Her şey Geride Kalmalı! İlk Adımı Atıyorum!!

[KüçükFilozofKız]

Aslında nasıl baslıyacağımı bilmiyorum ama bi şekilde adım atmanın gerekli olduğu kanaatindeyim ..Madem içinde bulundugum hayatı değiştirmeye karar verdim önce
kendimi ve sorunlarımı halletmeliyim.Burda paylaşıp paylaşmamak konusunda da tedirgindim ama sacmaladıgımı düşünerek aynı zamanda cesaretimi
toplayarak paylaşmaya karar verdim..Tek bi sorunla yüz yüze değilim bikaç tanesiyle bas etmeye calışıyorum..Evet başlıyorum..

Okulum ve Ben
Aslında bakarsanız okuldan önce dersaneye gittiğim yıl başladı bu vaziyet.7.sınıfta dersaneye kaydoldum önümdeki sınav için.Okulda derslerim çok iyiydi.
Dersane de ise gittiğim sınıf en iyi öğrencilerden oluşan bi sınıftı bu benim için çok gurur verici bişeydi ama o sınıfta mutlu değildim.Neden?
Çünkü saçma sapan düşüncelerim yüzünden!.Farklı bi ortama girdim,hep geri planda durmayı yeğledim,sessiz,sakin,sınıfta varlığı ile yokluğu arasında hiç bi fark bulunmayan
öğretmenin tahtaya kaldırmasından tedirgin olan ve utanan birisi oldum cıktım.Bu tedirginlik soruyu bilip bilememden değil,tahtaya çıktığımda insanların baştan aşşağıya beni süzüp
hakkımda acaba ne düşünecekler ,alay konusu olacak mıyım,kim bilir gözlerinde nasıl bi profilim var kaygısıydı.bunu yazarken kendime inanamıyorum ama bi nevi aşağılık kompleksine yakalanmış gibiydim.
Hep onlar benden daha üstün düşüncesi beni bitiriyodu.Oysaki sınıfta derslerim biçok kişiden daha iyiydi..Lakin içimdeki o seslerede söz geçiremiyodum.
Aynı şekilde 8.sınıfta da o düşünceler beni meşgul etti.Okulda herkes tarafından tanınan sevilen sayılan zeki neşeli hareketli hiçbişeyden utanıp çekinmeyen öğrenci dersanede bunların tam tersi olan bi öğrenciye dönüşüvermişti.
Bi türlü kendimi aşıp düşüncelerimi heycanlanmadan kendimden emin aşağılık kompleksine kulak vermeden ifade edemedim..

Daha sonra yıl sonunda sınavı basarıyla bitirerek İlimde ki en iyi 2. anadolu lisesini kazandım..Bu çok büyük bi başarıydı benim için mutlu olmam gerekiyodu öyleydim de taa ki aynı sorunlar baş gösterinceye kadar.
Sınıflar belli oldu herkes tanıştı kaynaştı..Benim kafamda yine hep acabalar belkiler içimdeki sesler..Herkes çok rahat kendinden emin
rezil olma kaygısı ve hakkımda ne düşünürler sorusu olmadan o sınıfta otururken benim kafamı bu düşünceler meşgul ediyodu.
Bi yanım beni motive etsede diğer yanım galip geliyodu..O kadar berbat bi durum ki nasıl böyle oldum bilmiyorum..Normalde özgüvenim hayli fazlaydı ne bilim cok farklıydım ben..
Şimdi ise okulların açılmasına az bi zaman kaldı ben yine geçen yıl ki gibi olmaktan korkuyorum..Eski BEN'i geri istiyorum..Yoksa bu sekilde devam edemem..
Neler yapmalıyım ,nasıl davranmalıyım?

