[himalayalar]

Merhaba arkadaşlar

Benim içimde çok enteresan bir duygu var.

çocukluğumun ilk yıllarında yaşadıklarım her zaman içimde bir ukte bırakmıştır.

Hatırlıyorumda dedem ve ninem reşadiyede yaşıyorlardı.

reşadiye ağaçlarla çevrili, van gölünün kıyısında yollarından bir su kanalı geçen şirin küçük bir kasabaydı.

o zamanlar hayat ne kadarda güzeldi...

hayat canlı, rengarenk ve cıvıl cıvıldı. O zamanlar gördüğüm ağaçlar ne kadar canlı ve güzeldi...

Hayat ne kadar endişesiz ve güzeldi.

Müthişti be dostlar müthişti....

benzer duyguları olanlar paylaşırlarsa sevinirim...

sevgilerimle...

[bluegirlx]

sen şanslı olanlardansın..güzel bir çocukluk hatırlıyorsun ..insanların bilinç altında zarar verecek en derin çizgiler o bahsettiğin yaşta oluşuyorsa ve sen güzel şeyler hatırlıyorsan ne mutlu sana..o güzel günlerin sendeki şimdiki yansılamsı eminimki güzeldir.benimde hatırladığım bazı şeyler var .ama ne güzel ne kötü neden hatırlıyorum neden iz bırakmış bimediğim sahneler var kafamda. inşallah onları hatırlamamda benim hayrımadır..

[himalayalar]

inşallah...

[drytan]

ben çok küçüklüğümü hatırlıyourm kucakta gezdiğimm dönemleri. çok tombul bir bebektim. görenin dikkatini çekiyodum. birgün pazara gitmiştik. adam beni annemin elinden bir kaptı sonra tüm pazarı pazarcıların elinde dolaştım.. Domateess patatess gell gibi sesler hala kulağımdadır =) çok küçük ama ..

anneannemde hatırlıyo küçüklüğünü ilginç bişey kucakta gezdiği dönemleri anlatıyo bize çok yaşlı sayılmaz ama yinede iyi bir hafıza doğrusu millet kahvaltıda ne yediğini hatırlamaz anneannem 2 yaşını hatırlıyor =)

[_aYsE_]

bende kucukken ananemlerdeydık bır ara sureklı onlarda kalırdık sonra teyzemler qeldı kuzenım o zaman 23 24 yaslarında evlıydı ve bı kızı vardı sımdı o kızı 14 15 yasında ama ...:) ben daha 2 2bucuk yaasındayım boyum kadar zaten cocuk bide onu alıp kucaqıma qezerdım evı karıs karıs bıde oyle bır tutuyordumkı cocuqun ayakları yerden surunuyordu ....sevinc liallahım cok komıktı


bıde oradayken en sevdıqım seyde kırmızı elbısemdı...:):)

hatirliyorum salincakta sallandigim düstügüm dönemleri:)
cenaze vardi kalabalik onu hatirliyorum korkudan tv altinda dolap vardi onun icine saklanip
uyuya kaldigimi kamil kamil diye beni aradiklarini:)))

[inferius]

abimin burnuma zeytin çekirdeği soktuğunu hatırlıyorum hemde çok net
şmdi söylüyorum hatrladığımı nasıl hatırlıcan miniciktin de get dio bana

[smyrna1]

evet hatıralar, ben sanırım 1-2 yaşlarındayken daha doğrusu normal bebeklerin emeklemeye başladığı çağlarda hareket etmek için emekleme değil de böyle yerde yuvarlanmaya çalışırmışım, ozamanlar dayımlarda kalıyormuşuz ve ilk defa normal bebekler gibi emeklemeye birgün evin önünde valide hanım sütlü birşeyler yedirirken bir kedi gelmiş yanımıza sanırım sütün kokusuna olsa gerek tabanlara kuvvet kediden kaçarken emeklemeye başlamışım hatta düşmüşüm ve dudağımda bir yara olmuş halada izi vardır hafiften, ama çözemediğim nokta bütün bunlar benim zihnimde canlanıyor fakat hatırladığımdan mı yoksa annem bu anıyı sürekli anlatırdı küçüklüğümden beri acaba bu küçükken duyduğum ve aklımda hayal edipte kendimce tasarladığım şeylermi gözümün önünde canlanan çözemiyorum garip:)

[zahiri]

bende cok net hatirliyorum.. en mutlu donemlerim :)

lakin 3 yasindamiydim bilmiyorum:p

[eo_roxie]

hala oturdugumuz evin oturma odasındaydık gene aynı kitaplık duruyordu aynı odada, evimizde o yıllardan bu yana çok şey değişti, bir sürü mobilya eskidi atıldı yenileri geldi nedense bir tek o oda bana hala hep aynı gelir, zaten çok kullanılmayan bir oda olduğu için biraz da depo gibidir, kullanmayıp da atmaya kıyamadıklarımız da hep o odaya taşınır. ben iki buçuk üç yaşındayken annem bir gün babama o odada "ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum" dedi. Kaygıyla anneme baktığımı hatırlıyorum. Sanki o günden sonra bir daha hiç bir şey eskisi kadar güzel olmadı benim için. Ben de bunu hatırlıyorum işte...