar konusu ) davranmak yerine niyetimizi çözümleyip niyetinin neye hizmet ettiğini anlamak”
-DUYGU → DAVRANIŞ : Çoğu insan duygularıyla hareket eder.Yaşadığı duygu durumuna göre HEMEN davranışa geçer.Özellikle negatif duyguları insan bastırmak, uzaklaşmak için elinden geleni yapar.Duygularda bir enerjidir.Düşük frekanslı duygular negatif duyguları, yüksek frekanslı duygular pozitif duyguları oluşturur.Negatif duygulara örnek korkudur mesela insanın enerjisini düşürür.Pozitif duygulara örnek olarak sebebsiz mutlu olduğumuz,huzurla,sevgiyle dolu olduğumuz anlardaki yüksek enerjili halinizi düşünün.Negatif olsun,pozitif olsun duygular bir enerji olduğu için mutlaka ifade edilmek zorundadır.Yok saydığınız negatif duygular kaybolmazlar, birikirler ve bir gün hiç akıl erdiremediğiniz bir andan patlarsınız.İfade edilmemiş duygular duygusal çöplüğümüzü oluşturur.Bu duygusal çöplük bizim negatif çapalarımızıda ( NLP de çapa kavramı ) oluşturur.Geçmişte olumsuz bir deneyim sonucu o olaya karşı duygularımızı ifade edip özgür bırakmamışsak bu olumsuz deneyimi çağrıştıracak bir uyaranla (NLP de çapa) karşı karşıya geldiğimizde bilincimiz karşı çıksa bile ifade edilmemiş o negatif duygu durumuna gireriz.Bilinçaltımızda duygusal çöplüğümüzü, olumsuz inançlarımızı temizlemedikten sonra gerçekten özgür olamayız. ( Mp3 lu telkinler bu konuda çok etkili )

Biriken duyguların enerjisi kaldıramayacağımız bir hale geldiğinde 4 şekilde bunları boşaltıyoruz.

“ - Gülmek -Ağlamak –Kızgınlık -Orgazm “

Kızgınlık duygusu hakkında durmak istiyorum Kızgınlık duygusu negatif bir duygu olarak ifade edilse de bize yapılan bir haksızlık, hakkını savunma durumlarında kızgınlık duygusu bize karşı çıkma, kendimizi savunma enerjisini sağlar.Kızgınlık duyduğumuzda bence hemen davranışa geçmeden önce “Asıl neye kızdığımızı?” anlamamız lazım.Yaşadığın kızgınlığın mesajını anladıktan sonra davranışa dökmek lazım diye düşünüyorum.( “Ben dili” kızgınlığı ifade etmekte yardımcı olabilir.) Kızgınlık duygusu örneği ile şu kanıya varabiliriz:

- Duyguları yargılamaktansa ( iyi – kötü ) yaşadığın duygunun verdiği mesaj nedir? Otomatik davranmayıp akıl süzgecinden geçirdikten sonra harekete geçmek.Duyguyu ifade edebilmek.
- Duyguları sağlıklı bir şekilde ifade edebilmek ruhsal açıdan hayati bir ihtiyaçtır.

NOT: Geçmişin Gölgeleri Nilgün kitabından yararlandım.

SAHİPLİK DÜŞÜNCESİ (İZAFİ BENLİK) : Sahiplenme duygusunu kendimizi başkalarından ayırdığımız izafi benliklerimiz yaşar.İzafi benliğimize göre bir kendisi birde başkaları vardır.İzafi benlik olduğunu düşündüğün kişidir diye düşünüyorum. İlk doğduğumuzda isim verilmeden önce sadece bir insan olarak doğmuşuzdur.Tıpkı diğer ülkelerde,şehirlerde,ilçelerde,köylerde doğanlar gibi.Doğduğumuz bu yabancı evrende algıladığımız her şeyi anlamlandırmaya bir etiket koymaya başlarız.Öncelikle “Ben Kimim?” diye bir soru sorarız.Hemen cevaplar gelmeye başlar.Sen “Bahadır” sın “Mustafa” sın “Gizem” sin “Aslı” sın vs… Kendi varlığına koyduğun etiket oluşmuş olur.Zamanla bulunduğun çevrenin kültürünün önermeleri işlenmeye başlar.Sorgulayacak yaşta da değilsindir zaten.Artık sen diğerlerinden başka bir varlıksındır.Bi sen varsındır bi de diğerleri.Madem sen varsındır sana verilenleri sahiplenmeye başlarsın.Bütün tasarrufununda sende olduğunu düşünürsün.Nasıl olsa bana ait.İstediğimi yaparım.Zamanla dünyanın sadece senden ibaret olmadığını anlarsın.Başkalarıda vardır.Bu dünyayı senle paylaşırlar.Madem bu dünyada benimde hakkım var.Onlarında bu dünyada hakkı olduğunu düşünürsün.Tabi eğer izafi benliğin şişmemişse... Artık ben yoktur biz vardır.Biz varsa paylaşımda vardır.Paylaşım varsa insan hakça paylaşım ister.Fırsat eşitliği ister.İnsanca yaşam ister.İnsan biz deyince elindekilerle üretir,paylaşır.Anlar ki verilen bedende,doğuştan gelen özelliklerde,sonradan kazanılan özelliklerde izafi benliğe verilen ölümlü oyununda emanetten ibaret.En sonunda sadece “o” kalır.



