güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

hayatımızda bazı anlar vardır.
güven duygumuzun zedelendiği,hayal kırıklığı yaşadığımız anlar.sonuçlarına bir türlü anlam yükleyemediğimiz anlar.

kendinizi çıkmazda hissettiğiniz dönemlerde,size uzatılan bir el,masum bir gülüş,samimi sevgi sözcükleri,ya da başka başka güzellikler .bir anda değiştirebiliyor o kötü anları...

öyle anlarda karşınızdaki insan ,gönlünüzde tahtına oturuveriyor.

ne güzel bir duygu değil mi.herkes gönlümüzde taht kuramazken.

sonra ,bir bakıyorsunuz ki o taht yerle bir olmuş.siz birilerine iyilik yapmak isterken,ya da birilerini incitmek istemezken,o insan kendi gönül tahtından sizi öyle bir indiriyorki,inandığınız o güzel duygular yerini hayal kırıklığına bırakmış.
kendinizin bir hiç yerine konmasını kabullenemiyorsunuz.olanlara anlam veremiyorsunuz,nasıl o hale geldiğine günlerce,aylarca,hatta yıllarca kafa yoruyorsunuz,yaşananlardan okadar yara aldınız ki,rüyalarınız kabusa,gözleriniz gözyaşlarına boğulmuş ve gönlünüzde koca bir yara açılmış.
kafanızda binbir düşünce,binbir duygu alıp başını gidiyor.nefret,öfke,intikam,ya da sevgi,merhamet,anlayış ....

yaşananlar karşısında kendimi ,duygularmı ifade bile edemeden,susmak ve unutmak zorunda kaldım.sır gibi.

hayatımda unutmak zorunda olduğum bir sır oldu belki.
ama öyle ağır geliyor ki.intikam almak istedim.

ancak intikam almanın bana bir faydası olmayacaktı.
ben merhamet ve anlayış göstermeye çalıştım kendimce.ancak bu şekilde hafifletebilirdim bu yükü.

artık yüküm tam hafiflemeya başlamışken,yeni ,ihtimal vermediğim bir tasadüf o insanla beni yeniden karşılaştırdı.ama bu karşılaşma o kadar sessiz di ki.... yükü hala ağır.

konuşmak,anlatamadığım kendimi ,anlatmak istedim hep.ancak bu şekilde üzerimdeki yük gidicekti belki.

ama gururum buna izin vermiyor.incindim,hiçe sayıldım.

gördüğüm değer karşısında haketmediğim hiçe sayılma duygusu çok ağır geliyor.

o insanın benden özür dilemesini çok istiyorum.ve onu affetmek istiyorum.
onun neler hissettiğini bilmek istiyorum.
neden bilmiyorum,
insanın yaşadıklarından çok hissettikleri kalıyor hafızasında sanırım.

hayatımda bana acı veren bir olay dı yazdıklarım.üzerinden iki sen geçmesine rağmen hala etkisi altında kalabiliyorum ne yazık ki.eskisi kadar şiddetli değil tabiki.
ama dedim ya o insanın bana bir özür bocu var...üzerinden iki sene geçmesine rağmen bu özür gelmediyse beklemenin de anlamı yok belki.gerçekten bir anlamım yok o insan içn ya da cesareti yok özür dilemek için.kimbilir....:((

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

Sevgili Ayisigi,

Yazdiklarini okuyunca neler hissettigini anlamaya calistim. Zor gunler gecirmissin umarim atlatirsin ki atlatacagina inaniyorum.

Ilk once telkinleri dinlemeni oneririm...

Affetmek icin ayna karsisinda konus.. benimde uyguladigim bir yontem cok yararli gercekten.. Bazen birilerini affetmek zor oluyor cunku o kadar kirilmis ve incinmissin ki istesende yapamiyorsun. Ama yapmalisin, kendini ozgurlestirmelisin.
Kurtulmanin tek yonu affetmektir.
Ayna karsisinda o kisiyle konusmaya calis icinden ne giciyorsa anlat ve onun seni dinledigini ve hatta onun da sen den ozur diledigini hayal et..