Ailem:
Ailemde ise annemle hiç anlaşamıyorum..O hep kendi düşüncelerine uyup her dediğini yapan otur dediğinde oturan kalk dediğinde kalkan küçük kızını geri istiyor.
Oysaki artık kendi düşüncelerimi ifade edebilen,neyin doğru neyin yanlış olduğunu görebilen,seçim yapabilecek kadar zekaya sahip
okuyan araştıran bi kızım.Düşüncelerimiz hep zıttır ve annem için tek doğru kendi bildiği ve düşündüğüdür.En ufak şeyden bile tartışma çıkar,büyür büyür evdeki ortam gerilir sonuç ise
huzursuzluk ve mutsuzluk..Asla annemi kötülemek değil niyetim böyle bişey kesinlikle olamaz.Sadece aramızdaki problemleri aşmak niyetindeyim..
Annem hayata hep olumsuz bi açıdan bakar..Her şey olumsuz..Pozitif bi anına denk gelemedim gitti.Ağzında tek cümle"kızım ortam kötü dikkat et,kızım ortam kötü o böyle,kızım ortam kötü şu şöyle,onunla arkdaşlığını kes,onu öyle yap bunu böyle!"
İlk bakıldıgında hersey normal gibi ama değil inanın değil..Her anne çocugunu korumak ister bu bi içgüdüdür.Ama fazlası insanı bezdiriyo.
Her gün düzenli olarak bu lafları duymak işkence gibi.Tv'deki programları izleye izleye artık daha da kötü oluyor.Hatta bi keresinde okuldayken aramış bana" kızım sana birisi çay ikram ettiğinde sakın içme içine ilaç falan katarlar"demişti de neye uğradığımı şaşırmıştım.
Aklında hep olumsuz düşünceler;yaşadığım komik bi anıyı anlatmak isterim yarıda böler ve "ya bu şunu yapsaydı yada X kişi bunu yapmış olmasın sakın" diyerek anlatmak istediğim şeyin çok daha egzantrik yanını çekerek tüm keyfimi moralimi bozar.
Hiç bişey anlatamıyorum artık,zaten
kavga tartışma aramızı soğuttu..Hep göğsüne yatırıp saçımı okşamasını isterdim ya da derdimi tasamı sadece dinlesin istedim..bana nasihat vermesin dinlesin..
daha sonra uygun bi zamanda o konu hakkındaki düşüncelerini söylesin..Okuldan geldiğimde güzel bi ses tonu ve yüzünde tebessümle karşılasın istedim..
Ve ona Hep güvenebileyim..Sevgisini belli etsin..Arkamda dursun..Ona anlattığım bişeyi yarın babamdan işitmeyeyim istedim..
Bütün bunlara alıştım da şimdi farklı bi nokta var.Yani artık değişmek ve hayatımıda o yönde geliştirmek isterken,benim yaptığım bi çaba evde annem tarafından eleştirilirken,olumsuz düşüncelere maruz bırakılırken,
yaptıklarım ona saçma gelirken yada buna benzer farlı sorunlar varken nasıl yapıcam? Bilmiyorum...

Son olarak;


Bu sorunların bitmesini kalpten istiyorum..Çok zor zamanlar geçirdim,geçmiş aklıma gelip te ağlama nöbetleri geçirmek istemiyorum artık.Karamsar,antienerjik,hayattan zevk alamayan eğlenmesini bilmeyen biri olmak yerine,hayata gülen gözlerle bakıp bi tebessümü kimseden esirgemeyen,geçmişi arkada bırakmış ve geleceğe umutlu bakabilen,eğlenmesini bilen,neşe dolu,
kıpır kıpır ,enerjikbaşkalarının düşüncesini önemsemeyen,üşengeçlik ve erteleme problemi olmayan,olumsuz bi durumla karşılaştığında yılmayıp ayakta durabilen,kendinden ve yaptıklarından emin,mutlu ,herşeyin güzel olacağına inanan,sosyal,utanıp çekinmeyen, bi insan olmak istiyorum..

Diğer türlü yaşamın hiç bi tadı yok..Sadece nefes alıp verirsin ..Değişmek için her şeyi yapmaya hazırım öncelikle,doğru olumlama,kitap okuma,meditasyon vs.

Okuduğunuz için çok teşekkür ederim..
Düşünceleriniz sabırsızlıkla bekliyorum..Sevgi ile kalın..

Gamze..

[tolgaasya]

Merhabalar Gamze. Yazdıklarını okudum, öncelikle seni tebrik etmek istiyorum. Farkındalık seviyen oldukça gelişmiş. Etrafında olup biten herşeyi iyi gözlemleyebiliyor ve yorumluyorsun.

Kısaca bir kaç şey söylemek istiyorum, "eski ben" dediğin BEN ile "yeni ben" dediğin BEN aslında aynı şey. Çünkü benlik kavramını biz yaratırız. Kendimizi nasıl tanımlarsak, neyle tanımlarsak benliğimiz "O" olur. Kendimize bir etiken evririz ve o etiket bizi yani BEN'i tanımlar.