“Neye sahip olduğunu düşündüğün önemli değil, emaneti (az yada çok bu da izafi ) aldığınla ne yaptığın önemli”



“Keşke gerçekte kim olduğumu bilsem, o zaman olduğumu düşündüğüm biri gibi davranmazdım ve düşündüğüm gibi biri olmaktan vazgeçsem kim olduğumu bilirdim”

Aldous Huxley ( Ada romanından )

“Bizlere kültürümüzde,bireysel farklılıkların karşısında durmayı öğrettiler hep.Bir insana bakıyoruz ve ona hemen bir yafta yapıştırıyoruz.Neşeli,aptal,yaşlı,genç,zengin,faki r.Ve bu ayrımı yaptıktan sonra,onları kategorilere ayırıyoruz ve o şekilde davranıyoruz.Ve sonra baktığımızda sadece,ayırdığımız şekilde duran,bizden ayrı bir çok insan görüyoruz.Gerçeği anlamanın en dramatik yönlerinden biri de başka bir insanla bir şeyler paylaşmak ve ansızın ortak yönlerimiz olduğunu görmek sizden farklı olmadığını anlamaktır.Anlamamız gereken gerçek; senin içindeki cevherde, benim içimdeki cevherde aynı,tek.Anlamamız gereken,bir başkası yok.Aslında herkes tek.Ben Richard Albert olarak doğmadım,ben sadece bir insan olarak doğdum ve bütün bu, “Ben kimim?” , “İyi miyim, kötü müyüm?” , “Başarabilir miyim? , Başaramaz mıyım? “ safhasını sonradan öğrendim.Hepsi bu yolculuk boyunca öğrenildi.” Dr. Richard Albert


DEĞER YARGILARI (ÖRFLER) : Bunca zamana kadar yaşadığımız çevrenin,toplumun önermelerini SORGULAMADAN kabullenmeyi seçtik.Çünkü en kolayı buydu.Çünkü yaşadığımız çevre bunu hoş karşılıyordu.Çünkü “ Neden? “ sorusunu sormadan, eleştirmeden, düşünmeden yaşamak hem de onaylanmak başkasının onaylamasıyla değerli olduğumuzu hissetmek daha kolaydı.Bu süreç içersinde bir şeyleri unuttuk.

“İnsanı insan yapan seçimlerdir.Seçmeyen insan, bir fikri olmayan, kolayı seçen insan sürü psikolojisine uyar.Başkalarının amaçlarına,seçimlerine tabi olurlar.Kendi potansiyellerini gerçekleştiremezler.”

Bence;

-Neye inandığımızı “ NEDEN? “ diye soralım. Sorgulayalım. İnsanı insan yapan seçimleri ise kendi seçimlerimizi yapalım.Kendi hayatımızı bir tabloya benzetirsek kendi seçtiğimiz renklerle boyayalım.Zihnimiz bize verilen bir araç.Kullanılmayı bekliyor.İstediğimiz şekilde kullanabiliriz.(NLP bu konuda çok yardımcı olur) Zihnimiz istediğimiz şekilde kullanabilen bir araç ise KENDİ ÖNERMELERİMİZİ KENDİMİZ SEÇELİM BAŞKALARI DEĞİL!!!Hayatımızı başkaları yaşamasın kendimiz yaşayalım.
-Kendi tarzını bul,oluştur.
-Öz onay mekanizmasını geliştir.
-Kaynaklarını(Güçlü Yönlerin) keşfet,ortaya çıkar.

“ BAŞKALARI CEHENNEMDİR

Benim böle gözüktüğüme bakma.Bende bir zamanlar senin gibi güneşin altında bir değerdim.Sonra yanıma başkaları geldi.Hep geldiler.Hep bir şeyler istediler.Hep bana nasıl olmam gerektiğini söylediler.Onların olmak istediği gibi olmaya çalıştıkça, onların sevgi ve saygısını kazanmaya çabaladıkça benden bir parça ışık ayrıldı ve zamanla geriye bir şey kalmadı.Böylece gölge oldum.Artık geriye dönüşüm olmadığı an anladım ki, başkaları cehennemdir.Dostum, başkalarının sevgisini,saygısını,sempatisini kazanmak için kendinde olandan asla vazgeçme.Senden istenileni yaptığın sürece, sana ait olan senden ayrılır ve onlara gider.Başkaları için yaşayanlar, Başkaları ne der diye yaşayanlar. Başkalarınınonayını almak için çabalayanlar, sadece başkalarının esareti altına girerler.Başkalarından uzak dur.Sende olanı almak isteyene karşı diren.Senin olanı verme.Başkalarının onayı için çabalama yoksa bir gün ışığın bitip benim gibi gölgelere karıştığında yanında başkaları olmayacaktır.Başkaları için yaşama,sana son söyleyeceğim budur”
Limitsiz Secret Kitabından
“Hatırla varlığın diğerlerine bir armağandır.Armağının değerini ne kadar yükseltirsen o kadar kıymete binersin”
Limitsiz Secret Kitabından KORKU : İnsanı potansiyelini değerlendirmekten alıkoyan,üretmekten alıkoyan TAMAH ETTİRTEN insana verilen güzellikleri diğer insanlara ulaşmasına engel olan insanı daha yaşarken yaşayan ölüye çeviren, potansiyelini gerçekleştirmeden yaşlanmak suretiyle yavaş ra sebeb olan bir duygu korku… Aç kalma korkusu, Yalnız kalma korkusu, Sevgisiz kalma korkusu, Belirsizliğin getirdiği korku … Korkularımızı aştıkça daha özgür oluruz….
Bulunduğumuzu zannettiğimiz güvenli liman gerçekten güvenli mi?