Bir de affetme olumlamalarini 21 gun yazmaya calis. Ama bunu yap lutfen.

Bende su an yapiyorum..aklimda o kisiler hala var ama hic bisey hissetmiyorum simdi onlara karsi.

Basaracagina INAN : )

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

ben zaten telkin cdlerini dinliyorum.çekirdek inanç çalışmasıyla ilgili cdlerim de var.ama o cd ler bununla ilgili değil.cdlerin çok faydasını gördüm gerçekten.yoksa hala aynı kötü etkiyi daha şiddetli hissdebilirdim.o insanla konuşma fırsatı bulsam konuşabilsem sanki o yük kalkıcak gibi geliyor.neden bilmiyorum.anlam veremediğim bşey bu.

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

[quote=azraist_24;815553]Peki o insanla konusma sansin yok mu?[/quot

o insanla konuşma şansım var.ama ben konuşmaktan çekiniyorum.çünkü yine aynı hiçe sayılma hissini yaşamaktan endişeliyim.ya gerçekten umursanmıyorsam duygusu beni frenliyor.

biyerde tekrar karşılaşma ihtimalim var,telefonla arayıp da konuşabilirim.

ama bi manası olucak mı bilmiyorum.

bir kez daha hiçe sayılmış olmak beni daha fazla incitir çünkü.

kısa sürede tanıyıp değer verdiğim,iyi bir insan olarak inandığım biriydi.

ne tepki vereceğini kestiremiyorum yine de.
o yüzden bu adımın ondan gelmesi kendimi çok daha iyi hissettirecek.

bu zamana kadar gelmediyse de gelmicektir diyorum.

mesele ,niye illaki böyle bişeyi istiyorum.neden boşveremiyorum..keşke aramış yada aramamış,umursamış ya da umursamamış farketmeseydi benim için.
ama yok engel olamadığım bişey bu.:((

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

[quote=AYIŞIĞI;815589]Canim,

Seni cok iyi anliyorum... Umursuyorsun... Ama onun seni umursayip umursamadigini bu sekilde kafanda kurarak zaten anlayamazsin, aradiginda hicbir sey kaybetmeyeceksin inan, en azindan kafandaki soru isaretin son bulacak ve bu seni daha iyi hissettirecek.... Boylece daha az canin yanacak cunku zaten su an yaniyor degil mi?

Zaten bu arada ondan gelecek olan olumsuz tepkiye de nasil olsa kendini hazirlamadin mi , hazirladin....

O halde sadece biraz ``CESARET``...

Hersey gonlunce olsun...

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

[quote=azraist_24;815595]evet canım.düşüncelerimin bi tarafı aynen senin söylediklerini söylüyor.kaybedeceğim ne var ki...herşekilde canım yanıcak.belkide daha sonrasında daha iyi hissedeceğim kendimi.evet canım kendimi buna şartlandırmaya başladım bile.

iyi ki varsın sen.:)

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

Sevgili AYIŞIĞI seni öyle iyi anlıyorum ki!Yazdıklarını okurken istemeden de olsa gözlerimden yaşlar süzüldü çünkü ben de kısa zamanda tanıdığım ya da tanıdığımı sandığım,güvenmeye başladığım belki de güvendiğim,sonra bir gün her şeyin alt üst olduğu (hem de hiç beklemediğim zamanda) şeyler yaşadım.Senin gibi 2 sene önce.Öfkeliydim,kinim vardı aylarca yıllarca kendimi suçlayıp,üzülüp durdum.Zor oldu.Yaptıklarını yaşadıklarımı unutmadım ama hatırlayınca eskisi gibi öfkeli değilim.Çok uğraştım.İnan bana telkinlerin,medisyonun konuşmanın ve bol bol kitap okuyup yaşadığım olaya kilitlenmemek çok yardım etti bana.Sana da tavsiye ederim.Böyle bir durumda affetmek öyle zor geliyor ki! Ama bunu onun için değil,kendin için yapmalısın unutma!Affet ki sen özgürleş.Hem biliyor musun?Senin arayıp içindekileri söyleme gibi bir imkanın var.Benim öyle bir imkanım da yoktu hala da yok.Hani derler ya herşeyde bir hayır vardır diye.Ben de derdim ki hep hayır bunun neresinde?Üzülen ben,kırılan,incinen ben bu yaşadıklarımın neyi hayırlı derdim.Şimdi de diyorum ki;Allah'ın sevgili kuluymuşum erkenden yüzünü gördüm,o olay sayesinde kendimi geliştirdim,farkındalığım arttı.Eminim sen de yaparsın,başarırsın.İçinden gelen neyse onu yap.Aramak mı istiyorsun?Ara, konuş.Ve kendine şunu sor 'Ararsan ne kaybedersin?'