Sen hemen şimdi "kendime güveniyorum, BEN herşeyin üstesinden" gelirim demeye başlarsan, inan bana istediğin eski ya da yeni ben her ne ise O'na kavuşursun.

Ben 30 yaşındayım, anne ve babamı ne zaman ziyarete gitsem hala; "aman oğlum dikkat et, etraf çok kötü" tarzında şeyler söylerler. Bu kolay kolay geçip gidecek bir şey değil. Annelik iç güdüsü yada koruma iç güdüsü diyebiliriz. :)))

Ayrıca; "Karamsar,antienerjik,hayattan zevk alamayan eğlenmesini bilmeyen biri olmak yerine, hayata gülen gözlerle bakıp bi tebessümü kimseden esirgemeyen,geçmişi arkada bırakmış ve geleceğe umutlu bakabilen,eğlenmesini bilen,neşe dolu, kıpır kıpır ,enerjikbaşkalarının düşüncesini önemsemeyen,üşengeçlik ve erteleme problemi olmayan,olumsuz bi durumla karşılaştığında yılmayıp ayakta durabilen,kendinden ve yaptıklarından emin,mutlu ,herşeyin güzel olacağına inanan,sosyal,utanıp çekinmeyen, bi insan olmak istiyorum.." demişsin. Bunu istemen ve başta da dediğiim gibi farkına varman zaten mükemmel bir şey. Etrafta hayata küsen ve yaşama sevincini sıfırlayan, düzelmek te istemeyen bir çok insan var. Sen hepsinden bir adım öndesin. Biraz motivasyon, biraz kendine güven seni zirveye taşıyacak.

Selamlar...

[KüçükFilozofKız]

tolgaasya Nickli Üyeden Alıntı

Merhabalar Gamze. Yazdıklarını okudum, öncelikle seni tebrik etmek istiyorum. Farkındalık seviyen oldukça gelişmiş. Etrafında olup biten herşeyi iyi gözlemleyebiliyor ve yorumluyorsun.

Kısaca bir kaç şey söylemek istiyorum, "eski ben" dediğin BEN ile "yeni ben" dediğin BEN aslında aynı şey. Çünkü benlik kavramını biz yaratırız. Kendimizi nasıl tanımlarsak, neyle tanımlarsak benliğimiz "O" olur. Kendimize bir etiken evririz ve o etiket bizi yani BEN'i tanımlar.

Sen hemen şimdi "kendime güveniyorum, BEN herşeyin üstesinden" gelirim demeye başlarsan, inan bana istediğin eski ya da yeni ben her ne ise O'na kavuşursun.

Ben 30 yaşındayım, anne ve babamı ne zaman ziyarete gitsem hala; "aman oğlum dikkat et, etraf çok kötü" tarzında şeyler söylerler. Bu kolay kolay geçip gidecek bir şey değil. Annelik iç güdüsü yada koruma iç güdüsü diyebiliriz. :)))

Ayrıca; "Karamsar,antienerjik,hayattan zevk alamayan eğlenmesini bilmeyen biri olmak yerine, hayata gülen gözlerle bakıp bi tebessümü kimseden esirgemeyen,geçmişi arkada bırakmış ve geleceğe umutlu bakabilen,eğlenmesini bilen,neşe dolu, kıpır kıpır ,enerjikbaşkalarının düşüncesini önemsemeyen,üşengeçlik ve erteleme problemi olmayan,olumsuz bi durumla karşılaştığında yılmayıp ayakta durabilen,kendinden ve yaptıklarından emin,mutlu ,herşeyin güzel olacağına inanan,sosyal,utanıp çekinmeyen, bi insan olmak istiyorum.." demişsin. Bunu istemen ve başta da dediğiim gibi farkına varman zaten mükemmel bir şey. Etrafta hayata küsen ve yaşama sevincini sıfırlayan, düzelmek te istemeyen bir çok insan var. Sen hepsinden bir adım öndesin. Biraz motivasyon, biraz kendine güven seni zirveye taşıyacak.

Selamlar...

Aleyküm Selam,okuduğunuz için ve değerli fikirleriniz için teşekkür ediyorum öncelikle,İyki varsınız..