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

Canım yaa.aynı duyguları paylaşıyor olmak, anlaşılabilmek adına güzel.ama senin de incinmiş olman üzücü.
haklısın yaşadıklarımızdan bişeyler öğrenerek farkndalığımız artıyor.benim de öyle oldu aslında.şimdi aramaya kendimi daha çok endeksledim.ona bişekilde ulaşmak zorunda hissediyorum kendimi.cünkü her an heryerde karşılaşma durumumuz var.her gördüğümde canlanıyor her şey.kaybedecek bişeyim yok.en kötüsü benimle muhattap olmayabilir.olmazsa da bişey değişmez.en azından inanmak istemediğim şeye inanarak net bir nokta koyabilirm.hepinize teşekkür ederim tekrar.
ayrıca gerçekten telkin cd lerinin faydasını gördüm yoksa her akşam düşünmekten ağlamaktan uyuyamıyor gibiydim.ve gün içinde sürekli beynimi tırmalayan düşünce halindeydi.buna da şükür.:)

Cevap: güven ve hüsran, ve ümidetmek.
 

merhaba ayışığı öncelikle hayırlı olsun;

Belki hayırlı olsun sözü sana ilginç gelmiş olabilir ama emin ol böle demek gerekiyor.bende nişanlımdan ayrıldım herkes takma kafana falan derken sadece bir arkadaşım "hayırlı olsun gözün aydın" dedi tabii sözü duyar duymaz inan beynimde şimşek çaktı hani arkadaşım ayrıldığıma sevindimi falan gibi saçma düşünceler geldi bir an aklıma arkadaşıma sordum o ne demek diye arkadaşımın tek sölediği "Allahın sevgili kulusun ya evlenince bırakıp gitseydi" dedi tabii kötü uykusuz günlerim oldu fakat şu anda ayrılalı 9 ay oldu ve inan şükrediyorum o günleri yaşadığım için iyiki de nişanlanmışım ve ayrılmışım diyorum .İlk ayrıldığımızda nasıl küfürler beddualar ediyordum seninki kin,öfke hatta intikam planlarım vardı ciddiyim.hayatı ona dar etcem falan diyordum ama şimdi inan bana onun için tek sölediğim "Allah ondan binlerce kez razı olsun iyiki ayrılmış benden diyorum" İlginç belkide inanması güç değil mi ama ben bu konumu kiminle konuştuysam merak etme belki 1 hafta belki 1ay belki 5 yıl sonra senin kapına gelecek gelmek zorunda dediler açıkçası artık ben yanıma kapıma gelmesinide istemiyorum ama tek bir hani bir söz var "açtığın her yaradan;hesap soracak YARADAN" ben ileriyi düşünerek mutlu oluyorum sende öle yap yanlış yapanlar her zaman yanlış yaptıklarına dönmek zorundalar unutma..arayıp aramama konusunda kendi içinle hesaplaş için rahat edecekse ara için rahat etmeyecekse pişman olacaksan arama derim ...

ve sana diyecem son söz;

Açtıkları her yaradan ; hesap soracak YARADAN" merak etme....(biraz uzun oldu kusura bakma)