Evet Benlik kavramıda bizim elimizde..Bi de nerden başlayacağımı tam olarak bilsem cok daha iyi olacak..

İnşallah düzelecek her şey..
Kendinize çok çok iyi bakın..Selametle..

[yelda_k]

küçük filozof gamze:)
gecenlerdee senın bı yazını okudum vee gunlugunu aramaya basladımm malesef yoktuuu ..suan ısee bır gunlugunun oldugunu gormekk cok guzell..gunlugun hayırlı olsunn mutlulukla dolup taşşın...

hayat öle garipkiii işte..annnelerimizi degiştiremeyizzz ..ama senn onun bu halinii kabullenebilirsinnn ..sen annlatt anlatacagınıııı onun yorum yapmasını ıstemıyorsann duymamazlıktan gell :)..onun sana sevgı gostermesını ıstıyorsan gitt sarılll ...

hayır cümlesini annaler hiç sevmesede hayır demek istiyorsan hayır dee
benim ilk okul 1sınıftayken bi arkadaşım vardıı: annem 4. sınıftaa başladı konuşmaya onunla arkadaşlıgını kes dieee ,7sınıffta hala aynıı liseye geçtikk aynı sırada oturuyoruzz yineee bizimki hala konuşuooo yok efendım senı kötü etkilioo falann falann

sonra ne mi olduu lisee bitti ama nasılll ben hep aglarr ağlarr nedenmı onun yuzundenn evett benim canımı en cok oo yakmıstırrr ..o benim dostumdu ve encokta canımı cok yaktıı....hala görüşüyorummm o arkadaşımlaa hatta en yakın arkadaşımm onunlaa 4 dk konuşmakk bılee beni cok rahatlatıoo ..

ewewt annemii dinlemedım ve arkadaşlıgımaa devamm ettim :pişmanmıyım hayır ama annem benden önce farketmişti bişeyleri hepsii buuu..
canımın yanmasını önleyemedı bellki ama dikkat etmem konuları onunlaa konusupp süperr akıllar verdii bana ...o arkadaşımın başına isee lise 2de gelmeyen kalmamıstıı oda kendısını düzeltti ama hataları coktu...ANNEM HAKLIYDI

lisemi lisee gibi yaşadım benn ..sende ole yapp gez tozz ders çalışş ...ben çok çok çok gezdımm okul cıkısı gezerdım ewe gelincede direk ders yapardımm ...(dersleri ağır bi lisede okudumm) gecede netteydımm sonra yine aynıı ...sendeee gezz arkadaşllarınlaa küçük küçük sohbetlerle başlaaa sonra ilerlett ve kendılıgındeeen cozume kavusurr... çekim gücün olduguna inan ..

onlardann hiçbir farkın olmadıgınıı dusunn aksinee rezillik deiğimizz nedir kii ..olabilirr gulumseee hatta sen rezıll oldugunda bıleeee .okulun ilk hatfasıı herkesleee konuşmaa içerise girrr..başarılı birisindee

MORLİÇEN HERZAMAN GÜNLÜĞÜNÜN TAKİPCİSİ

[KüçükFilozofKız]

Selamlar Yelda_k okuduğun ve fikirlerini paylaştığın için çok teşekkür ederim önce,iyki varsın.

Günlüğüm var aslında,"Üyelerin Değişim Günlükleri" adı altında..Çoktandır yazamıyorum zaten..
Burda beni rahatsız eden bi durumu sizlerin düşünceleriyle de ortadan kaldırmak istedim :)

Evet annemi öyle kabullendim ona göre davranıyorum artık..
Okul meseleme gelince onlarda da haklısın mesele ilk adımı atabilmekte..
Yapıcam inşallah..
Eksik olma sevgi ve sağlık ile kal
Görüşmek üzere canım :)

[Ekim Meleği]

Küçük Filozufumuz bizim..
İlk önce içinden geçenleri anlatmakla ve kendin için birşeyler yapmaya başlamakla o kadar güzel bir şey başarmışsın ki .
Afferin küçüğüme.

Bak birtanem hepimiz hayat tarafından sınanıyoruz sende böylelikle sınanıyorsun.
Ama senin yaşadıklarını inan bizlerde yaşadık özellikle ben senin gibi dershane dönemlerimde tahtaya kalkamaz yüreğim her ders acaba kalkar mıyım diye atan biriydim.
Ve çevreye kolay uyum sağlayamayan biriydim.
Okul (Lise) ilk başladığımda inan bana suskun korkak birşeydim.
Peki ne mi oldu?
Karşında şuanda öyle biri duruyor ki tıpkı senin gibi biriyken şimdi topluma girdiğimde rahatça konuşabilen tahtaya kalmaktan korkmayan..
İnsanların ne giydiğimi ..sonra duruşumu izleyip bakmasına rağmen umursamayan biri var.
Nasıl böyle olabildim zamanla insanların düşüncelerinin gereksiz olduğunu anladım unutma bu hayatta ailenden ve kendinden başka kimsenin düşüncesi seni ilgilendirmeyecek bir sokarsan hayatına afalarsın.
Sende başkalarının ne düşüneceğini umursama ..
Baksınlar düşünsünler sende onlar için düşünmeyecek misin?
Bir nevi ödeşme hesabıdır bu ..
Sen zeki hatta herkesten daha zeki bir kızsın ve inanıyorum çok şey başarıcaksın.
Ve sonra gelip buraya Ayşıl Abla başardım diyiceksin.
İnanıyorum sana hemde kocaman inanç dolu bir yürekle.
Gelelim annemize anneler genelde böyledir canım çünkü onlar seni hayattan korumaya çalışır bir yandanda seni hayata hazırlamaya.
Unutma ne kadar yaş ve bedenen büyüsende onların gözünde küçük çocuk gibi kalırsın.
Sanki yanlışla doğruyu ayırt edemiyor gibi hissedersin böle durumlarda ama inan bana sana böyle davranmasalardı belkide sen hayatı bu kadar çabuk öğrenemeyecektin.
Bırak anneni değiştirmeye kalkma sakın çünkü hayatta istediğin kadar çaba göster kimseyi değiştiremezsin.
Yaradan onu öyle yaratmaya layik görmüş neden değişsin ki değil mi?
Annene ara ara kızdığının farkına vardım sanki yazında ama anneni şuanda anlamanı bekleyemem senden ama inan bana hayat pekte iyi değil.
Tozpembe hiç değil.
Annen ailen seni korumaya çalıştığı gözünden sakındığı için çok mutlu ol emi.
Bak sana birşey anlatayım.
Ben hayatımda ilk kez aşık olduğum annem yanımda yoktu..Ben doğruyu ordan burdan öğrendim çoğu zaman.Bana elbette birşeyler verdi inkar edemem ama yeterli değildi.
Sürekli kavga eden bir tip benim annem inan bana annenin annem olmasını isterdim.
Unutma sen onunla ergenliğin verdiğini asilik yüzünden çok tartışırsın gel bir 18 göreyim seni kalcak mı öyle birşey tam aksine annenle anne kız değil arkadaş olucaksın birtanem.

Ailene okuluna iyi sarıl inan bana seni kurtarcak şeyler bunlar.
Sorunlarını çözcebilceğine inanıyorum ve sana çok güveniyorum.
Bir sorunun olduğunda bir sıkıntın olduğunda yanındayız unutma ister özel ister ise böyle genel olarak..


Görüşmek Dileğiyle Küçüğüm.(:

[KüçükFilozofKız]

Ekim Meleği Nickli Üyeden Alıntı

Küçük Filozufumuz bizim..
İlk önce içinden geçenleri anlatmakla ve kendin için birşeyler yapmaya başlamakla o kadar güzel bir şey başarmışsın ki .
Afferin küçüğüme.

Bak birtanem hepimiz hayat tarafından sınanıyoruz sende böylelikle sınanıyorsun.
Ama senin yaşadıklarını inan bizlerde yaşadık özellikle ben senin gibi dershane dönemlerimde tahtaya kalkamaz yüreğim her ders acaba kalkar mıyım diye atan biriydim.
Ve çevreye kolay uyum sağlayamayan biriydim.
Okul (Lise) ilk başladığımda inan bana suskun korkak birşeydim.
Peki ne mi oldu?
Karşında şuanda öyle biri duruyor ki tıpkı senin gibi biriyken şimdi topluma girdiğimde rahatça konuşabilen tahtaya kalmaktan korkmayan..
İnsanların ne giydiğimi ..sonra duruşumu izleyip bakmasına rağmen umursamayan biri var.
Nasıl böyle olabildim zamanla insanların düşüncelerinin gereksiz olduğunu anladım unutma bu hayatta ailenden ve kendinden başka kimsenin düşüncesi seni ilgilendirmeyecek bir sokarsan hayatına afalarsın.
Sende başkalarının ne düşüneceğini umursama ..
Baksınlar düşünsünler sende onlar için düşünmeyecek misin?
Bir nevi ödeşme hesabıdır bu ..
Sen zeki hatta herkesten daha zeki bir kızsın ve inanıyorum çok şey başarıcaksın.
Ve sonra gelip buraya Ayşıl Abla başardım diyiceksin.
İnanıyorum sana hemde kocaman inanç dolu bir yürekle.
Gelelim annemize anneler genelde böyledir canım çünkü onlar seni hayattan korumaya çalışır bir yandanda seni hayata hazırlamaya.
Unutma ne kadar yaş ve bedenen büyüsende onların gözünde küçük çocuk gibi kalırsın.
Sanki yanlışla doğruyu ayırt edemiyor gibi hissedersin böle durumlarda ama inan bana sana böyle davranmasalardı belkide sen hayatı bu kadar çabuk öğrenemeyecektin.
Bırak anneni değiştirmeye kalkma sakın çünkü hayatta istediğin kadar çaba göster kimseyi değiştiremezsin.
Yaradan onu öyle yaratmaya layik görmüş neden değişsin ki değil mi?
Annene ara ara kızdığının farkına vardım sanki yazında ama anneni şuanda anlamanı bekleyemem senden ama inan bana hayat pekte iyi değil.
Tozpembe hiç değil.
Annen ailen seni korumaya çalıştığı gözünden sakındığı için çok mutlu ol emi.
Bak sana birşey anlatayım.
Ben hayatımda ilk kez aşık olduğum annem yanımda yoktu..Ben doğruyu ordan burdan öğrendim çoğu zaman.Bana elbette birşeyler verdi inkar edemem ama yeterli değildi.
Sürekli kavga eden bir tip benim annem inan bana annenin annem olmasını isterdim.
Unutma sen onunla ergenliğin verdiğini asilik yüzünden çok tartışırsın gel bir 18 göreyim seni kalcak mı öyle birşey tam aksine annenle anne kız değil arkadaş olucaksın birtanem.

Ailene okuluna iyi sarıl inan bana seni kurtarcak şeyler bunlar.
Sorunlarını çözcebilceğine inanıyorum ve sana çok güveniyorum.
Bir sorunun olduğunda bir sıkıntın olduğunda yanındayız unutma ister özel ister ise böyle genel olarak..


Görüşmek Dileğiyle Küçüğüm.(:

Merhabalar Ablacım..
İyi niyetinize ve yardımseverliğiniz bana cesaret verdi,sende değerli görüşlerini paylaştığın için teşekkür ederim iyki varsın..:)
Öyle bi anlatmışsınki okurken yanımdaymışsın gibi hissettim ve sonrası malum sulu gözlülüğüm tuttu yine :) Ben kimseye ablacım yada annecim babacım diyemedim hiç..galiba bundan sonra sıkca söliycem

Bu kompleksim sıkıntım vs geçicek biliyorum ..Adım adım ilerliyorum geçicek inşallah..Annem konusunda da annen için söylediğin herşey annem içinde geçerli biliyo musun? :)
Ama artık sorun değil,yani bi insanı değiştirmenin ne kadar zor ve bencilce olduğunu kabullendim ki zaten bi insanı değiştirmek çok zor..
Ayrı noktaları görmektense ortak noktaları ön plana çıkarmaya çalışıyorum..İnşallah zamanla her şey düzelir..

İnandığın ve desteklediğin için çok sağol Ayşıl ablam..
Görüşmek dileğiyle..kendine çok iyi bak olur mu :)

[Ekim Meleği]

Birtanem benim teşekkür ederim ..
Evet kendine güzel bir sayfa açtın.Kendinden emin bir kızsın sen ve bende arkadaşlarda sana güveniyoruz.
Ablanım ben senin tamam birtanem..
Olumsuz birşey yok..
O gözünden akan yaşlara kurban olurum küçüğüm benim.
Yanındayım her zaman unutma..

Öpüyorum Küçüğümü